Prins der Wrake

Sommigen zeiden dat Rooie Kent een zwart hart had [...] maar iedereen die hem een voetpatrouille van zes man sterk had zien uitschakelen met een bijl en een mes, zou je verzekeren dat de man de ziel van een kunstenaar had.' Dit zegt hoofdpersoon Prins Jorg over één van zijn broeders. In Prins der Wrake, een duistere fantasyroman vol bloed en schitterende wreedheden, hanteert schrijver Mark Lawrence zijn pen zoals Kent zijn wapens gebruikt: als een ware kunstenaar.

Het verhaal speelt zich af in een middeleeuws aandoende wereld. De Bouwers, een vergeten beschaving, hebben er grootse, met magie bezielde technische bouwwerken achtergelaten. De magie is enigszins ongebruikelijk en lijkt voorbehouden aan enkelingen. Magiërs bestaan niet alleen in fysieke vorm maar lijken ook op etherisch niveau met elkaar te communiceren. Wie dood is blijkt niet altijd dood te zijn. En wie levend is weet niet of hij zelf wel de baas is over zijn lichaam en geest.

In Prins der Wrake trekt de veertienjarige Jorg na de moord op zijn moeder en broertje rond met een bende bandieten die hem trouw zijn. Zijn doel is wraak nemen op Graaf Renar, de moordenaar van zijn familie. Zijn vader heeft een andere agenda. Wraak nemen past daar niet in. De prins heeft echter meer ambities. Hij wil op zijn vijftiende koning zijn en alle koninkrijken verenigen onder zijn bewind. Jorg is geen sympathieke persoon. Zijn ziel lijkt pikzwart en hij geniet van geweld en martelen. Hij verafschuwt zwakheden zoals emoties, gehechtheid en vrienden. Hij is bereid alles en iedereen op te offeren om zijn doel te bereiken. Joffrey Baratheon uit Games of Thrones is vergeleken met Jorg een ware goedzak.

Toch is Jorg gecompliceerder dan het lijkt. Aan de ene kant walg je van zijn wreedheid, het volgende moment verwondert en verbijstert hij door onverwachte acties. Of hij wekt verbazing door het leven te sparen van een reddeloos verloren persoon. De hoop gloort dat hij misschien toch niet zo’n bruut is, dat er nog een sprankje licht in hem huist. Jorg weet ondanks zijn sadistische neigingen tot het einde toe onze sympathie te winnen. En dat heeft de schrijver razendknap voor elkaar gekregen.

Lawrence vertelt op een thrillerachtige manier zijn verhaal. Mondjesmaat en met behulp van flashbacks komen we meer te weten over Jorg en deze middeleeuwse wereld. Net wanneer je denkt te weten hoe deze wereld in elkaar steekt en wie er aan de touwtjes trekt, blijkt de situatie heel anders te liggen. Deze onverwachte wendingen prikkelen de nieuwsgierigheid en houden je aandacht vast. Terwijl de mensen bij bosjes sterven, naderen we de ontknoping. Alles komt nu samen en we begrijpen eindelijk de motieven van onze hoofdpersoon.

Af en toe kent het verhaal vreemde zinnen. 'Ik had mijn maaltijd kunnen doen met een van zijn handen' is hiervan een voorbeeld. Geen idee wat de schrijver bedoelt. Ook zijn er gevechtsscènes waarbij je af en toe een pagina terug moet bladeren om te snappen wat er gebeurt. Dat is jammer want het onderbreekt de vaart van het verhaal en de film in je hoofd.

Deze debuutroman van Mark Lawrence is niet voor tere zieltjes en het verhaal is zeer zeker geen rozengeur en maneschijn. Als je de duistere Jorg en de wreedheden wél verdraagt, dan kun je een spannend coming of age fantasyverhaal tegemoet zien, met een einde dat doet verlangen naar meer.

geen standaard fantasy, hoofdpersonage is erg hard als persoon, wat hem juist weer interessant en anders maakt.

Dit boek is geweldig. De cover van de Prins der Wrake is een goede afspiegeling van wat je in het boek zal vinden. Het verhaal gaat over de jonge prins Jorg, hij is duister, geweldadig en getekend door de dood van zijn moeder. Samen met zijn broeders zint hij op wraak.
Het boek heeft een vlot tempo en leest makkelijk weg. In het begin moest ik even wennen aan de geweldadigheid en hardheid van de jonge hoofdpersoon en zijn kameraden maar het lukte ook niet het boek weg te leggen en voor ik het wist had ik al 6 hoofdstukken weg gelezen. Van begin tot eind geboeid en verrast door een aantal plottwists. Op een bepaalde manier heeft het wat weg van Conan the Barbarian.
Mijn conclusie, dit boek is niet voor watjes maar als je van harde fantasie houdt is dit zeker een aanrader.

Spannend, Grappig, Fantasierijk, Voorspelbaar plot

ik zag dit boek in de winkel liggen, las de achterkant voor de beschrijving, leek me wel leuk en heb hem vervolgens gekocht. Toen begon ik te lezen. Het is geschreven in de ik-persoon en het is totaal niet wat ik er aan van had verwacht. De hoofdpersonage is slecht en heeft eigenlijk totaal geen gevoel in zich. De auteur heeft wel een lekkere schrijfstijl, waardoor het boek snel wegleest en je niet te lang blijft hangen. Het verhaal is ook wel leuk, alleen de ik-personage is zo duister, dat het boek een beetje deprimerend wordt en jij dus ook...
Dus nee, het is geen topboek (en ik ben een behoorlijk fantasy-fan), maar het is ook geen slecht boek. Ik denk dat het echt afhangt van wie het boek leest, de een zal het wel leuk vinden, de ander niet.

Na het geweldige Red Sister gelezen te hebben, was ik benieuwd naar Lawrence's zijn eerdere boeken.
Het was...Ja, het was een ervaring. Kan niet echt zeggen dat ik onder de indruk was.
Ik weet dat Jorg een zogenoemde anti-hero is, en dat sommige mensen (van wat ik las) nogal geschokt zijn omdat het een duister boek is.

Karakters:

Jorg met Makin waren eigenlijk de enige die eruit sprongen voor mij, en dan nog had ik niet het idee dat ze sterk ontwikkeld waren. Jorg misschien nog het meeste van allemaal. Alsnog had ik soms meer het idee alsof ik het relaas van een edgy 14 jarige las die alle 5 filosifie quotes wilde laten zien hoe diep hij was. Not impressed, ik kreeg de neiging te denken: "Ja Jorg, ga je Tumblr/Reddit/weet ik veel wat jongeren hebben-media maar gebruiken om die gedachten te delen."
Vrouwen zijn er niet veel, je hebt een prostituee, Jorg's dooie moeder, zijn pa's nieuwe vrouw die zwanger is en Katherine die een grotere rol lijkt te spelen.

Worldbuilding: Het speelt zich af in een post apocalyptic Aarde. De setting was interessant en later vermengd zich schijnbaar moderne technologie. Een kasteel in een oude wolkenkrabber bijvoorbeeld en verwijzingen naar oude literatuur, waren interessant te zien.
Mijn grootste probleem was eigenlijk nog wel: Waar en hoever is alles van elkaar vandaan? Leuk dat ze naar die-en-die stad willen vanaf dat-dorpje. Maar...hoelang reizen?
En...misschien een post apocalyptic fantasy waarin vrouwen niet gereduceerd worden tot sexwerkers of anderzijds niet aanwezig zijn, dat zou me toch eens mooi lijken!

Ik kan nog verder uitwijken, maar als ik eerlijk ben, heb ik daar geen zin meer in. Enig wat ik nog kwijt wil: Als je een werk wilt lezen van Lawrence wat daadwerkelijk goed is en warmte en hart bevat (en een overdosis aan goede vrouwlijke karakters) pak dan zijn Red Sister trilogy op.

Waar gaat het over?
Ik heb tientallen fantasy boeken gelezen maar zo een slechte ben ik nooit tegegen gekomen.
Als je de samenvatting leest is het super interessante verhaal.
Maar de schrijver verteld het zo slecht dat ik het niet kon volgen.
Vanaf de eerste bladzijde al niet meer.