Quadriga een eindspel

Geschreven bij Quadriga

Oost-Duitsland en romantiek, dat gaat niet goed samen, zou je denken. Maar F. Springer (eind jaren 80 ambassadeur van Nederland in Oost-Duitsland) slaagt erin om een spannend en boeiend verhaal te maken van de (gelukte? mislukte? dat blijft tot de laatste regel een vraag) affaire tussen een westerse journalist en zijn Oost-Duitse begeleidster.
En voor je het weet heeft de schrijver je ook nog alles verteld over wat er achter de schermen van het regime gebeurde tijdens de val van de muur: men vergaderde zich suf. En waarover? Lees Quadriga!

Robert Somers (RS) is al wat op leeftijd wanneer hij in 1987 als weduwnaar, kinderen het huis uit, als freelance journalist de kans krijgt de verworvenheden van de Duitse Democratische Republiek (DDR) te aanschouwen en beschrijven. Alles betaald door de DDR. Hij wint advies in bij zijn bron bij Buitenlandse Zaken (BZ) en krijgt prompt wat hem wordt voorspelt: een oersaai programma vol propaganda.
Op dag 2 wordt hij verliefd op zijn begeleidster Monika (M), maar realiseert zich meteen dat M een spionne moet zijn. RS ziet als een vlieg op de muur (in het hele boek lang dat speelt tussen 1987 en 2000), zichzelf steeds van alles fout doen. Maar voor hem is het een uitgemaakte zaak, zijn belangrijkste taak in het boeren- en arbeidersparadijs na 1987 is het redden van M. Dus hij keert nog een aantal malen terug. En maar een keer versmelt hij met Monika.
Schitterend 18e boek van een oud-diplomaat die over elke hoofdstad waar hij was gestationeerd een prachtboek heeft geschreven: Bangkok, Dhaka, Teheran, maar ook Luanda en Oost Berlijn. Dit boek is als alle andere autobiografisch qua ambiance en dagelijkse besognes, maar niet over zijn eigen leven.
Jongere lezers zouden kunnen vallen over FS’s schrijfstijl, die heel herkenbaar is voor wie in het toenmalige Nederlands Indië opgroeide, de Japanse kampen overleefde, later in NL op een gymnasium studeerde, lid werd van het corps om na afstuderen een nieuw leven te beginnen bij BZ of in het bedrijfsleven.
Al fabulerend betuigt FS hulde aan 3 auteurs die hem in zijn tijd als NL ambassadeur in Oost Berlijn hebben geholpen stad en land te begrijpen: John Le Carré, Len Deighton en Heinrich von Kleist (1777-1811). De plot volgt een kort verhaal van de vergeten Russische Nobelprijswinnaar Ivan Boenin over verzengende liefde en brandende jaloezie.
Alleen grote schrijvers verstoppen ontelbare interne verwijzingen in hun boeken. Gepassioneerd prachtboek!

Geschreven bij Quadriga

Springer schrijft als diplomaat uit eigen ervaring, en weet de situatie in de voormalige DDR met gevoel voor humor en spanning zeer pakkend weer te geven. Ook de onmacht en het onverwerkte verdriet om een geheime relatie aan te gaan worden door de schrijver in dit boek met een groot inlevingsgevoel weergegeven.
Ik heb meer boeken van Springer gelezen en voor mij zijn ze allemaal Top!

Geschreven bij Quadriga

Het boek leest alsof je in gesprek bent met een van je beste vrienden. Daarover gaat dit boek óók. Robert en Raaf hebben zo'n vriendschap die zeldzaam is. De droge humor en de verwijzing naar roman-voorbeelden zijn overtuigend. Ook laat het verrassende slot gelukkig grote vragen open. Inmiddels heb ik het boek "Het leven van Arsenjew" van Iwan Boenin aangeschaft.

Geschreven bij Quadriga

Geachte lezer,

Helaas is dit boek in de Nederlandse taal alleen tweede hands te koop.

Het boek leest prettig, m.n. als je bekend bent met de Duitse geschiedenis in de periode vanaf Frans-Duits Oorlog tot de Tweede Wereldoorlog.
Goed beschreven vanuit de menselijke kant; af en toe teveel een succes-verhaal.

In de vervolgboeken: Victoria en Verdeelde Stad worden de verhalen met ups en downs binnen de familie.

Geschreven bij Quadriga

Laatste roman van schrijver en diplomaat Carel Jan Schneider (1932-2011) en misschien wel zijn persoonlijkste. Tussen 1985 en 1989 was hij HM ambassadeur in Oost Berlijn, hoofdstad van de toenmalige Duitse Democratische Republiek (DDR). Hij moet lange jaren hebben geworsteld zijn ervaringen aldaar vorm te geven, maar hij was altijd een prima plotter en ook deze roman steekt goed in elkaar. Maar het ging niet zonder moeite.
FS gebruikte graag alter ego’s als hoofdpersoon in zijn romans. In Quadriga zijn het er zelfs twee: de uitgebluste buitenlandjournalist Robert Somers (RS), plotseling weduwnaar geworden, kinderen het huis uit en Raaf, NL ambassadeur in de DDR in 1987 en -88. Ze kenden elkaar van vroeger en ontmoetten elkaar voor het eerst in Angola…
De hoofdpersonen van zijn latere werk lijken ook op die in John Le Carré’s recentere romans: oudere heren die plotseling in de ban raken van een persoon of gebeurtenis die hun naderende einde en schijnbaar futiele leven toch nog zin kunnen geven of memorabel maken. Ze dragen een last met zich mee. Lees wat Robert in zijn dagboek schrijft:
“Reddeloos diep gevallen voor de eerste de beste communistische toeristengids, en wat dat briefje onder haar deur aanging, dat was mijn hele leven al een zwak punt geweest: te vlug dingen opschrijven, te vlug mijn gevoelens prijsgeven aan hele of halve onbekenden, mannen en vrouwen die in mijn fantasie opeens een belachelijk belangrijke rol begonnen te spelen, zonder dat ze het zelf wisten, overal ter wereld.”
Want RS valt als een blok voor de hem toegewezen, beeldschone gids Monika tijdens een werkbezoek aan de DDR en ziet zichzelf voortdurend alles fout doen bij zijn pogingen haar voor zich te winnen. Maar zijn het wel serieuze pogingen? Tijdens een later bezoek laait kort iets van wederzijdse hartstocht op. Na de “Wende” volgen meer bezoeken aan Berlijn maar hij doet geen serieuze naspeuringen om haar te vinden. Monika blijft vooral een jarenlange obsessie van een man op weg naar het einde.