Sax, Candy & rock-‘n-roll

Nederlandse saxofoniste van internationale faam, dochter
van jazzsaxofonist Hans Dulfer. Begint op haar zesde met sopraansax, maar schakelt in de
harmonie Jeugd Doet Leven in Broek In Waterland over op altsaxofoon. Pa leert haar de eerste
beginselen. Daarna autodidact, deels geïnspireerd door platen van Charlie Parker, Illinois Jacquet
en Sonny Rollins. Op haar twaalfde speelt ze een deuntje mee op een plaatopname van Hans en
treedt ze op met Rosa King's Upside Down op het Haagse North Sea Jazz Festival. Als ze veertien
is, gaat ze het land in met de sessieband Funky Stuff, vol oudere muzikanten. Onder management
van Candys moeder Inge is die groep al gauw een van de meest spelende bands van Nederland.
De stijl van Funky Stuff ligt ergens tussen funk, soul, jazz en pop, met veel improvisaties; het
repertoire is een mix van covers en eigen materiaal. Candy's charmante, innemende Lolita-imago
draagt bij tot de grote populariteit van de groep. In de loop der jaren vergroot Candy bijna
toevalligerwijs haar kennis van muziek: Miles Davis en Archie Shepp via haar vader, David Sanborn
en Defunkt via bandleden. Candy doet af en toe optredens met haar vader. Zonder ooit een plaat
gemaakt te hebben, wordt ze langzamerhand een fenomeen in Nederland. Lente '87 wordt Funky
Stuff opgedoekt, maar een half jaar later is er Candy Dulfer's Funky Stuff met muzikanten van
Candy's eigen leeftijd. Zomer '87 staat ze in het voorprogramma van Madonna in de Rotterdamse
Kuip. Het jaar daarop lijkt een herhaling bij Prince uit te blijven, maar - nog sensationeler - een
briefje van Candy aan Zijne Muzikale Hoogheid resulteert in een solo tijdens het laatste
Rotterdamse optreden van Prince. Met deze stunt, waar de halve Nederlandse mediawereld zich
bovenop stort, dringt Candy definitief door tot de categorie Bekende Nederlanders. Ze werkt mee
aan platen van Herman Brood, de Bombita's en Urban Heroes en doekt in januari '89 haar groep
op. Dat jaar draagt ze bij aan Lily Was Here, de soundtrack van de Nederlandse speelfilm De
Kassière, die geschreven en geproduceerd wordt door Eurythmic David A. Stewart. De
titelcompositie, een duet van Candy's sax en Davids gitaar, wordt een internationale hit. Zomer
'89 wordt Candy uitgenodigd te spelen op het nieuwe album van de Eurythmics en met hen mee
te gaan op tournee. Ze maakt wel opnamen maar besluit dat het met het oog op haar carrière
beter is om haar samenwerking met Prince voort te zetten. Op uitnodiging van Prince verblijft ze in
Minneapolis, waar ze haar muzikale medewerking verleent aan enkele opnames, waaronder het
nieuwe album van de The Time. Ook is er een optreden in de videoclip van de Prince-compositie
Party Man voor haar weggelegd. 'When I need sax, I call Candy,' verklaart His Royal Badness
woordspelig, maar Candy zelf concentreert zich na dit Amerikaanse avontuur volledig op haar
debuut-CD, samen met gitaarwonderkind Ulco Bed. Mei '90 verschijnt Saxuality, een verrassende
koppeling van jazz-rock, funk en ballades. De publiciteit rond haar persoon neemt alleen maar toe
wanneer ze kort maar krachtig verschijnt tijdens het optreden van Van Morrison op het Limburgse
Pinkpop-festival en met Pink Floyd op dat van Knebworth in Engeland. Ze speelt ook solo's in op
platen van Morrison en Aretha Franklin, die in de Verenigde Staten net als zij bij Arista onder
contract staat. Candy is 'hot stuff', maar zelf concentreert ze zich op het opnieuw formeren van
Funky Stuff. Na de start van de Saxuality-tournee blijkt dat ze een in het oog springende groep
musici om zich heen heeft verzameld, onder wie Bed en drummer Eveline Carels (ex-One Track
Charlie). De toer voert door Europa, inclusief Engeland. Ook in dat laatste land wordt Lily Was Here
een hit, en zomer '91 tevens in de Verenigde Staten, waar het plaatje zelfs op een haar na tot de
Top 10 doordringt en ook haar cd - waarop Lily Was Here als extraatje is bijgeperst - een groot
succes wordt. Dat jaar krijgt Candy dan ook de Exportprijs van de Stichting Conamus. Daarbij wordt
ze met Saxuality ook nog eens genomineerd voor een Grammy Award. Zomer '91 treedt ze op in
de veelbekeken Amerikaanse tv-talkshow van Arsenio Hall. Saxuality levert haar een gouden plaat
op in Nederland, Canada en de Verenigde Staten. Begin '93 verschijnt Sax-A-Go-Go, waarop de
stijl van Saxuality verder wordt uitgekristalliseerd. Met haar vaste muzikale rechterhand Ulco Bed
beweegt ze zich wederom tussen jazz-bop en ballads. De plaat bevat drie covers en er zijn
gastrollen voor de J.B. Horns, Tower Of Power en rapper Easy Mo Bee. In datzelfde jaar is ze
tevens te horen op de cd Too Long In Exile van Van Morrison. Al even makkelijk jamt ze op het
podium met hem mee, evenals op concerten van Maceo Parker, Living Colour, Dave Stewart en
René Froger. '94 gebruikt ze om Sax-A-Go-Go over de hele wereld te promoten. Candy treedt met
haar groep op in de Verenigde Staten, Japan, Indonesië en heel Europa. Een soort
boekenweekgeschenk voor de fotohandel zorgt ervoor, dat glamour-Candy op zo'n 100 000
Hollandse koffietafels komt te liggen. Op het North Sea Jazz Festival, waar ze voor het vijfde jaar in
successie speelt, staat Candy met haar groep in de Statenhal voor 12 000 enthousiaste bezoekers.
Oktober '95 verschijnt Big Girl, waarvan de titel verwijst naar de cd Big Boy van haar vader Hans. De
plaat ligt in het verlengde van Sax-A-Go-Go en heeft qua opbouw veel weg van een live-concert,
dat wil zeggen een paar uptempo songs, een ballad, een funky nummer en een midtempo song.
Vader Hans speelt mee op de titelsong en ook haar grote held David Sanborn blaast een deuntje
mee. Een succesvolle maandenlange tournee door Nederland en het buitenland volgt. For The
Love Of You neemt Candy op in de tweede helft van '96 in de homestudio van Funky Stuff-
toetsenist Thomas Bank, die inmiddels haar vaste vriend is. Hij is samen met Candy
verantwoordelijk voor het meeste songmateriaal en de productie. Voor het eerst werkt de
saxofoniste niet samen met Ulco Bed, die wegens privé-omstandigheden geen tijd heeft. For The
Love Of You is een duo-project van Dulfer en Bank met gastbijdragen van o.a. Michel van Schie,
Leendert Haaksma en Trijntje Oosterhuis. De plaat kent in vergelijking met de vorige albums meer
rustige nummers, waardoor de muziek van Candy steeds meer neigt naar mainstream. De
saxofoniste durft het voor het eerst ook aan om te zingen, onder meer op de Chaka Khan-
klassieker Once You Get Started, en blijkt over een niet onverdienstelijke stem te beschikken.
Alvorens het Nederlandse zalencircuit te betreden, doen Candy en Funky Stuff eerst een groot
aantal concerten in het buitenland. In juli staan zij traditioneel op het North Sea Jazz Festival. In
september verschijnt Girls Night Out waarop Candy terugkeert naar de funk en de groove, aan de
hand van J.B. All Stars Pee Wee Ellis en Fred Wesley. Naast haar gebruikelijke begeleiders,
waaronder Thomas Bank en Ulco Bed, zijn ook Booker T. Jones Iii, Arturo Sandoval en Jonathan
Butler aanwezig. Als extra track bevat de plaat Cookie, het vervolg op Lily Was Here, waarin Candy
de samenwerking met Dave Stewart hernieuwt. Dit nummer verschijnt ook op de soundtrack van
Cookie's Fortune. Een Europese tournee brengt Candy onder meer in de Baltische staten. Ze
maakt haar opwachting bij Maceo Parker op North Sea Jazz in Den Haag en bij de Wailers in
Duitsland. Ook is te zien in Japan en de Verenigde Staten. In november '00 speelt Candy met
Funky Stuff in het kader van een Flashback-toertje een selectie uit haar favoriete jaren zeventig-
funkklassiekers. Korte tijd later overlijdt Rosa King, Candy's vroegere mentrix, plotseling na een
optreden in Italië. De live-CD Live In Amsterdam, opgenomen in de Amsterdam Studio's, biedt
grote Candy-successen, twee nieuwe nummers en gastoptredens van Angie Stone, Dave Stewart
en pa Hans. De Dvd heeft weinig extra's. Candy zelf schuift aan bij andere muzikanten. Ze speelt in
Ahoy' Rotterdam in het kader van 'De Vrienden van Amstel live!' met Kane, Postmen en Funky
Stuff en ze reedt aan op een solidariteitsconcert voor de Molukken. Gezondheidsproblemen
nopen haar echter voorjaar '01 om enkele optredens af te zeggen. Ook in '01 staat Dulfer op
North Sea Jazz, weliswaar niet met haar eigen band. Op vrijdag is ze de speciale gast van Van
Morrison, op zondag maakt ze haar opwachting bij pa Hans. Pa Hans en Candy verzorgen een kort
optreden op de herdenkingsdienst van Herman Brood. Die juli-maand krijgt Candy een
zogenaamde Worldwide Sales Award voor de verkoop van twee miljoen albums. Dulfer laat weten
het einde van haar platendeal met Bmg als een bevrijding te zien en richt zich samen met haar
vader op de Japanse markt. Van het duo verschijnt in '02 Dulfer DULFER.Ook Brainpower en E-Life
maken hun opwachtingNa Amerikaanse optredens met Prince (waarvan een jaar later opnamen
verschijnen, zie Prince) trekt Dulfer met haar Funky Stuff in de lente van '02 door Duitsland,
Nederland, Frankrijk, Zwitserland en Oostenrijk. Voor Right In My Soul, een cd met veel
zangnummers van Candy, schakelt Dulfer Kingsley Hall en George Stewart in. Het Engelse
producersduo geeft het album een trendy geluid. Maceo Parker is ook op het album te horen, een
wederdienst voor het feit dat Dulfer meespeelt op diens Made By Cameo. De Europese tournee
van Dulfer start in mei in Nederland. Zomer '03 treedt Dulfer een aantal keren op met Parker (Zuid
Frankrijk, North Sea Jazz, Londen). Ze bundelt haar krachten met Brainpower. Najaar '03 geeft ze
dertig concerten met haar eigen band in de Blue Note Clubs in vier Japanse steden waaronder
Tokyo. Daarna volgt een serie van acht concerten in de Verenigde Staten tijdens een tournee die
eindigt in New York.Ze speelt met Prince op Hawaii. Eind december zijn Candy en haar vader te
zien op de Dynamio All Star Live Rave in Bern, waar ook Joseph Bowie (Defunkt) speelt. Op de
single The United States Of Division en de bonustracks van Cinnamon Girl van Prince is Dulfer te
horen.Met Trijntje Oosterhuis maakt Dulfer de single Merry Christmas Baby. Met Thomas Bank
componeert Dulfer de muziek voor de documentaire Dag Dolfijn. Tijdens de uitreiking van de Tmf
Awards in Rotterdam in '05 speelt ze mee met Marco Borsato en Jamie Cullum. Dulfer doet weer
mee op de nieuwe cd van Maceo Parker School's. Dit jaar speelt ze eveneens op North Sea Jazz.
Ze is te zien in een clip van Prince, met wie ze optreedt. Japan staat dit jaar eveneens op haar
eigen speellijst. Ze speelt er weer in de Blue Note Clubs. Sheila E. is Candy's gast op North Sea Jazz.
Ook spelen John Blackwell (drums) en Chance Howard (toetsen, zang) mee. Ze komen beiden uit
de begeleidingsband van Prince en volgen Candy naar Japan. Verder bestaat de band van Dulfer uit
Thomas Bank (toetsen), Ulco Bed (gitaar) en Michel van Schie (bas).

Bron: OOR
Popencyclopedie