U2 - Songs Of Innocence (2 CD) (Deluxe Edition) (Limited Edition)

Geef de plaat een paar draaideuren de tijd, maar dan komt de schoonheid ook goed tot z'n recht. Geen minder nummer op te bekennen en Bono is erg goed bij stem. Recensenten willen altijd graag een nieuwe Joshua Tree of Achtung Baby horen. Nee, dat is dit album niet, maar wat een fraaie comeback. Topnummers: Iris, Cedarwood Road, Every Breaking Wave en Song For Someone. Kom maar op met die tour!

Je moet het album enkele malen horen.... al klinkt het vrijwel meteen vertrouwd. Kenmerkend voor een echt goed album, dat keer op keer de nummers mooier en beter in het gehoor beginnen te liggen. Persoonlijk beste nummers tot dusver: Every breaking wave, song for someone en Iris.
Lang op gewacht, maar conclusie: U2 nog altijd aan de top! Wederom een geweldig album!
En dan nog even dit: Alle vermeende "U2 fans" die voor of na Achtung Baby zijn afgehaakt omdat het sindsdien allemaal maar niks is moet simpelweg niet meer reageren.

Geschreven bij U2 - Songs Of Innocence (CD)

Je moet het album enkele malen horen.... al klinkt het vrijwel meteen vertrouwd. Kenmerkend voor een echt goed album, dat keer op keer de nummers mooier en beter in het gehoor beginnen te liggen. Persoonlijk beste nummers tot dusver: Every breaking wave, song for someone en Iris.
Lang op gewacht, maar conclusie: U2 nog altijd aan de top! Wederom een geweldig album!
En dan nog even dit: Alle vermeende "U2 fans" die voor of na Achtung Baby zijn afgehaakt omdat het sindsdien allemaal maar niks is moet simpelweg niet meer reageren.

Aangename en herkenbare Cd album van U2.
Ik persoonlijk hou wel iets meer van de album zoals "achtung baby" en van de hits van 1990-2000 maar bij deze album blijft de sound van U2 herkenbaar en klinken in de oren.

Toen ik wist dat U2 een nieuw album (GRATIS) op ITunes stond heb ik het meteen gedownload..en wat is het een goed album! Dit is U2 2014 maar toch is het ook de 'oude U2'..

De album cover verwijst overigens naar hun andere albums: Zoon: BOY (maar ook is het ontblote bovenlichaam een verwijzing naar WAR en BOY) 'Pas Op Mijn Kind'(Larry die zijn zoon beschermt) verwijst naar ACHTUNG BABY en Vader/zoon is Stamboom,boom, dus dat verwijst naar The Joshua Tree en het album komt uit in Oktober dat verwijst naar OCTOBER

Mijn favorieten zijn: 'The Miracle (Of Joey Ramone), Every Breaking Wave,Song For Someone,Iris (Hold Me Close),Raised By Wolves,Cedarwood Road,Sleep Like A Baby Tonight en The Troubles.......De overige nummers zijn ook super goed.... Ik ben benieuwd naar de Akoestische Versies van sommige nummers...Ik durf te wedden dat ze magisch zullen zijn.. EN er is NOG een nieuw album onderweg 'Songs Of Experience'!!

U2..Het was het wachten waard en U2 is ZEKER nog relevant!! :)

Geschreven bij U2 - Songs Of Innocence (CD)

Het is best moeilijk om als band al meer dan 34 jaar aan de top te blijven.Alleen de allergrootste kunnen dat.Maar steeds om met de tijd mee te gaan zijn weinige toebedeeld.En het blijft me verbazen dat U2 weer een album heeft afgelevered die elke U2 fan moet ontarmen.5 jaar geleden dacht iedereen met het wat mindere No Line on the Horizon dat het was afgelopen maar ik vond ook dat album precies bij U2 passen in die tijdsgeest.Elke keer weten ze me te verrassen en vooral met dit sterkere album.Heerlijke nummers en neigt weer naar de oude songs van The Joshua Tree, Achtung Baby en de beginjaren met War en October.En dat allemaal in een eigentijds jasje gestoken.Er neigt naar Coldplay en ook de Editors.Maar dat vind ik niet erg.Veel gezang op de achtergrond.De herkenbare gitaar van de Edge.De pompemde bass van Adam.Nummers zitten allemaal goed in mekaar. Bij de eerste draaibeurt was ik al enthousiast en het lijkt alleeen maar beter te worden.Knap geprestreerd.Bono haalt weer hoge noten alleen ben ik bang dat deze live niet zo goed uitkomen vrees ik.Still going strong.Voor mij nog steeds 1 van de beste bands ooit.Deze Cd mag niet ontbreken. Topnummer is Song for Someone, maar de eerste 7 nummers overdonderden mij gelijk!

We hebben er lang op moeten wachten, maar dat is het dan ook dubbel en dwars waard!
Wel jammer dat het bij dit enige album is gebleven in plaats van de beloofde 3.

Nu lekker vaak luisteren en dan maar hopen dat we de boys snel live kunnen zien om lekker ouderwets uit je U2-plaat te gaan, maar dan wel als vanouds in de Kuip!

Een puntje van kritiek, er had wel een luxer hoesje omheen ge kunt voor een limited edition...

Even reageren op alle negatieve reviews: deze 'Songs of Innocence' is weldegelijk de moeite! U2 slaat een nieuwe weg in, die toch heel vertrouwd blijft klinken. Na één beluistering kan je dit album niet beoordelen. Hoe meer je de nummers hoort, hoe beter ze worden. Muzikaal vernieuwend en toch blijven klinken als de vertrouwde U2 van weleer. De opbouw van de nummers en de diepzinnige songteksten vervolledigen het geheel.

Is U2 dezer dagen muzikaal nog relevant? Zeker wel! Kan je deze 'Songs of Innocence' vergelijken met 'The Joshua Tree' of een 'Achtung Baby'? Zeker niet. U2 heeft er altijd een gewoonte van gemaakt om zichzelf om de zoveel tijd heruit te vinden. En dat hebben ze ook nu weer gedaan. Achtung Baby werd indertijd door veel fans met de grond gelijkgemaakt omdat het niet op The Joshua Tree leek. Pas nadien bleek dat het een nieuwe klassieker geworden was. 'Songs of Innocence' volgt die lijn. Beklijvende nummers waar je echt moet naar luisteren om ze volledig tot hun recht te laten komen.

De limited edition is sober afgewerkt (hij lijkt op een mini-LP), maar de tweede schijf bevat enkele nieuwe nummers en alternatieve versies en zowat 25 minuten akoestische versies van de nieuwe nummers. En er zit nog een kleine verrassing op het einde... Kortom: meer dan de moeite waard!

Heerlijk !!! precies de soort muziek waar ik in jaren 80 verliefd op werd... mijn mening is dat u2 zijn eigen stijl weer heeft gevonden..... TOP... kan niet wachten tot mooi concert in Nederland/ belgie/ Duitsland....

Natuurlijk hebben we lang moeten wachten op dit album. Er kwam veel tussen: de 360 Tour die langer duurde dan verwacht, de Spiderman Broadway musical, bandleden die hertrouwden, moeders die overleden, een kans om de titelsong voor de Mandela-film te schrijven die -Bono kennende- gewoon niet afgewezen kon worden.. maar met name de worsteling met zichzelf heeft ertoe geleid dat U2 zo lang wachtte met het uitbrengen van dit album. Tussendoor werden we nog wel warm gehouden met "Medium, Rare & Remastered", "Artifical Horizon", "Live from the Rose Bowl", "U22" en "Invisible", een nummer in de trent van 'kijk, we leven nog!', maar door sommige mensen verkeerd opgevat als echte single. Maar na de hulp ingeroepen te hebben van diverse producers, kwam dan toch heel plots en onaangekondigd dat album. En hij was nog gratis ook voor mensen met een Apple account! Ik snap ook niet wat mensen zeuren over privacyschending, want ik heb daadwerkelijk op downloaden moet klikken om hem op m'n mobiel te krijgen, en dat hij zo moeilijk te verwijderen was lag meer aan Apple dan aan de band zelf. Ik vond het een heerlijk album, vol persoonlijke nummers. En zoals altijd bij U2, na een aantal keren luisteren, komen zelfs de nummers die je in eerste instantie niet heel leuk vond, naar voren als echte sterke songs. U2 klinkt weer als vanouds, maar toch weer nieuw. Donkere nummers zoals 'Sleep Like a Baby Tonight', 'The Troubles' en de B-side 'Crystall Ballroom', die de ambiance van albums als Pop, Zooropa, Achtung Baby met zich meedragen. Rocknummers als 'Raised by Wolves' en het epische 'Cedarwood Road' zouden zo op klassiekers als October passen. 'The Miracle', 'Volcano' en B-side (waarom in hemelsnaam?) 'Lucifer's Hands' zijn gewoon frisse, vlotte nummers die we van U2 gewend zijn. Een van mijn favoriete nummers is 'This is Where You Can Reach Me Now', een funky ode aan de Beach Boys, heel relaxed gewoon. Het viertal nummers 'Iris', 'Song for Someone', 'California' en de absolute parel (zowel de studio als akoestische versie) 'Every Breaking Wave' hebben zeer persoonlijke lyrics en zijn typerend voor U2's werk uit het vorige decennium. Maar met name de bonus CD, met een drietal nummers dat zo op de echte cd had gekund, maakt het voor mij af. Het rauwe materiaal -alternatieve en akoestische versies- bewijst dat U2 nog gewoon U2 is: iets wat heel speciaal voor een band die al 35 jaar muziek uitbrengt. Maar ik vergeef ze voor het lange wachten, dit was de moeite waard. En met in het achterhoofd dat ze al genoeg materiaal geschreven hebben voor het volgende deel in dit tweeluik, 'Songs of Experience', misschien wel genoeg voor wederom een bonus cd, kan ik op niets meer hopen dan een continuatie van dit album. Als je dit album koopt, koop dan de deluxe edition, die bonus disk voegt een extra dimensie eraan toe. Zelfs de fans die dit album niet mooi vonden, ligt voor hun de geruststelling in de onvermijdelijke wereldtour die gaat komen. Live optredens geven is immers waar U2 zo groot en bekend mee is geworden, en -in zekere zin- ook uniek.