Rouw bij kinderen en jongeren over het begeleiden van verliesverwerking

Mariken Spuij heeft een toegankelijk boek geschreven over kinderen en rouw. Zeker de eerste vijf hoofdstukken nemen je mee in een zorgvuldige uitleg over rouw, wat dit is en betekent voor kinderen in de verschillende ontwikkelingsfasen en de rol van hechting en rouw hierin. De introductie van het woord herrouwen vind ik grandioos en doet recht aan hoe een kind de rouw af en toe weer herkouwt . Het boek mag niet ontbreken in de kast van de rouwbegeleider. Delen ervan kunnen goed met jongeren zelf worden gelezen. Het laatste deel van het boek is uitermate geschikt voor uitvaartbegeleiders, docenten, ouders en iedereen die beroepsmatig nieuwsgierig is en dol is op kinderen en jongeren.

Dit boek is een zeer goed naslagwerk voor mensen die zelf te maken hebben met verlies (in heden of verleden), voor mensen met nabestaanden in hun omgeving die ze zouden willen ondersteunen, ouders die willen weten hoe ze zichzelf en/of hun kinderen kunnen helpen en mensen die (meer) expertise omtrent dit onderwerp willen creëeren. Kortom: zeer volledig, hulpbiedend en taboedoorbrekend. Ik vond het verhelderend. Dikke 10!

Zeer geschikt.

Zeer prettig geschreven en heel toegankelijk voor velen.

mooi beschreven en goed leesbaar en daardoor goed toe te passen!
fantastisch boek

Dit boek kan een nuttig hulpmiddel zijn om te ondersteunen bij kinderen en rouw.

Uitgebreid belicht

Zo nu en dan verschijnt er een boek over rouw dat verfrist en boeit van begin tot eind. 'Rouw bij kinderen en jongeren' is er zo een.

Mariken Spuij is een bevlogen en door de wol geverfde begeleider van jongeren die door de dood nabestaande werden. Als geen ander weet ze met welke vragen deze jongeren te kampen hebben én wat helpend is in hun ondersteuning. Die ervaring brengt ze in zeer toegankelijke en uitnodigende taal in haar prachtige nieuwe boek.

In het bijzonder treft me hoe ze de inzichten en ervaringen van John Bowlby en zijn hechtingstheorie van belang laat zijn én toegankelijk maakt voor de professioneel begeleider. Zo wordt die begeleider uitgenodigd niet alleen een veilige haven te bieden voor troost, maar ook een veilige basis te zijn voor nieuwe stappen. Een ogenschijnlijke nuance die echter cruciaal is voor de gezonde ontwikkeling van jongeren die iemand aan de dood verliezen.

Doorspekt met voorbeelden, met veel verwijzingen zonder de weg kwijt te hoeven raken is dit boek een must voor begeleiders die werken met het thema (jongeren en) rouw.

Een opvallende nieuwkomer onder de boeken op het gebied van verliesverwerking voor kinderen en jongeren. De meerwaarde van dit boek zit hem in het feit dat het de auteur gelukt is resultaten uit wetenschappelijk onderzoek over rouw zo te vertalen naar het papier dat het voor een zeer breed publiek leesbaar is. Niet alleen een differentiatie naar rouwreacties die passen bij de verschillende leeftijden maar ook een heldere uiteenzetting van theorievorming rondom verlies. Er wordt stil gestaan bij rouw in het domein van de opvoeding thuis en in de rol van school. Een beschrijving van factoren die het verwerkingsproces belemmeren met daarnaast een stevig pleidooi voor een open en eerlijke communicatie. Het boek besteedt aandacht aan wetenschappelijke onderbouwde en effectief bewezen vormen van hulpverlening. Elke hoofdstuk sluit af met een samenvatting en een aantal zeer praktische vragen voor ouders en professionals. Door een uitstekende index en een opmerkelijk volledig overzicht van beschikbare aanvullende informatie kun je met recht zeggen dat naast de meeste recente ontwikkelingen op het gebied van verliesverwerking het ook een prachtig naslagwerk is!

Ieder jaar verliezen ongeveer 6400 kinderen een ouder. Ongeveer 2000 kinderen verliezen een broer of zus. Daarnaast verliezen veel kinderen voor ze volwassen zijn een grootouder, ander familielid, leraar of een andere dierbare. Slechts 1 op de 20 jongeren van rond de zestien jaar heeft nog helemaal geen verlies meegemaakt. De dood hoort volgens psycholoog en orthopedagoog Mariken Spuij dan ook bij het leven, ook bij dat van kinderen. Toch vinden volwassenen het soms heel lastig om dit onderwerp juist met kinderen en jongeren te bespreken.

Er verschijnen jaarlijks heel veel boeken over het begeleiden van kinderen, maar veel van die boeken zijn alleen gericht op het omgaan met emoties en lijken rouw bij kinderen te problematiseren. Spuij’s informatieve en praktische boek, gebaseerd op recente wetenschappelijke inzichten, geeft in de eerste plaats inzicht in het rouwverwerkingsproces van kinderen en jongeren en laat zien dat de meeste kinderen geen hulpverlener nodig hebben, maar een steunende omgeving.

Een verademing. Het vlot leesbare boek biedt de laatste inzichten over kinderen en rouw en biedt handreikingen aan ouders en hun omgeving, aan onderwijzers en aan hulpverleners bij het steunen van een kind, ook als het wel vast dreigt te lopen. Het boek heeft een logische volgorde maar de hoofdstukken kunnen ook los van elkaar gelezen worden. Het geeft antwoorden op de meest voorkomende vragen over rouwende kinderen en jongeren. Wat is rouwen precies? Wanneer spreek je van vastlopende rouw? Wat zijn normale reacties op een verlies? Welke factoren beïnvloeden de verwerking? Hoe vertel je een kind dat een dierbare gaat overlijden? Welke invloed heeft de relatie tussen ouders en kind op het rouwproces? Hoe communiceer je met kinderen die iemand verloren? Welke hulp is voorhanden en wie kan deze bieden? En hoe kun je op school omgaan met de rouw van een leerling?

Dit boek was er nog niet en daarom is het een aanwinst voor iedereen die te maken heeft met kinderen en jongeren die een dierbare verloren.