Pbii - Rocket! The Dreams Of Wubbo Ockels (CD)

Na onderwerpen over plastic afval en kinderkanker heeft het Haagse PBII ook nu weer gekozen voor een breed maatschappelijk thema. Deze keer staat het gedachtegoed van Wubbo Ockels centraal, met name het probleem van de klimaatverandering. En net zoals hun vorige projecten zal dit uitmonden in een totaalspektakel, een rockopera met visuele en theatrale ingrediënten. De orkestrale begeleiding speelt een grote rol in de overall sound en dat hoor je onmiddellijk in Rocket Part 1, de zang wordt eerst enkel begeleid door vier talentvolle strijkers, na het aftellen van een raketlancering vallen de andere instrumenten in bij een zeer catchy refrein, aangevuld met melodieuze solo’s op gitaar en keyboards. De meeste nummers klokken trouwens af rond 5 minuten, het progressieve karakter ligt dus niet in de lengte van de nummers of de complexe tempowisselingen. Enige uitzondering is Blue Mable, waarin alle ingrediënten van het album samenkomen. Gastzanger Nad Sylvan (o.a. Steve Hackett) levert zijn bijdrage in Trapped, waarin hij met weemoedige stem zingt over astronauten, die niet meer naar de aarde kunnen terugkeren. Een zeer gevoelige song met referenties naar Genesis en Marillion, ook opnieuw door de mooie solo’s op gitaar en keyboards. Het hoofdthema wordt driemaal herhaald, in Part 2 klinkt het iets meer neoprog, maar over het algemeen krijgen we moderne progressieve rock voorgeschoteld, in de keyboards ontwaar je een vleugje Karmakanic. Mother is wat meer uptempo met heel interessante baspartijen en een indringend refrein, de klemtoon ligt op songwriting en minder op technisch gepingel. Ruud Slakhorst heeft die uitstekende Jon Anderson-achtige stem, waardoor je ook vaak aan Yes moet denken. In Happy Energy zorgt mezzo-sopraan Nathalie Mees voor een mooie afwisseling, geruggensteund door fantastische backing vocals, schitterende vioolpartijen en oorspronkelijke gesprekken uit de ruimte. De afsluiter gaat, na een leuke kruising tussen War of the Worlds en Owner of a Lonely Heart, stilaan weer over in het hoofdthema, met de beklijvende stem van Ockels in zijn laatste levensdagen. Ook al gaat het hier om een conceptalbum, alle nummers blijven apart overeind als …. een raket! De conclusie is dus duidelijk: dit is symfonische, progressieve rock van de 21e eeuw met invloeden van het verleden maar toch met een eigen sound, we kijken dan ook reikhalzend uit naar de live-vertolking van Rocket.

Mooi prog rock album over Wubbo Ockels
Deze haagse band bestaat inmiddels al 40 jaar. Voorheen Plackband sinds de heroprichting is het PBII. Dit is het vervolg op 1000 wishes.