Paolo Giacometti - Sonatine / Gaspard De La Nuit / Le (2 Super Audio CD)

Bij deze opname rees dezelfde vraag als bij alle vorige: moet ik een authentieke of een moderne piano gebruiken? Thuis heb ik een Steinway, waarop ik heb leren spelen, en het is een prachtig instrument. Toen ik een jaar of twintig was, had ik het geluk kennis te maken met authentieke instrumenten: romantische vleugels van Érard en Pleyel en oudere van Graf, Streicher enz. Dit was een nieuwe wereld van klankkleuren en expressieve mogelijkheden. Natuurlijk heb ik de inspiratie en de openbaringen van deze instrumenten meegenomen naar de moderne vleugel. Een stimulerende kruisbestuiving van expressieve en interpretatieve mogelijkheden was het resultaat. Op die manier werd het voor mij steeds vanzelfsprekender om hetzelfde repertoire zowel op oude als op nieuwe instrumenten te spelen. In mijn verlangen om deze fascinerende kruisbestuiving met anderen te delen, vond ik het antwoord op de bovenstaande vraag: een dubbel-CD met dezelfde werken op authentieke en nieuwe instrumenten. Dit is bijzonder interessant in het geval van Ravel, aangezien de twee soorten instrumenten niet alleen bestonden tijdens zijn leven, maar ook daadwerkelijk door hem werden gebruikt. Het 'nieuwe' instrument dat voor de opname wordt gebruikt is een Steinway. nieuw' staat tussen aanhalingstekens, omdat de Steinwayvleugel sinds het einde van de negentiende eeuw nauwelijks is veranderd. Het authentieke instrument op deze CD is een Érard - een van de meest gevierde bouwers van de negentiende eeuw, en onsterfelijk gemaakt door Liszt. Ravel gaf zijn recitals vaak op een Steinway, terwijl hij thuis bij het componeren een Érard gebruikte. De verschillende klankwerelden van de twee instrumenten zijn voornamelijk het gevolg van de parallelle besnaring en het grotendeels houten frame van de Érard, en de kruissnaring en het stalen frame (om de hogere spanning van de snaren en de kast op te vangen) van de Steinway. De klank van de Érard is daardoor snariger en sterft anders uit, terwijl de verschillende registers individueler zijn. De Steinway geniet van de resonantie van de snaren en de kast, en de mengelmoes van noten. Aangezien de verhoudingen tussen de immense rijkdom aan kleur en timbre in Ravels muziek dus anders zijn, is dit uiteraard van invloed op de interpretatieve keuzes van de uitvoerder. Het pedaalgebruik, de dynamische overgangen, het evenwicht tussen de partijen, de harmonische kleuren, de spanningsopbouw, de tempi - al deze zaken moeten verschillend worden benaderd naar gelang van het gebruikte instrument. Dit is het duidelijkst in verband met de tempi: geen van de opgenomen stukken heeft op de twee CD's dezelfde lengte. Voor een musicus en pianist is dit een onvermijdelijke, inspirerende, leerzame en vooral een verrukkelijke ervaring in het proces van het ontwikkelen van de eigen interpretatie. Ik hoop van harte dat u net zoveel plezier beleeft aan juist dit aspect van het project als ik. Paolo Giacometti