Ritchie Blackmore's Rainbow

Over 'Ritchie Blackmore's Rainbow' wordt vaak gesproken alsof het een zoekend plaatje is waarop Blackmore en zijn mannen hun potentie niet volledig benutten, maar er staan wat zeer indrukwekkende momenten op dit debuut. 'Man On The Silver Mountain' was een instant klassieker, maar de ballades 'Catch The Rainbow' en 'The Temple Of The King' behoren tot de absolute hoogtepunten van het ouevre van zowel Blackmore als zanger Ronnie James Dio. 'Sixteenth Century Greensleeves' is een onweerstaanbaar lekker seventiesrocknummer dat Rainbow nog lang live bleef spelen. De rest van de nummers is misschien wat onderontwikkeld, hoewel ik 'Self Portrait' en de Quatermass-cover 'Black Sheep Of The Family' toch wel heel erg lekker vind. Natuurlijk haalt dit het niet bij 'Rising', maar het is helemaal zo'n verkeerd album nog niet.

dit is een goed album, maar doordat behalve Ritchie Blackmore het verder allemaal ex-Elf(een oude band van Dio) leden zijn, is het allemaal een beetje te bluese achtig voor mij. Hierna kwamen de cd's Rising en Long Live Rock 'n' Roll. Daar waren die Elf leden weg, behalve Dio, en toen was het veel beter. Ronnie James Dio is overigens de allerbeste zanger ooit!

Op dit album slaat Blackmore een nieuwe richting in. Ik vind het een goed album, maar een aarzelend begin van de Rainbow-episode. Het niveau van Deep Purple In Rock, Fireball, Machine Head en Burn wordt echter niet gehaald. Nogmaals, een goed album met mooie compositie's maar helaas met muzikanten van middelmatig nivaeu ( uitgezonderd Blackmore en Dio ). Opvolgend album ''Rising'' met veel betere muzikanten ( Ritchie Blackmore, Ronnie James Dio, Cozy Powell, Jimmy Bain en Tony Carey ) is echter verpletterend en gelijk een van de beste hardrock-albums ooit.

Eerste album van Ritchie Blackmore's Rainbow,maar ook meteen de beste. Zeer sfeervol album,met uitschieters als Catch the rainbow ,Temple of the king,en de instrumentale cover van de Yardbirds Still i'm sad (let op de gitaarsolo!)

Tja, als deep purple fan ontkwam ik er niet aan om de cd's van Rainbow aan te schaffen.

Dit is gewoon een goed rock-album. De invloed hierop van Ritchie Blackmore is groter dan op het deep purple werk.

Fantastisch album, inderdaad wat bluesy, goed gedaan! Ritchie Blackmore wist wat hij deed door Deep Purple te verlaten.

Duo's stem is geweldig. Blackmore op de gitaar is ook niet verkeerd