Splinters - 1897

Dit boekje is een titel uit de Splinter reeks. Een reeks van verhalen in boekvorm.

Inspecteur Giacomo onderzoekt een aantal gruwelijke moorden in het oude Venetië. Ondertussen wordt hij door de edele vrouwe Isidora Ottoboni gevraagd om haar zus op te sporen. Hebben beide zaken met elkaar te maken....

Terrence zet een vlot verhaal neer met een goede climax. Maar ik heb het gevoel dat er meer in had gezeten. De figuren blijven vlak en hun beweegredenen zijn niet altijd duidelijk. Verder betreed hij de paden die al veel gelopen zijn in de Horror. Sfeervollere scenes en meer onderhuidse spanning hadden het verhaal beter gemaakt. En ik weer dat Terrence dit kan. In het verleden heeft hij menig betere Horrorverhaal geschreven.

Dit verhaal is zeker goed te lezen als je een beginnende Horror lezer bent. Voor de gevorderde lezers zal dit een aardig tussendoortje zijn.

Het genieten begint al bij de cover, waardoor je nieuwsgierigheid nog groter wordt!
In dit kleine boekje met slechts 38 pagina's weet Lauerhohn een compleet verhaal neer te zetten. Zo ontzettend knap gedaan!
De lezer krijgt een goede kijk op het taalgebruik en de omgangsvormen van de tijd waarin het verhaal zicht afspeelt. Ook de beschrijving van de omgeving is helder als glas.

"Gaslampen wierpen sprankelend licht door het vertrek. De signorina's blonde haren vingen de stralen, omhulden haar hoofd met een aura van gouden zuiverheid. Een gezonde blos op haar wangen accentueerde de volheid van haar lippen. In haar ogen schitterde de tint van een onbewolkte hemel tijdens het laatste daglicht."

Zoals je hierboven kunt lezen zijn de hoofdpersonen goed beschreven, met name Inspecteur Giacomo is heel duidelijk neergezet. Giacomo heeft een zaak op zich genomen, waarbij zijn leidinggevenden geen hoop hebben op een goede afloop. Kan hij het tegendeel bewijzen?
De verhaallijn weet je zeker te boeien en het plot is zo verrassend dat er een vervolg op dit zou kunnen komen.

Een leuke bijkomstigheid is dat een ander auteur in het jaar zoals in de titel, een belangrijk boek heeft geschreven. Een verhaal dat bekend is bij iedereen.
Natuurlijk zeg ik niet wie dat is om niets weg te geven. Maar neem van me aan dat 1897 helemaal in dat genre past.

Chapeau voor deze auteur: zoveel moois in zo weinig woorden! Het geeft aan dat een compleet werk niet altijd uitgebreid van tekst hoeft te zijn om een punt te maken bij de lezer.
Terrence Lauerhohn heeft me met 1897 weer weten te verrassen, ik heb deze uitgave uit de Splinters-reeks van Quasis graag gelezen en kijk uit naar 'Nirwana'; een volgend verhaal dat voortvloeide uit zijn fantasie!

Ik gaf toe dat ik al een tijdje nieuwsgierig was naar dit verhaal. De setting in Venetië is origineel, net als de titel ook een subtiele hint is naar wat we mogen verwachten.
Voor een kortverhaal vind ik het zeker goed gebracht, alhoewel het verhaal van de wetsdokter, die het bezoek krijgt van een adellijke jongedame die hem om hulp vraagt, in mijn ogen gerust nog even had mogen doorgaan.
Waar voor mij de ster er af gaat, is dat ik het op het einde voor mij een klein beetje voorspelbaar begon te worden, misschien omdat ik meerdere werken in het genre gelezen of gezien heb.
Toch zijn de personages goed uitgewerkt, de sfeersetting meer dan in orde en smaakt dit verhaal zeker naar meer.

Aan de oevers van het Laguna Veneta worden de lichamen van tientallen mensen gevonden. Inspecteur Giacomo krijgt opdracht hun gewelddadige dood te onderzoeken en hun wrede moordenaar op te sporen.

Wanneer de prachtige dochter van een adellijke familie hem om hulp vraagt, heeft Giacomo moeite om zijn aandacht bij deze vreselijke situatie te houden. Maar dan leidt zijn speurtocht hem naar de waarheid over een verschrikkelijk wezen...

Mijn visie
Met ‘1897’ verrast Lauerhohn. Een uiterst kort verhaal, waarin de auteur evenwel kans ziet een prima verhaallijn te bewerkstelligen en dat is knap in zo’n beperkt aantal pagina’s!

Een mooie opbouw en een verrassend plot, dat biedt Lauerhohn met zijn ‘1897’.
Ondanks het feit dat Lauerhohn wars is aan het vasthouden aan een beproefd genre, is zijn schrijfstijl in elk geval onveranderd eigentijds, verfrissend en zijn taalbeleving verzorgd.

“Giacomo boog het hoofd. ‘Aangenaam, signorina.’ Haar sierlijke vingers hulden zijn palm een moment in haar vrouwelijke warmte. Hij wees uitnodigend naar de stoel tegenover hem. Zij, gekleed volgens de laatste Parijse mode die de Italiaanse welgestelden tegenwoordig droegen, nam elegant plaats op de zitting.”

De personages die Lauerhohn laat acteren zijn prima neergezet. Met name inspecteur Giacomo weet hij prima te presenteren.

“Een landaulette stopte voor het hek. De signorina stapte snel in. De koetsier gaf met een lange zweep het duo paarden een tikje op hun billen. Een kort gehinnik klonk, waarna het tweespan in een versnelde draf de hoofdweg naar Venetië opdraaide.”

Ik vind het knap dat een auteur kans ziet om een zo compleet werkje in een zo bescheiden (qua omvang) boekje te vatten. Het enige nadeel? Het verhaal is te kort.

Over de auteur
Terrence Lauerhohn (1960) richt zich pas sinds zijn 51e serieus op het schrijven.
Zijn eerste boek was de korte Sciencefictionroman, 'Noptula'. De positieve reacties op dit boek motiveren hem om verder te gaan met schrijven. Lauerhohn doet mee aan verschillende schrijfwedstrijden, zonder uitzondering met goed resultaat.
Het auteurschap blijkt zijn passie te zijn en die passie blijft nog altijd groeien.

Uitvoering
Uitgever Quasis Uitgevers
Paperback, 38 pagina's
ISBN 9789492099198

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), communicatieprofessional, tekstschrijver, (boek)marketeer, boekrecensent en literair agent.

Dit is een Splinter, een verhaal van maar 38 bladzijdes.
In het jaar 1897 worden aan de oevers van de Laguna Veneta lichamen van tientallen jonge mensen gevonden… ze zijn vreselijk verminkt. Inspecteur Giacomo heeft de taak gekregen om deze moorden op te lossen en de dader(s) te vinden. Hij is vereert maar ook verbaasd als de dochter van een adellijke familie zijn hulp inroept. Zij is bloedmooi en hij kan zijn ogen niet van haar afhouden , maar uiteraard gaat hij op onderzoek uit. De speurtocht lijdt hem naar een verschrikkelijk wezen….
De hoofpersonen, Giacomo en Isidora worden erg uitgebreid beschreven . Zij is echt een mysterieus persoon waar je meteen de kriebels van krijgt. Je voelt dat er iets vreemds aan haar en haar familie is maar je komt er niet meteen achter wat.. De sfeer en de omgeving zijn realistisch beschreven , je kan je een voorstelling maken van het Venetië in die tijd. De cover is prachtig, je komt in het verhaal een passage tegen die hier op slaat. Het jaartal 1897 is niet per toeval gekozen … maar daar kom je zelf wel achter als je het verhaal leest.
Het verhaal begint spannend , je wilt weten wat er aan de hand is , welke verrotte geest deze moorden op zijn geweten heeft. Het leest vlot, de hoofdstukjes zijn kort. Het plot is zeer verrassend, dat zag ik echt niet aankomen. Erg knap om een compleet verhaal te schrijven in minder dan 40 pagin