Sodoma Het geheim van het Vaticaan

Hoewel het boek af en toe vermoeiend veel informatie geeft, is de hypocrisie in de top van de clerus op het punt homoseksualiteit schokkend om te lezen. De auteur weet op basis van goede onderzoeksjournalistiek en gesprekken met honderden betrokkenen binnen en buiten het Vaticaan een beerput te onthullen van de zwijgcultuur en machtsspelletjes met één centrale factor: meer dan de helft van de clerus is al of niet praktiserend homoseksueel, maar doet alle mogelijke moeite om dat verbergen voor de buitenwereld om niet chantabel te worden en de leer van de Kerk hoog te houden. Gelukkig trapt hij niet in de valkuil om homoseksualiteit als de oorzaak van misbruikschandalen te zien. Het probleem is niet de homoseksualiteit (de auteur is zelf een centrum-linkse homo) maar de hypocrisie, die leidt tot doofpotpraktijken. Noodzakelijk boek voor iedereen die iets wil snappen van de omgang van de katholieke kerk met homoseksualiteit in de afgelopen 50 jaar.

De journalist zelf ooit priester heeft in vier jaar tijd grondig onderzoek gedaan binnen de katholieke kerk met name in en rond het Vaticaan. Daar komen de meest ingrijpende zaken boven water en aan het licht waardoor je versteld staat. In eerdere boeken van andere historische onderzoekers worden wel flarden opgelicht maar deze journalist gaat echt het diepe in. Als je je interesseert in religie en met name RK moet je dit zeker op je bucketlist hebben staan.

Geschreven bij Sodoma

Bij het lezen van dit boek vallen een paar kwartjes. Zoals de verklaring voor het grote aantal anders geaarde mannen die voor het priesterschap kozen. Bovendien het grote aantal pedofielen die dachten in een geestelijk domein veilig te zijn. ze dachten daar gemakkelijk mee weg te komen zoals is gebleken. Veel misbruikzaken zijn immers verjaard.

Prachtig boek. Eigenlijk een bevestiging van wat we allang wisten. Mannen onder elkaar en we kennen de uitspraak: a dirty mind is a joy forever. Het is duidelijk dat dit met name in instituten als het vaticaan voorkomt. Natuurlijk zijn de meeste homofobe personen meestal zelf homo, wat prima is, maar gedraag je daar dan ook naar. Maar ja dat is hetzelfde als de meest straffe rokers in het verleden, in het heden de meest fanatieke aanhangers zijn van de anti-roken lobby.

De schrijver Martel heeft, ongetwijfeld goed bedoeld, alle beschikbare informatie uit zijn vierjarig onderzoek in een boek gepubliceerd. Het boek verliest hierdoor aan kracht en interesse van de lezer. De feiten zullen ongetwijfeld journalistiek verantwoord zijn; maar zijn veel te uitvoerig beschreven. Ook treedt er een heel legioen aan geïnterviewde -met naam en toenaam- aan, waarvan ik me afvraag of de gemiddelde lezer deze informatie wel nodig heeft om van het (ernstige) probleem binnen het Vaticaan kennis te kunnen nemen. Als uitgever had ik de schrijver geadviseerd om het boek terug te brengen naar 33% van het huidige volume om het probleem met de lezers te delen; nu haken m.i. veel lezers voortijdig af of beginnen er niet aan.

Alles zou anders zijn geweest als het celibaat niet meer zou bestaan.Wel een leuk en onderhoudend boek
in de stijl van Prive en Story. Heel veel pagina s zijn overbodig, maar het leest wel lekker weg aan het strand
bijvoorbeeld.

Dit boek moet je lezen. Geen sensatie maar een boek dat gebaseerd is op ernstig onderzoek door iemand die weet wat hij schrijft. Verrassend zonder meer.

De schrijver beschrijft de binnenwereld van de Rooms-katholieke kerk met respect maar tot in de pijnlijke details. Er zouden heel veel homofielen de dienst uitmaken en het de heterofielen lastig maken. Het gaat om de macht vanuit een onverwachte hoek.

Geschreven bij Sodoma

Een grondig onderzoek naar de interne homosexuele en homofiele verhoudingen binnen het Vaticaan.
De schrijver wil overduidelijk aantonen dat hij zich niet op roddel en achterklap baseert, maar op degelijk en uitgebreid journalistiek
onderzoek. Dit heeft als groot nadeel dat het boek wat langdradig wordt. Daar staat tegenover dat je als lezer de vaste overtuiging krijgt
dat ook al zou de helft maar waar zijn, je weer dat binned de muring van het Vaticaan maar ook in de kerkelijke rooms-katholieke instituten de homosexualiteit welig tiert. Daar is helemaal niets op tegen ware het niet dat de hypocrisie en machtsuitoefening niet zo enorm groot was en is. Dit is wat Martel. overduidelijk aantoont. Het enige lichtpunt in deze ellende is dat de huidige paus er uit overtuiging iets aan wil does. Maar zijn omgeving heeft alle redenen om hem dit onmogelijk te maken

De auteur Frédéric Martel heeft zich vier jaar ondergedompeld in het Vaticaan. Hoe komt het dat er relatief veel homoseksuelen op belangrijke posities binnen de Katholieke Kerk zitten? Het lijkt zo tegenstrijdig; homoseksualiteit (waarin de gebrokenheid van Gods schepping tot uiting komt) binnen het instituut (de kerk) waar je God zou moeten kunnen ontmoeten. De auteur heeft een knap staaltje onderzoek afgeleverd, maar is er op sommige momenten niet goed in geslaagd om het verhaal op een goed leesbare manier over te brengen. Dit komt mede door het grote aantal (voor Nederlandse begrippen moeilijke) namen die de lezer krijgt gepresenteerd. De kwaliteit van het onderzoek brengt je er als lezer echter toch toe om door te blijven lezen. De ene lezer zal spreken over smeuïge verhalen, de andere zal wellicht worden overvallen door plaatsvervangende schaamte. Ik houd het op een combinatie, waarbij het laatste aspect overheerst. Ik heb het boek met interesse gelezen en het boek heeft me aan het denken gezet. Dit is een knappe prestatie voor een boek met ruim 650 pagina’s waarbij er, zoals gezegd, ook momenten zijn geweest waarop ik heb overwogen om het boek weg te leggen.