Schaduw van de vos

Een aantal jaren geleden heb ik de Iron Fey-serie (Nederlands: IJzerfae) verslonden. Alle andere boeken van Julie Kagawa staan klaar in mijn kast om gelezen te worden, maar door mijn liefde voor de Iron Fey-serie had ik hoge verwachtingen van dit boek. Gelukkig voldeed het verhaal aan mijn verwachting: Wanneer kan ik verder lezen in deel 2?!

Je wordt als lezer van Schaduw van de vos ondergedompeld in een prachtig, sprookjesachtig avontuur dat zich afspeelt in de Japanse cultuur. Je krijgt te maken met mythische figuren, goddelijke wezens, magische krachten, tempels en een knappe shinobi (ninja).

Schaduw van de vos gaat over een meisje, Yumeko, die zonder dat zij het wil, de verantwoordelijkheid krijgt over een deel perkamentrol die ze onder elk beding moet beschermen.
Eens in de duizend jaar krijgt iemand de kans de Kamidraak aan te roepen en een wens te doen, maar dat kan alleen als degene in het bezit is van alle delen van de perkamentrol. De tijd nadert om de Kamidraak aan te roepen en er zijn allerlei mensen en wezens op zoek naar de perkamentrol.

Terwijl Yumeko vlucht voor een oni (demon) uit de tempel waar ze is opgegroeid komt ze Tatsumi tegen. Hij is een shinobi (ninja) die zich voor doet als samoerai van een bepaalde groep. Ze leren elkaar beter kennen en gaan de rest van het avontuur samen aan. Ze komen tijdens hun avontuur nog twee anderen tegen die zich ook aansluiten bij de groep. De groep wordt tegen al hun verwachtingen in, en ondanks al hun individuele verschillen, steeds hechter en moeten uiteindelijk samen zorgen dat zij alle kwade mensen en wezens overwinnen.

Het verhaal begint met een inleidend hoofdstuk vanuit Suki, geschreven in de derde persoon. Hierna word je door Yumeko mee op avontuur genomen en wisselen de hoofdstukken zich af tussen Yumeko en Tatsumi, welke in de eerste persoon geschreven zijn. Het hoofdstuk vanuit Suki vond ik in eerste instantie wat vreemd, want na de 3 volgende hoofdstukken vroeg ik me af waar Suki gebleven was. Echter naarmate je verder leest, begrijp je waarom Julie Kagawa voor deze vorm gekozen heeft en past het perfect bij de vorm van het verhaal.

Ondanks dat ik de personages graag beter had willen leren kennen, denk ik dat de huidige kennis beter bij het totaalplaatje van het verhaal past. Het zou niet kloppen als de personages verder uitgewerkt zouden zijn, want juist doordat dit nu niet zo is, vormt het een prachtig beeld in mijn hoofd.

Het feit dat jij als lezer iets weet over de hoofdpersonages, wat zij niet van elkaar weten, zorgt voor extra spanning. Het verhaal heeft voor mij precies de juiste hoeveelheid spanning en actie, maar ik genoot ontzettend van de minimale romantische spanning die zich voordoet.

De woordenlijst die toegevoegd is aan het eind van het boek is een echte uitkomst! Als je vaker verhalen hebt gelezen die zich afspelen in Japan zul je ongetwijfeld al op de hoogte zijn van enkele woorden die regelmatig terugkomen in het verhaal, maar sommige heb ik op moeten zoeken voor een volledige beeldvorming.

Ik had het gevoel in een sprookje te zijn beland door de sfeer die prachtig omschreven wordt, maar niet het soort ‘zoetsappig sprookje’. Het verhaal zit vol spanning door alle wezens die je tegenkomt. Al met al vond het een heerlijk verhaal en kan niet wachten om te lezen hoe het verder gaat.

Geschreven bij Schaduw van de vos

Julie Kagawa begint haar nieuwste trilogie met Schaduw van de vos. Ik heb hiervoor alleen The Iron Fey– Call of the Forgotten serie gelezen van Kagawa. Ik was erg benieuwd naar deze trilogie. Wordt deze trilogie weer net zo’n succes als haar vorige series?
Schaduw van de vos begint met het verhaal van Suki, een plattelandsmeisje dat in dienst is bij vrouwe Satomi. Helaas wordt ze al snel geofferd aan een oni (demon), maar hierbij is haar verhaal nog niet afgelopen.
De rest van het verhaal gaat grotendeels over Yumeko. Yumeko is een half-kitsune (half vos, half mens). Ze woont in de tempel van fluisterwind met onder andere haar meester Isao. Hij vertelt haar een verhaal over een draak die eens in de 1000 jaar herrijst. Degene die beide rollen in handen heeft en het gebed voorleest, krijgt één wens van de draak. Yumeko krijgt de taak om hun helft van de rol te beschermen en deze naar meester Jiro te brengen.
Tijdens haar reis komt ze al snel Tatsumi tegen. Hij is de beruchte demonendoder van Kage. Hij is gestuurd om Yumeko’s deel van de rol te bemachtigen. Hij weet echter niet dat Yumeko de rol bezit en denkt dat de rol zich bevindt in de tempel van de stalen veer. Samen met Yumeko gaat hij op weg naar de hoofdstad om de geheime locatie van de tempel van de stalen veer te vinden.
Tijdens hun reis komen ze veel gevaren tegen en ontstaan er veel vriendschappen, die wel eens gevaarlijk kunnen zijn.
Schaduw van de vos is een YA vol met avontuur en legendarische wezens (zoals demonen, goden en mythes). Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personages. Dit wordt echter niet duidelijk aangegeven in het boek waardoor het verhaal soms een beetje onduidelijk kan zijn. Helaas worden door deze perspectieven de personages niet heel uitgebreid uitgewerkt en blijven ze dus een beetje “saai”, maar dit mag de leespret niet bederven.
Ook bevat het boek veel Japanse termen. De meeste hiervan worden in het verhaal al uitgelegd, maar er staat ook een woordenlijst achter in het boek om je een handje te helpen. Jammer dat ik bij de ePub hier pas achter kwam nadat het boek uit was.
Ook als je nog nooit iets van Julie Kagawa hebt gelezen, is dit boek zeker een aanrader. Haar series zijn namelijk bijna allemaal los van elkaar te lezen. Wie graag YA en fantasy leest, is bij Kagawa op de goede plek. De schrijfstijl is prettig en voordat ik het wist, was ik al op de helft van het boek.
Ik vind dit boek zeker een geslaagd begin van deze trilogie. Aangezien ik deel 2, Ziel van het zwaard, ook al in mijn kast heb liggen, kan ik niet wachten om hierin te beginnen!
Ondanks dat de personages een beetje vlak waren, vond ik het verhaal zeer boeiend. Ik hoop dat ik Yumeko en Tatsumi nog beter leer kennen in de volgende delen.
Ik geef het boek 3,5 sterren.

Yumeko is een kitsune, wat betekent dat ze half mens, half vos is. Dit is Yumeko’s grootste geheim en om zichzelf te beschermen kan ze tegen niemand vertellen wat ze echt is. Alleen de monniken die haar hebben opgevoed weten haar ware aard. Wanneer op een dag de tempel van de monniken wordt aangevallen door een stel amanjaku en een oni, monsters van de onderwereld Jigoku, krijgt Yumeko door haar meester een belangrijke rol die ze koste wat het kost moet beschermen. Deze rol, die gebruikt kan worden om eens in de duizend jaar een draak op te roepen, moet ze koste wat kost beschermen en naar een andere tempel brengen om de rol in veiligheid te brengen. Ze krijgt onderweg hulp van Tatsumi, een machtige krijger. Zal het Yumeko lukken om de rol naar de tempel te brengen?

Wow, wat een geweldig boek was dit! Ik kan niet anders dan hier alleen maar positief over zijn. Laat ik beginnen bij het begin. De worldbuiling is geweldig! Alle legendes, mythes en verschillende bovennatuurlijke wezens die in dit boek worden aangehaald zijn stuk voor stuk interessant. Maar aan het eind van het boek heb je echt het idee dat je de wereld kent. Je weet wat Jigoku is, je snapt hoe de rangorde in die onderwereld eruitziet en je begrijpt hoe bloedmagie werkt. Dit zijn maar een paar van de onderwerpen die aan bod komen in deze fantastische wereld die Julie Kagawa heeft gecreëerd. Maar naast de worldbuilding is ook de setting in dit boek fantastisch. Het verhaal speelt zich namelijk af in Japan. Nog niet eerder heb ik een fantasy young adult boek gelezen dat zich in Japan afspeelt en na Schaduw van de vos te hebben gelezen snap ik eigenlijk niet waarom er niet meer young adult boeken zijn die zich in dit land afspelen. De setting is fantastisch en de verschillende mythes en legendes die hier worden aangehaald zijn stuk voor stuk zo intrigerend dat ik er veel meer over zou willen lezen!

Een ander groot pluspunt aan het boek is het hoofdpersonage. Yumeko is een hartverwarmend karakter die je meteen in je hart sluit. Ze is slim, lief, denkt aan haar medemens, is af en toe een tikkeltje naïef, maar geeft om haar vrienden en doet er alles aan om die te beschermen. Ze staat ook haar mannetje in gevechten, ze is zeker een kracht om rekening mee te houden. De uitdrukking ‘zo sluw als een vos’ is haar daarnaast op het lijf geschreven. Maar ook de andere karakters zijn stuk voor stuk uniek en hebben echt een compleet eigen persoonlijkheid. Zo is Tatsumi ook een heel intrigerend karakter. Hij moet namelijk zijn emoties en gevoelens juist onderdrukken om niet in beslag te worden genomen door de gevaarlijke demon die huist in het zwaard dat hij hanteert. Als hij ook maar even een emotie toe zou laten dan kan de demon hem overnemen en zal die alles en iedereen vernietigen. Maar ondanks dat Tatsumi zijn emoties onderdrukt ga je als lezer toch met hem meeleven. Dit is bijzonder knap gedaan door de auteur.

Daarnaast wordt er veel gebruik gemaakt van Japanse termen. Dit maakt het verhaal authentiek en zorgt ervoor dat je je echt in Japan waart. In het begin is het even inkomen met de vele termen, maar na een tijdje ben je er als lezer aan gewend. Daarnaast legt Julie Kagawa vaak in de zin erna de term uit. Dit doet ze vaak als het woord voor het eerst wordt genoemd, maar soms ook als ze de term alweer een tijd geleden voor het laatst heeft genoemd. Zo zegt ze bijvoorbeeld: “Ik hoop dat jullie je verblijf in Yamatori als plezierig hebben ervaren. Oyasuminasai. ‘Goedenacht,’ zei ik terug.” Hierdoor is de betekenis van het woord Oyasuminasai meteen duidelijk en hoeft dit niet nog expliciet uitgelegd te worden.

Schaduw van de vos is een van de beste (zo niet het beste) boek dat ik dit jaar tot nu toe heb gelezen. Ik was na het lezen van de synopsis al geïntrigeerd geraakt, maar het boek heeft mijn verwachtingen compleet overstegen! Ik ben in de ban van dit verhaal en ik kan niet wachten tot het vervolg uitkomt!

'In dit visioen heb ik bloed gezien, en vlammen en dood, krijsende demonen en rivieren van botten, en een wereld die verduisterd wordt door angst. Maar één vos staat overal boven, onaantastbaar, met een grote draak in haar schaduw.'

De Schaduw van de Vos is het verhaal van Yumeko. Yumeko is een kitsune. Of beter gezegd: een half-kitsune. Dat wil zeggen dat ze bepaalde krachten tot haar beschikking heeft. Ze kan namelijk illusies oproepen én ze kan zichzelf in een vos veranderen. Nadeel is dat kitsune de naam hebben bedriegers te zijn. Geliefd zijn ze dus niet echt. Zolang Yumeko echter niet voor een spiegel gaat staan waarin je haar oren en staart kan zien, is dat geen probleem. Yumeko is een heel sympathiek hoofdpersonage. Ze ziet in iedereen het beste en is vriendelijk tegenover iedereen die haar pad kruist. Ze haalt al graag eens kattenkwaad uit en kan vreselijk koppig zijn, maar dat draagt alleen maar bij aan haar charmes.

'Vandaag leek me een goede dag om alle regels te overtreden.'

Maar dan brandt de tempel af waarin Yumeko woonde. Nu heeft zij de taak om een deel van de Drakenrol naar de tempel van de Stalen Veer te brengen. Met alle delen van de rol kan een sterveling eens in de duizend jaar een oeroude magische draak oproepen. Wanneer deze draak je waardig acht, mag je een wens doen. Je kan je natuurlijk wel voorstellen dat er belangstelling is voor zo'n rol. Zeker nu de duizend jaar bijna opnieuw verstreken zijn. Yumeko weet dat zij de gevaarlijke reis naar de tempel van de Stalen Veer niet alleen aankan. Nog een geluk bij een ongeluk dan dat Tatsumi, de demonendoder van Kage, net op het moment van de brand bij de tempel aankwam.

'Wij, de Kage-familie, waren gespecialiseerd in duisternis.'

Tatsumi maakt deel uit van de schaduwclan. Deze mysterieuze en duistere clan heeft een beroemd zwaard waarin een bijzonder machtige demon opgesloten zit. De drager van het zwaard mag geen enkele emotie vertonen. Anders zou de demon de ziel van de drager kunnen overnemen. De drager van dat zwaard is Tatsumi. Hij is de perfecte soldaat. Een interessant personage. Ondanks zijn zware jeugd wekt hij geen medelijden op. Doorheen het boek wil je meer te weten komen over deze mysterieuze strijder.

'Ik was een nietige pion in een shogispel: ik werd verschoven door onzichtbare krachten, ik ging waar ik naartoe werd gestuurd zonder te weten waarom.'

Yukemo overtuigt Tatsumi om samen op pad te gaan. Er wachten hen verschillende hindernissen, maar ze maken ook nieuwe vrienden. Okame bijvoorbeeld, een voormalige samoerai.

‘Hoewel het mij doorgaans al lukt om iemand te beledigen door gewoon te bestaan. Je moet er talent voor hebben, denk ik.’

Okame zorgt voor de vrolijke noot in dit verhaal. Zijn sarcastische opmerkingen en nonchalante houding zorgen meermaals voor een glimlach op de lippen.

Het boek is eigenlijk opgebouwd uit allemaal kleine verhaaltjes. De drie vrienden komen een gevaar tegen op hun reis en weten dat succesvol te verslaan om nadien weer verder te gaan. Een simpele maar geslaagde opbouw. De drie vrienden komen immers genoeg gevaren tegen en Julie Kagawa kan heel spannende actiescènes schrijven.

Wat opvalt is dat het trio weer uit twee jongens en een meisje bestaat, net als in de schrijfster haar vorige series 'The Iron Fey' en 'Talon'.

Op het einde laat de schrijfster ons nog maar eens verbluft achter. Want De Schaduw van de Vos eindigt met een cliffhanger. Maar dat zijn we ondertussen al van haar gewend.

De eindconclusie: een sympathiek hoofdpersonage met een intrigerende jongen en een grappige jongen aan haar zijde, spannende actiescènes en een verrassend einde. Dat zijn de ingrediënten van dit boek en het verhaal is een geslaagd recept.

Geschreven bij Schaduw van de vos

Geweldig Fantasy boek!

Spannend verhaal, alles wordt heel goed en mooi beschreven.
Ze schrijft naast die van de hoofdpersoon vanuit meerdere personen hun perspectief (als ik het goed beschrijf) en dat vind ik toch wel echt leuk van dit boek en daardoor wordt het ook nooit saai.
Echt een boek waar je zo in meegesleept wordt.
Er zitten ook best wat Japanse Mythische wezens tussen wat het boek nog interessanter maakt.

Ik heb al de boeken van Julie Kagawa gelezen en ze is denk ik toch echt wel mijn favoriete schrijver.
Haar boeken zijn zeer aan te raden.

Het hoofdpersonage in dit boek is Yumeko en ze is een Kitsune. Een half vos en half mens.
Vlak voordat de tempel van Fluisterwind wordt aangevallen krijgt ze een opdracht van haar meester om een speciale drakenrol te beschermen tegen al het kwaad en demonen die hun tempel aanvallen. Om deze rol te beschermen moet ze ver reizen door een magisch Japan die niet altijd en overal veilig blijkt te zijn.
Tijdens haar reis komt ze diverse nieuwe dingen en gevaren tegen, maar sluit ze ook vriendschappen met een aantal eigenaardige mensen.

Het verhaal speelt zich af in diverse dorpen,steden en tempels in Japan. Hierdoor leer je ook veel over de Japanse culturen en kledingdracht. Wat ik ook leuk vind is dat je ook in het verhaal wat leert over de leefomstandigheden van mensen uit steden, mensen met aanzien, en boeren.

Het personage Yumeko vind ik echt geweldig. Echt een kind vol kattenkwaad, ook wel bekend als vossenstreken. Ze wordt een klein beetje omschreven als een kind dat geen verantwoordelijkheid kent, totdat ze de rol moet gaan beschermen van haar meester.
Wat ik van Yumeko ook heel leuk vind is dat ze tijdens haar reis onmogelijke vriendschappen sluit met bijvoorbeeld Tatsumi de demonendoder, de Ronin en Daisuke. Hierdoor blijf je toch benieuwd hoe de reis verder gaat en welke gevaren ze nog meer moeten trotseren om haar doel te bereiken.

Het tweede personage waar je over te lezen krijgt is Tatsumi. Tatsumi is een personage die ik moeilijk kon pijlen. Dit omdat hij nogal geheimzinnig is en altijd een gevecht houdt met zijn zwaard (de Kamigoroshi) en de demon (Hakaimono) die erin zit.
Iedere keer als je het vanuit zijn perspectief leest, weet je ook wat er precies in hem omgaat en welk gevecht hij houdt, en vooral waarover zijn gevecht gaat. Het mooiste van hem vind ik toch wel dat hij (naar mijn idee) verliefd is op Yumeko, alleen kan hij geen liefde toestaan in zijn leven. Dit komt doordat hij de demonendoder is en eigenlijk uit is op de drakenrol.

In het boek wisselt het perspectief per hoofdstuk tussen deze twee personages. Hierdoor ga je meer begrijpen van zowel Yumeko als Tatsumi. Je leert ook hun beweegredenen kennen, waardoor het verhaal alleen maar leuker en interessanter wordt.

In dit boek vind ik wel dat het onderwerp vertrouwen, vriendschap en overleven meerder malen wordt aangehaald.
Wie is er te vertrouwen? Kunnen ze hem niet beter achterlaten en verder gaan met hun reis? Hoe doorstaan ze dit gevecht en hoe gaan ze deze demon vernietigen? Wie zal er nu winnen en wie zal er sterven?
Het zijn een paar dingen die ik mijzelf als lezer ook afvroeg, toen ik met bepaalde hoofdstukken bezig was, of als er een nieuwe “vriendschap” werd gesloten.

Waar ik zelf wel moeite mee had, waren al de Japanse namen voor bepaalde dingen, zoals een shinobi (Ninja), Jorogumo (half spindemon, half mens), Yojumbo (lijfwacht). Vele van deze woorden lijken op elkaar, waardoor ik soms even verward was, en me afvroeg wat nu ook alweer wat was.
Ikzelf had een notitieblokje erbij gepakt omdat ik dat makkelijker lezen vond. Ik ben namelijk niet bekend met demonen en draken in de Japanse cultuur.

Het boek zat vol spanning en nieuwe avonturen waardoor het verhaal wel erg leuk bleef. Eigenlijk een beetje zoals we wel van Julie Kagawa gewend zijn ( op het gebruik van de Japanse woorden na). Net als al haar andere boeken ben ik weer razend benieuwd naar het volgende deel om zo weer weg te kunnen dromen in de magische wereld die ze iedere keer weer weet te creëren.

Geschreven bij Schaduw van de vos

In één stuk heb ik dit boek verslonden. Ik raad dit boek zeer zeker aan!

In “Schaduw van de vos” volg je Yumeko, een tenger zestien jarig meisje met een geheim, een geheim waarvan het beter is dat niemand er vanaf weet. Als de tempel waar ze woont en veilig is opgegroeid op een dag in brand wordt gestoken, weet Yumeko maar net te ontsnappen. Voordat ze ontsnapt krijgt ze een opdracht mee van de meester monnik van de tempel. Ze moet een stuk van een eeuwenoude perkamentrol in veiligheid brengen en beschermen, tegen elke prijs, zelfs als ze daarvoor haar eigen leven op het spel moet zetten. Boze krachten zijn eropuit om de rol in handen te krijgen, maar dit mag absoluut niet gebeuren. Gaat het Yumeko lukken om de rol in veiligheid te brengen?

Naast Yumeko volg je ook Tatsumi. Hij is een zeventien jarige demonendoder voor de schaduwclan en ook hij heeft een geheim. Als lezer weet je van beide personages wat het geheim is, terwijl ze dat dus van elkaar niet weten. Ergens geeft dit wel een soort van extra spanning aan het verhaal. Ze hebben beide hun eigen missie maar doordat het lot ze toevallig samen heeft gebracht, zitten ze met elkaar opgescheept. Ze zijn afhankelijk van elkaar om hun eigen missie hopelijk uiteindelijk te doen slagen. Doordat je leest vanuit beide personages en je leest wat ze denken en voelen, kun je je in beide goed inleven waardoor je nog meer in het verhaal terecht komt. Beide personages zijn verschillend als dag en nacht, wat voor het verhaal erg goed werkte. Yumeko is lief, naiëf en nieuwsgierig en Tatsumi is stoer, sterk en trekt zijn eigen plan. Ze hielden elkaar goed in balans.

Er heerst in “schaduw van de vos” een heerlijk oosters sfeertje, tempels, monniken, samoerai, eergevoelens, wraak enz. Het zit daarnaast ook vol met elementen uit de Japanse mythen en folklore, wat erg origineel en uniek is voor een fantasy verhaal. Het is net een modern Japans sprookje. In het begin van het verhaal moet je wel even wennen aan de woorden die overal voor gebruikt worden, maar als je het even niet meer weet kun je dit achterin het boek opzoeken in de woordenlijst, echt ideaal.

De schrijfstijl van Julie Kagawa is enorm fijn, beeldend en vlot. Je verliest jezelf helemaal in het verhaal. Het lijkt wel alsof je zelf in de wereld rond loopt, zo goed is alles omschreven, ze schept echt een hele fijne sfeer. “Schaduw van de vos” is een heel spannend en stoer verhaal, vol met actie. Je hoeft je geen moment te vervelen. Vanaf het begin is het boek bijna niet weg te leggen, je wilt gewoon weten hoe dit alles voor Yumeko en Tatsumi af gaat lopen. Komen ze achter elkaars geheim? En lukt het ieder om de opgedragen missie succesvol af te ronden?

Kortom, een heerlijk stoer en spannend Young Adult Fantasy verhaal wat geen moment saai is. Vol met elementen van Japanse mythen en folklore en een fijn oosters sfeertje. Een uniek, origineel en veelbelovend eerste deel uit een nieuwe serie, hopelijk hoeven we niet te lang te wachten op deel twee!

Eerder verschenen er van auteur Julie Kagawa o.a. al de Talon Sage (serie) en de Iron Fey (serie).

Geschreven bij Schaduw van de vos

Ik had nog nooit een boek van deze schrijfster gelezen, maar gezien de goede reviews en mijn favoriete themas fantasy, japan en mythologische figuren, heb ik de sprong gewaagd. En dat was maar goed ook. Wow wat een geweldig avontuur is dit! Er staan hier al heel veel lange verhalen, dus dat ga ik niet doen, maar ik heb echt vre-se-lijk genoten. Nog geen pagina heb ik me verveeld en ik vond het erg toen het avontuur ten einde was. Een echte aanrader dus! Van mij 5 sterren.
Ik heb meteen de " Blood of eden" trilogie besteld en hoop dat die net zo goed is als deze.

Julie Kagawa schrijft fantastisch. Dit boek is het eerste boek van een nieuwe serie.
Ik kan haast niet wachten op het vervolg.