Spitzen-serie 1 - Tiny Pretty Things

Ten eerste moet ik bekennen dat ik weinig met ballet heb, maar toch werd ik meteen gefascineerd door hoe deze wereld geschetst wordt in Tiny Pretty Things. De jonge meiden die hun gehele leven geven aan deze topsport, want dat is deze vorm van dansen, en vooral hoe ver zij daarvoor gaan.
Ze repeteren dag in, dag uit, hebben uitgebalanceerde diëten waar ik spontaan een rommelende maag van kreeg en zijn geobsedeerd door het krijgen van die ene felbegeerde hoofdrol. De concurrentie is dan ook moordend. In sommige gevallen zelfs letterlijk... Tiny Pretty Things is dan ook de ultieme combinatie tussen verhalen als Mean Girls, Black Swan en Gossip Girl.

Het verhaal draait om drie totaal verschillende meiden en elk hoofdstuk is vanuit één van deze perspectieven geschreven, waardoor je hen behoorlijk goed leert kennen en het geheel meteen veelzijdig is.
Bette, de leider en populairste leerlinge, mag er dan wel engelachtig uitzien, haar karakter is dat niet. Ze doet er alles aan om uit de schaduw van haar zus te ontsnappen, die al op jonge leeftijd een ware belofte was en inmiddels een icoon in de balletwereld. Iedereen wil Bette zijn, maar ze gaat over lijken om haar doel te bereiken.
June heeft het zwaar op school. Met haar Koreaanse achtergrond zal zij nooit bereiken wat haar moeder van haar verlangt: een hoofdrol in het Russische ballet. Als zij dit schooljaar geen hoofdrol weet te bemachtigen, dreigt haar moeder haar van school te halen. Ze zet dan ook alles op alles om deze nachtmerrie niet uit te laten komen.
Gigi is nieuw op school en in alle opzichten een frisse wind. Ze is alles behalve gemeen en tot ieders verbijstering weet zij het meteen al ver te schoppen. Met haar naïeve en lieve karakter is zij dan ook het ideale mikpunt. Maar ze heeft een groot geheim: dansen kan haar letterlijk fataal worden.

Door de combinatie van gemene meiden versus een sympathiek en innemend personage, is natuurlijk al een verhaal ontstaan om van te smullen, maar wat Tiny Pretty Things pas echt kracht geeft, is dat je door de verschillende perspectieven langzaam ontrafelt hoe de onderlinge verhoudingen zijn ontstaan en welke psychologische factoren daarachter schuilgaan. Het is bijna tastbaar hoe gedreven de leerlingen zijn, hoe ver zij gaan om hun dromen te bereiken. Niet alleen door onderling elkaar het leven zuur te maken, maar ook door hoe zij het uiterste van zichzelf en bovenal hun lichaam vragen. Ze zijn keihard voor zichzelf, puur omdat ballet verder gaat dan een passie. Het is letterlijk hun leven.
Ook vond ik het bijzonder interessant om te lezen hoe deze wereld in elkaar zit. Het is bijna geen wonder dat de meiden zijn zoals ze zijn.

Naast deze fascinerende setting, loopt de spanning razendsnel op. Er gebeurt zoveel, ook in de privésfeer van de drie ballerina's, dat je meteen gegrepen wordt. Eigenlijk is het lezen van het verhaal net zo verslavend als hoe de meiden met dansen omgaan. Elke vrije minuut móét je weten hoe het verder gaat; Bette, June en Gigi kruipen onder je huid en weigeren een moment los te laten. Je krijgt namelijk wel te weten wat er gebeurt, maar niet meteen wie ervoor verantwoordelijk is. De auteurs voeren je constant kleine brokjes informatie en net als je denkt te weten hoe het zit, volgt er weer een plotwending waardoor alles overhoop wordt gegooid. Als lezer is het dan ook onmogelijk om je los te rukken. Je bent daar, bij hen, en voelt en beleeft alles mee.

De opgelopen spanning, ook bij de personages en gebeurtenissen, eindigt uiteindelijk in een ware explosie. En dan komt het ergste gedeelte: het wachten op deel twee. Want na het lezen van dit deel wil je alleen maar meer. Veel meer.

Op deze school kan je echt niemand vertrouwen.

Bette, Gigi en June hebben maar één doel. Ze willen de beste worden, hun droom waarmaken en hoofdrollen dansen. Alledrie behoren ze tot de beste danseressen van een gerenommeerde dansschool in New York. Maar uiteindelijk kan er maar één echt de beste zijn.

Bette heeft alles mee, tenminste zo lijkt dat. Ze moet opboksen tegen haar begaafde oudere zus, en het is onmogelijk om te voldoen aan de strenge en onrealistische eisen van haar moeder.

June’s moeder wil helemaal niet dat ze danst, ze wil dat June naar de universiteit gaat. Alleen met een hoofdrol kan ze voorkomen dat ze van school gehaald wordt door haar moeder.

Gigi is nieuw en komt behoorlijk zorgeloos over. Ze komt uit een warm gezin en is uitzonderlijk talentvol. Alles wat ze wil is dansen! Maar niet iedereen is even blij met deze nieuweling.

“Ik laat niemand tegelijk met mij instappen. De lift schiet omhoog naar de elfde verdieping. Ik gooi mijn slaapkamerdeur open en daarna de badkamerdeur. En daar staat ze. Het meisje die ik het allerergst haat. Degene die ik het allerliefst wil slaan.” Sona Charaipotra & Dhonielle Clayton

Met zoveel concurrentie en nog meer ambitie is het haast onmogelijk om vrienden te maken. Teveel talent is gevaarlijk en de rivaliteit is moordend. Hoever zijn de danseressen bereid te gaan voor een hoofdrol?

Tiny Pretty Things van Sona Charaipotra & Dhonielle Clayton is tragisch, pijnlijk en vals. Het vertelt het verhaal over een nietsontziende strijd om de beste te zijn.

Sona Charaipotra & Dhonielle Clayton creëren een sfeer waarin alles op het scherpst van de snede gebeurt. De meisjes zijn vaak meedogenloos en hun acties zijn soms ronduit gevaarlijk. Alles moet wijken voor het dansen. Binnen deze omgeving moet de schijnbaar onbezorgde en sympathieke Gigi, als nieuweling, dubbel voorzichtig zijn.

Doordat het verhaal vanuit alledrie de danseressen wordt verteld, krijg je de gelegenheid om in de hoofden van deze meisjes te kruipen. Het geeft inzicht in al hun levens, en het voorkomt dat je een te grote antipathie krijgt tegen een paar van deze personages.

Achter de glimlach en de façades gaat een hoop pijn schuil. De gemene acties verbergen onzekerheid en eigenlijk zijn de gemene meisjes vooral erg eenzaam, omdat ze niemand kunnen en durven te vertrouwen.

Je leest niet alleen over alles wat ze elkaar aandoen, maar je krijgt ook alles wat ze zichzelf aandoen mee. Eetstoornissen, misbruik van pillen of andere middelen en onvoorzichtigheid met hun eigen lichaam zijn geen uitzondering. Er wordt weleens gezegd dat het eenzaam is aan de top. In dit boek is het echter ook heel erg eenzaam op de weg naar de top.

Tiny Pretty Things is een lekker vals steekspel. Ieder antwoord roept weer nieuwe vragen op en omdat bijna niemand te vertrouwen is, roept iedere actie verdenking op. Na de laatste bladzijde zijn er nog een aantal open eindjes, waardoor je eigenlijk het liefst direct verder wil lezen. Ik geef dit boek 4 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.

Pretty Little Liars. Gossip Girl. Riverdale. 13 Reasons Why. Het zijn stuk voor stuk spectaculaire tienerseries. Tiny Pretty Things past precies in dat straatje. Geen wonder dat deze ballet-reeks vol intriges en bedrog van auteursduo Sona Charaipotra en Dhonielle Clayton een ongekend succes is en inmiddels verfilmd tot een succesvolle Netflix-serie.

In Tiny Pretty Things volgt de lezer drie jonge leerlingen van een toonaangevende balletschool in New York. Alle drie getalenteerde tienermeisjes met een droom om gerenommeerd balletdanseres te worden. Geen van de meisjes is hetzelfde: Gigi is het donkere meisje dat zichzelf alleen al om haar huidskleur extra hard moet zien te bewijzen op de pretentieuze dansschool. June, het half-Koreaanse meisje, wil kostte wat het kost de beste zijn, al is het maar om haar overijverige moeder tevreden te houden. En dan is er nog Bette, het ogenschijnlijk mooiste en perfecte meisje van de klas. Iedereen verwacht van haar dat zij in de onmogelijke voetsporen van haar befaamde zus zal stappen. De meisjes zijn bereid ver te gaan om hun doelen te bereiken. Want de balletwereld is hard. Keihard. Wie de top wil bereiken, moet over lijken kunnen gaan.

De plot is zoals de vele series die deze voorgingen: een stel tieners die aan de oppervlakte meedogenloos lijken, maar die in werkelijkheid een onderkende druk voelen om te voldoen aan moordende verwachtingen. Tiny Pretty Things onderscheidt zich met haar plot en de set aan karakters niet van het stereotype, maar trekt de aandacht met de gerenommeerde balletdanswereld als decor. Een bijzondere kostschool waar eindeloos wordt gerepeteerd, waar een constante druk wordt gezet op perfect moeten zijn, waar een rivaliteit heerst om een moord voor te doen. Een betere setting voor intriges, bedrog en venijn is er niet. In hapklare hoofdstukken wordt snel en veel afgewisseld tussen de perspectieven. Dat houdt het spannend. De lezer kweekt sympathie voor ieder van de personages, en tegelijk weet die niet wat die moet denken van al die nare pesterijen en het bedrog. Charaipotra en Clayton creeeren een voelbare, onderhuidse spanning die de lezer bij de les houdt.
Ook schuwen zij het niet om maatschappelijk gevoelige onderwerpen bloot te leggen. Diversiteit, racisme, homoseksualiteit, klassenmaatschappij; het passeert allemaal de revue. Dat Gigi met haar donkere huidskleur zichzelf staande moet houden in een witte gemeenschap is op zichzelf al een interessant plot. Het auteursduo deinst er niet voor terug om de vinger op de zere plek te leggen. Ook het schokkende besef dat de meisjes aan ongezonde standaarden moeten voldoen, wat betreft hun gewicht en uiterlijk, is treffend. Vermengt met venijnige tienerdrama, is Tiny Pretty Things de perfecte match voor de jonge YA-lezers.

Het moet gezegd, het stereotypische druipt er wel een beetje vanaf. Het perfecte populaire meisje neemt het op tegen de underdog. Ook alle verhaallijnen eromheen zijn feilloos op elkaar afgestemd, zodat er voldoende variabiliteit in zit voor meerdere vervolgdelen. Het is, zoals de meeste series met zulke formules, een oneindige soap vol mogelijke plotwendingen. Het feit alleen al dat er gedurende het verhaal toespelingen worden gedaan op iets uit de proloog, is voeding voor een prangende cliffhanger die de lezer niets anders dan doet verlangen naar het tweede deel, Shiny Broken Pieces.

Ik heb heel erg genoten van dit boek! Het hield me echt op het puntje van m’n stoel vanwege de drama en kon steeds niet wachten om de bladzijde om te slaan. In dit boek zitten 3 perspectieven wat ik zelf heel fijn vind, je haat alle 3 de meisjes maar toch snap je wel waarom ze doen wat ze doen, dat maakte dit boek voor mij zo leuk! Ik ga zeker het tweede deel hiervan lezen. Ik raad dit boek aan als je houdt van series zoals riverdale, pretty little liars enz.

Tiny Pretty Things laat zien dat de balletschool een harde wereld is. Daarnaast heeft Tiny Pretty Things een apart en open einde, maar is het zo geschreven dat je niet verwacht dat er nog een vervolgdeel achteraan komt. Tevens verliep het verhaal soms langzaam, dit kwam doordat voor mijn gevoel er veel dezelfde gebeurtenissen plaatsvonden, zoals onder andere het treiteren. --> Vanaf 22 augustus is de hele recensie te lezen op mijn blog: www.elinebooks.com