Talon Saga - Pupil Pupil

Het is een heel mooi verhaal, niet te zwaar maar toch met spanning, je wilt door blijven lezen om te zien waar ember voor kiest. Het drakenleven of als mens door te gaan. En kiest ze voor Riley of voor Garret. Ik zou zeggen lees het. Het is de moeite waard om aan te schaffen

Ember en Dante zijn drakenjongen en heel bijzonder, ze zijn nestgenoten. Lang geleden hebben draken al geleerd om zich in mensen te kunnen veranderen, omdat de drakendoders van St. Joris op de draken jaagden. Nu is het eindelijk zover, Ember en Dante mogen een zomer doorbrengen onder de mensen, voordat ze hun definitieve beroep te horen krijgen binnen de organisatie Talon. Ondertussen worden ze getraind en in de gaten gehouden door Talon. Ook de drakendoders van St. Joris zijn niet ver uit de buurt. Vooral Ember geniet met volle teugen van haar betrekkelijke vrijheid. Ze maakt vrienden en ze wordt verliefd. Maar dan ontmoet ze Riley, een rebel, die haar verschillende dingen over Talon kan vertellen, zodat ze begint te twijfelen aan de organisatie. Kiest Ember voor Talon of voor haar vrijheid?

Ik stond te springen van blijdschap toen dit boek in de brievenbus viel, omdat ik de andere boeken van Julie Kagawa geweldig vond en dit boek over draken gaat! Niets is minder waar, ik werd behoorlijk teleurgesteld en dat lag aan de volgende punten:

Het boek gaat over draken, maar het grootste gedeelte van de tijd brengen de draken door in hun mensenvorm. De draken zijn ook behoorlijk menselijk, als ik nu een draak zou tegenkomen in mensenvorm zou ik niet herkennen dat het een draak was. Misschien maar veiliger ook, maar niet wat ik verwacht had.

Ember kon niet ophouden met zeuren. Aan de ene kant kon ik mij wel in haar verplaatsen, maar aan de andere kant: ze werd getraind door een van de beste draken om de drakendoders van St. Joris te slim af te zijn! Hoe geweldig is dat? Maar nee, Ember zeurt de hele tijd dat ze geen tijd heeft om leuke dingen te doen met haar vrienden? Hallo, de trainingen zijn ’s ochtends, dus heeft ze de hele middag voor zichzelf en voor haar vrienden. Haar trainster komt inderdaad niet aardig over, maar ze leert haar wel om te overleven in een wereld die voor Ember onbekend is en waar draken gedood worden.
Ember is ook behoorlijk naïef en ontwetend. Voor mij was het ontzettend duidelijk dat Garret een drakendoder was. Ze ziet zijn littekens, hij kan schieten als de beste, heeft geen vrienden, heeft nog nooit leuke dingen gedaan voor de lol en er gaat bij Ember geen alarmbelletje rinkelen, omdat ze denkt dat dit normaal gedrag is voor een tiener… Wordt wakker, Ember, dat is het niet!

En dan hebben we nog de driehoeksverhouding. Voorspelbaar. Embers draak voelt zich aangetrokken tot Riley. Hij is een rebel, met de verantwoordelijkheid voor andere rebellen. Hij heeft zo zijn drakige momenten, maar hij vecht niet voor zichzelf, hij vecht voor een groter doel. Ember zelf is verliefd op Garret en vertrouwt niet op haar drakeninsticten. Haar draak krijgt de kriebels van hem en die gevoelens wuift ze zo weg. Beetje gespleten persoonlijkheid? Omdat er heel erg op Embers gevoelens gefocust werd, miste ik de actie een beetje. De actie die in het verhaal zit is erg goed en smaakt zeker naar meer.

Ik had graag meer informatie over Talon en over de Orde van St. Joris gehad. Het zijn de standaard dingen die duidelijk zijn, maar ik had graag iets meer achtergrondinformatie gehad over waarom Talon nou zo slecht zou zijn. Gelukkig werd aan het eind van het verhaal iets meer duidelijk over Talon.

Julie Kagawa weet hoe ze een verhaal moet schrijven, maar deze keer vond ik wat ze schreef niet heel aantrekkelijk. De dialogen en de actie die erin zitten komen goed over. De beschrijvingen van de draken vond ik ook heel mooi! Wat ik ook erg leuk vond is dat het verhaal vanuit drie personages vertelt wordt: Ember, Garret en Riley. En hoewel ik me soms ergerde aan Ember, kon ik me wel in haar verplaatsen. Zo weet je precies hoe zij zich voelen, wat ze denken en zeggen. De cover voor dit boek vind ik geweldig! Rode drakenschubben (Ember) en sommige schubben zijn in reliëf. Hoewel ik de actie in dit deel wat miste, hoop ik dat er in het tweede deel meer actie zit. Omdat ik meer van dit verhaal verwacht had, geef ik 3 sterren.

Niet dat ik anders van Kagawa had verwacht (ik schafte het boek aan zonder überhaupt te kijken naar waar het overging of iets dergelijks aangezien al haar boeken geweldig zijn!) maar ook deze serie is absoluut het lezen waard. Ik heb het verhaal dan ook in een stuk door uitgelezen, gelijk vervolgde door het volgende boek. De verhaallijn is erg verfrissend, spannend en origineel. De karakters zijn goed uitgewerkt waardoor je je goed kunt inleven in het verhaal en de personen (ook als deze slechte keuzes maken). Ik zou het boek 100% aanraden voor eigenlijk iedereen, ook voor mensen die niet erg thuis zijn in fantasy. Hoewel het boek natuurlijk gebaseerd is op een fantasy basis (draken) is het erg realistisch geschreven.
(het tweede boek is ook erg goed.)

Of te wel. Weer een top serie.

Een meisje komt in opstand tegen een maatschappij die draait op dwang en onderdrukking, en kiest een jongen voor liefde in plaats van dood.

Deze woorden op de achter(binnen)flap zorgden er voor dat ik heel nieuwsgierig werd naar de inhoud van dit boek. Eerder was ik nog niet bekend met het werk van Julie Kagawa.
De cover liet me meteen kennismaken met Ember. Het is een afbeelding van haar huid, ik had niets te veel verwacht. Heel mooi!
Het boek bestaat uit twee delen, de hoofdstukken hebben als titel de naam van diegene door wiens ogen je het verhaal ziet. De wisselende tijdlijnen lieten me kennismaken met Ember, Dante, Garret, en Riley. Ik wist meteen wiens tijdlijn het betrof mede dankzij de titels.
Tenslotte een epiloog met als titel 'Dante'.

Ember kan behoorlijk dwars liggen;
'Je bent je er van bewust dat we allebei draken zijn, he? Je menselijke preutsheid zegt me niets.'
'Dat is dan pech voor je, want mij kan het wel schelen.' Ik sloeg mijn armen over elkaar en bleef hem koppig aanstaren. Hij staarde terug. Misschien gedroeg ik me te veel als mens, maar mijn oude leraren hadden er een zekere mate van preutsheid ingehamerd, en steeds opnieuw gewaarschuwd dat we ons niet spiernaakt in menselijk gezelschap mochten vertonen, ook al droegen we in onze ware gedaante nooit kleren. 'Je kunt het belachelijk vinden, maar ik transformeer nog geen haar zolang jij kijkt. Dus als je nog met me wilt gaan vliegen, draai je dan om!'

Het verhaal wordt door de auteur rustig opgebouwd, je krijgt de kans als lezer om ieder karakter goed te leren kennen. Het had voor mij iets minder uitgebreid gemogen, maar het was niet heel hinderlijk. De snelheid en spanning lagen vooral in het einde van het verhaal, waardoor het boek toch een stuk prettiger werd om te lezen.

Mijn mening: Een goed maar vrij eenvoudig verhaal over vriendschap en vertrouwen, liefde en verraad. Maar ook over de vrijheid willen proeven en ongebonden willen zijn.
3,5/5*

Het eerste boek is eigenlijk altijd minder, want mensen klagen over nauwelijks spanning. Ik vind van niet, bij sommige punten zat ik letterlijk op en neer te wippen. The Blood Of Eden serie had ik al gelezen, dus heb ik beslist om een andere serie te starten, en nu zit ik vol ongeduld op deel 4 te wachten. Het eerste boek is altijd lastig om spanning weer te geven, maar binnen de serie wordt het steeds beter en spannender. Het laatste boek eindigt met een cliffhanger. En geloof me. Dit boek is fantastisch, ik mag mij officieel een boekenwurm noemen, en dit is een van de beste boeken die ik al heb gelezen. Totaal anders dan Eragon. Een fantastische serie, en een fantastisch boek. Ik zeg lees het, want anders heb je later misschien spijt...

Pupil beschrijft het leven van de draken Ember en Dante. Ember en haar (tweeling)broer Dante worden na hun training geplaatst in de mensenmaatschappij. Beide kunnen zich goed aanpassen. Maar Ember begint vragen te stellen... Heeft Talon echt het beste met zijn drakengemeenschap voor?! Maar het blijft niet alleen bij vragen, ook gaat zij de vriendschap aan met een rebel en (zonder dat ze het weet ook) met een soldaat van de Orde van Sint-Joris!

Pupil is een spannend boek, wat je in een keer wilt uitlezen! De omslag is erg mooi vormgegeven. Je blijft daardoor tijdens het lezen maar over de drakenschubben aaien.... Hierbij beveel ik Pupil zeker aan!

Ik las eerder al een heel deel van Julie Kagawa’s boeken en begon dan ook met bepaalde verwachtingen aan het eerste deel uit deze nieuwe serie. Alleen … tja, de werkelijkheid bleek niet echt met die verwachtingen overeen te komen. Ik besef wel dat de wereld zoals wij hem kennen ook een rol speelde in de Iron Fey-serie, maar daar komt hij slechts heel miniem aan bod vermits we ons grotendeels in het fantasierijke Nimmernimmer bevinden met zijn bijzondere wezens. In de Blood of Eden-trilogie bleef er van de hedendaagse wereld niet veel meer over dan een geheel van ruïnes en overwoekerende wildernis waar gruwelijke creaturen in rondslopen. Heel het eerste gedeelte van Pupil bestaat voor het grootste deel uit: zon, zee, strand en … Oh ja, draken.

...

Het verhaal vertoont vrij veel overeenkomsten met een ander Young Adult drakenboek dat ik enkele jaren geleden las. Die gelijkenissen zijn vrij opmerkelijk, maar waar ik me bij die andere serie een beetje ergerde aan de oppervlakkige uitwerking en de te eenvoudige schrijfstijl, bleef dat gevoel hier afwezig. ‘Pupil’ is niet het verhaal dat ik had verwacht, het nam me niet meteen mee op sleeptouw maar wist me wel te intrigeren én ook al is het het innerlijke dat telt … de cover-illustratie is prachtig.

Zeer goede fantasy schrijfster! Mooie verhaallijnen.

Goed boek eenmaal begonnen wil je niet stoppen.

Mooie serie