Suezkade

Het woord voort kabbelend is het eerste dat in me opkwam na het uitlezen van Suezkade. Jan Siebelink kent de schoonheid van het schrijven als geen ander maar heeft met Suezkade een voornamelijk voort kabbelend verhaal neer gezet. Tijdens het lezen voel je de opwinding, teleurstelling, boosheid en andere emoties van de personages, want het is met een intense pen geschreven. De lagen die onder het verhaal zitten worden pas duidelijk als het boek uit gelezen en bezonken is. De nieuwsgierigheid wanneer er nu eens iets 'spannends' gaat gebeuren in het verhaal blijft tot het eind, maar veel meer dan een voort kabbelend schoonheid aan woorden wordt het niet. Met dat in je achterhoofd is het een mooi boek om te lezen!

Geschreven bij Suezkade

Aangetrokken door de kaft en door het feit dat "Knielen op een bed violen" op mij een enorme indruk maakte, kocht ik dit boek. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen. Marc Cordesius, de met een jeugdtrauma rondlopende hoofdpersoon, loopt na een aanvankelijk warm welkom als de nieuwe leraar Frans op een gymnasium uiteindelijk het slachtoffer van zijn 'anders zijn' en zijn niet in de pas lopende gedrag, willens en wetens zijn eigen ondergang tegemoet. Goed boek!

Geschreven bij Suezkade

Alleen de kaft is al een mysterieuze illustratie om steeds naar te kijken. Verder heeft het een heerlijk genre, toegankelijke teksten, mooie woorden, en een zeer kritische blik op het onderwijs van nu. Eindelijk iemand die het in spannende fictie heeft weten te verwerken. Voor mensen in het onderwijs is dit een en al herkenning, maar ook prima te lezen voor mensen die een kijkje willen nemen in de wereld van de docent. Kortom: een verrukkelijk leesboek waarop je je constant verheugt. Lang niet meer zo'n fijn leesboek gehad...

Geschreven bij Suezkade

Dit is een geweldig mooi boek en wat mij betreft nog beter dan 'Knielen op een bed violen'. (die ik ook al erg goed vond!) Het verhaal is poetisch, boeiend, dramatisch en hier en daar zelfs humorvol. Een puur en indrukwekkend boek. Chapeau Jan! Ik heb ervan genoten!

Geschreven bij Suezkade

Marc Cordesius gaat werken op het gymnasium Descartus hoewel hij geen onderwijsbevoegdheid heeft. Het bestuur en de staf zijn lovend over hem en hij krijgt de baan. Marc heeft een voorliefde voor mooie pakken en snelle auto's. De leerkrachten worden naar hem toegetrokken en maken graag een praatje met hem.
Zijn liefde voor de Franse literatuur en Parijs zorgen ervoor dat hij de gymnasium leerlingen genoeg kan boeien om goed les te geven en ze een stap verder te brengen.
Marc ontwikkelt relaties met verschillende personages: collega Wim Egbers, rector Pilger, Stef de Labadie, Fineke Regenboog en bovenal de jonge leerlinge Najoua. Daarnaast blijft hij wegzinken in de herinneringen van vroeger, over zijn moeder en oma.
Marc lijkt een zeer intelligente jongeman die weloverwogen beslissingen neemt. Het boek Descartus opent zich steeds meer voor hem. De school waar "hoogstaand onderwijs" wordt gegeven, blijkt "geheimen" te herbergen. De collega's en gebeurtenissen maken van alles in hem los. Marc verandert, Marc breekt.

Jan Siebelink beschrijft in zijn boek tot in detail de personages en gebeurtenissen. Het boek bleef mij boeien, maar het zal niet elke lezer aantrekken. Het verhaal lijkt toe te werken naar een climax, een ontknoping. Deze blijkt niet te komen, het einde is open, en ik blijf zitten met vragen. Over Najoua, over Wim, over moeder en natuurlijk over Marc.
Desondanks kijk ik met plezier terug op het lezen van dit boek. Dit boek heeft me de afgelopen weken meegevoerd door Descartus, dat voor mij echt leek te bestaan.

Geschreven bij Suezkade

Mooie roman die zich in 1 stad afspeelt, eigenlijk vooral binnen de muren van een school, erg beeldend beschreven. Duidelijke stijlvol pakkende woordkeus, binnen twee dagen had ik dit boek al verslonden.

Geschreven bij Suezkade

Een geweldig boek, heel anders dan Knielen op ...en dat is juist wat iemand tot een goed schrijver maakt. een totaal ander boek maar even boeiend en indrukwekkend.Een echt aanrader!!!

Geschreven bij Suezkade

Ik heb genoten van de manier waarop Siebelink me heeft meegenomen in het verhaal. Vaak was ik nieuwsgierig naar wat komen zou. Evenzo vaak heb ik het boek even naast me neergelegd om me in gedachten te kunnen verplaatsen in de soms meelijwekkende personen. Zijn beschrijvingen spreken tot de verbeelding. Een aanwinst voor mijn boekenkast.

Geschreven bij Suezkade

Suezkade, heb ik in een ruk uitgelezen. In een woord adembenemend. De schrijfstijl van Siebelink is, zoals gewend, zeer toegankelijk, zonder simplistisch te zijn. Het boek neemt je mee naar een school en een liefde en laat je er, net als met Marc (de hoofdpersoon) gebeurd, niet meer gaan, De school lijkt een emotionele gevangenis en liefde tussen docent en leerling is zo beklemmend; je voelt je haast medeplichtig. Verder zal het gekonkel en gesar onder de docenten en door de directie veel (ex)docenten bekend voorkomen. Maar docent of niet, Suezkade is een aanrader!

Geschreven bij Suezkade

ik heb het boek met plezier gelezen en van het begin af aan bemerk je dat als je hoe danook anders bent dan anderen , je afgunst ervaart en achterklap.siebelink gebruikt in het boek ook herkenbare feiten de anorexia van een schoolmeisje , de verhouding van docent met een puber het les kunnen geven en de onmacht van het niet kunnen. de gokverslaving van de rector. het einde is triest dat had ik graag anders gezien.anderzijds is het meisje er bovenop gekomen dat is weer positief.