De schrijfbibliotheek - Schrijven voor theater - 13 methodes gesprekken met toneelschrijvers

Aanbevelenswaard dit boek. Dertien toneelschrijvers zijn vasthoudend ondervraagd en dat leidt tot iets heel kostbaars: 'durf' en ja, ook schrijflust. Hilverda zelf schrijft in de inleiding: 'Ik durf nu zomaar ergens te beginnen, durf onbekommerd te associëren en te experimenteren, en heb het grimmige nadenken over een plot losgelaten.' Ze durft ook door te vragen. In het interview met Rob de Graaf bijvoorbeeld. 'Je zei net dat toneelschrijven verwant is aan componeren. Wat bedoel je daarmee?' en De Graaf wijst dan op de muzikaliteit van de taal. Haye van der Heijden daarentegen wijst op de meer construerende rol van taal ten opzichte van de intuïtieve krachten van muziek en beeld.
Voor elke schrijvende lezer is dit fijn te lezen; er bestaat geen totaal theaterrecept. Dit boek is dus ook geen kookboek, of misschien toch ook wel, maar dan een postmodern kookboek waaruit je zelf jouw ideale recept samenstelt en er ook naar mag zoeken in de mooie vakinterviews. 'Je moet beginnen met invallen', zegt Jan Veldman, en dat is bedrieglijk eenvoudig, maar wel reuze verfrissend na al die werken vol ambachtelijke schrijftips (inclusief de hoe-schrijf-ik-een-bestseller-boeken). Het toneel blijkt toch maar weer de beste 'scene' /lees 'sien'/ ter bevrijding van creatieve geesten uit de fles.

Dit boek geeft 13 voorbeelden van hoe het schrijven van theater en toneel kan, aan de hand van interviews met theater / toneelschrijvers over bestaande theater/toneelstukjes. Ik stoor me mateloos aan de blanke pagina's die door het hele boek voorkomen. Als het aan het einde van een hoofdstuk zou zijn dan had ik me er minder aan gestoord, maar de lege pagina lijken willekeurig door het boek te staan en onderbreken dus ook delen tekst. Bijvoorbeeld na de zin pag. 87 eindigt op: Ik heb altijd... dan volgen 2 lege pagina's en dan volgt op pag. 88 de rest van de zin en hoofdstuk. Eerst dacht ik dat dit was om tussendoor aantekeningen te maken, maar dan zet je - lijkt mij - de lege pagina's achter elk hoofdstuk en niet midden in een tekst.

Verder staan er geen tips in hoe je van een bestaande romanhoofdstuk een nieuw script zou kunnen schrijven voor toneel. Een paar kleine details kan ik wel gebruiken wanneer ik de tekst om ga zetten naar toneel.
Al om al, het boek heeft mij wel wat kleine dingen gegeven, daarvoor 3 sterren. Maar voor de lege 'opvulling' en het gemis aan voorbeelden van een romanscript naar toneelscript, gaan er 2 sterren vanaf.
Iemand die vanuit een nulpunt een toneelstuk gaat schrijven, kan door het lezen van de voorbeelden gaan kiezen welke schrijfwijze het beste bij hem of haar past.