Remington

Geschreven bij Remington

Ondanks de mooie stijl, stelt het matige verhaal teleur.

Mooie roman over vader en zoon

Een schitterend verhaal waarbij de relatie tussen een zoon en zijn vader centraal staat. De zoon die zijn vader naar huis brengt, maar niet in de gaten heeft dat zijn vader afscheid van het leven en van hem aan het nemen is. Het begin van het verhaal geeft nuances weer van wat er eerder in het verhaal heeft afgespeeld. De hoofdpersoon neemt de lezer mee in zijn herinneringen, die soepel in het geheel zijn verwerkt. Ontroerende, grappige en filosofische passages wisselen elkaar af. Boeiende dialogen waarbij twee generaties met hun eigenaardig- en vanzelfsprekendheden elkaar ontmoeten en uitdagen. Mooi taalgebruik waarbij de schrijver aandacht geeft aan zowel natuur, muziek en personages.

een boek dat je na een aantal blz. aan de kant wilt leggen doordat er naar jouw idee niet veel gebeurd. Blijf echter lezen en dan krijg je een beeld wie de personen zijn en wat ze voor elkaar betekenen. En dat is de moeite waard om het uit te lezen en heb je veel onderwerpen om met anderen te bespreken.

Het boek als nieuw gekocht en 2 x gelezen. Pas bij de 2e leesronde dringt de echte inhoud tot je door en constateer je als lezer dat het zo simpel lijkende verhaal veel meer diepgang en inhoud heeft dan gedacht!

'Remington' is een prachtig verhaal van een vader en een zoon die op een laatste rit in een oude Mercedes van Hamburg richting Noord- Holland nader tot elkaar komen. De weg zou de metafoor kunnen zijn van de afstand die er is, maar ook het pad - de weg - die ze af leggen om elkaar beter te leren kennen. Vanuit de zoon - een kunstenaar - groeit het verhaal vanuit de jeugd, de opvoeding via allerlei anekdotes die tijdens de rit naar boven komen en worden verweven met het samenzijn met zijn vader, ook een kunstenaar, maar dan een dichter. De oude typemachine van de vader, de Remington, staat in schril, maar mooi contrast met de smartphone van de zoon. Het typeert de de afstand, de generatiekloof, die tijdens de rit toch wordt overbrugd. Dat geldt ook voor de terugkerende contrasten tussen de dichtkunst en de moderne kunst van de zoon, waarin in de diepere laag toch veel respect voor elkaar bestaat. Het verhaal is goed verteld, mooi beschreven, leest vlot en sleept je mee van de tragedie in het begin, via de uiteindelijke weg, de aanleiding tot die tragedie. De Afsluitdijk vormt een letterlijke afsluiting van de een, maar een verder gaan, een n'nieuw begin' van de ander.

Vlot leesbaar boek met een mooie diepere laag, herkenbaar. Lezenswaardig.