Scheepshistorie 7 - Scheepshistorie 7 het schaalmodel als reconstructie

In Scheepshistorie wordt de geschiedenis van beroemde en bijzondere schepen of scheepsmodellen verteld door deskundigen en historici op maritiem gebied. De historische betrouwbaarheid staat vanwege de medewerking van het Maritiem Museum Rotterdam, het Nederlands Scheepvaartmuseum Amsterdam, en het Nationaal Reddingsmuseum “Dorus Rijkers” in Den Helder daardoor buiten twijfel.

Vermoedelijk het oudste Europese scheepsmodel is het Mataró-model. Daarbij is het ook een heel bijzonder model waar internationaal veel belangstelling voor bestaat. Het model behoort tot de vaste collectie van het Maritiem Museum Rotterdam. Het museum heeft een uitgebreid historisch onderzoek naar de achtergronden en de bouw van het model afgerond en rapporteert daarover in dit nummer.

Wanneer kwamen zijzwaarden in zwang en wat was de oorsprong. In dit nummer het antwoord van de onderzoeker op deze vraagstukken, geïllustreerd met afbeeldingen uit oude prenten en kaarten.

Restaureren van een eigentijds scheepsmodel vereist verantwoordelijkheidsgevoel en respect voor het object. Noodzakelijke reparaties, wijzigingen en aanvullingen moeten bovendien voor toekomstige onderzoekers herkenbaar blijven. Hoe men daarbij tewerk gaat staat in het verhaal van de restauratie van het oorlogsfregat de Surveillante.

Onderhoud en herstel van een grote scheepsmodellen zijn ook een omvangrijke projecten. Bij een werfmodel, ligt het accent bovendien op natuurgetrouwheid en uitstraling. Aan de hand van de restauratie van het stoomschip Insulinde komen al die aspecten aan de orde.

De verhalen over reddingsboten zijn vaak heroïsch met soms een treurige ondertoon. In technische zin echter zijn het spectaculaire schepen, toegerust op de taak. De Prins Hendrik is zo’n schip dat binnen dat kader valt, een jonge historie die het verdient verteld te worden.

In dit nummer ook een eerste bijdrage uit het buitenland, een boeiend verhaal van een schip met twee levens, eerst als zeilschoener in loodsdienst met de naam Emden, later Duhnen, en in haar tweede leven als zeilschoener in particulier bezit met de naam Yankee. Het betreft een bijdrage van de Duitse Arbeitskreis Historischer Schiffbau E.V.

Ten slotte heeft ook de maritieme kunst een vaste plek in Scheepshistorie verworven. In dit nummer een aquarel van de Engelse kunstenaar Martin Swan.