Superverslavend Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. waarom smartphones, apps en social media zo verslavend zijn (en wat je eraan kunt doen) (en wat je eraan kunt doen)

Geschreven bij Superverslavend

In dit boek verklaart de auteur waarom we collectief onze smartphones, social media, games, mails, fitbits etc. zo verslavend vinden. Hij kijkt verder dan alleen de symptomen van onze digitale verslavingen ('veel smartphone-gebruik kan schadelijk zijn etc.), maar pakt ook juist de bron aan: hij legt precies uit wat software-ontwikkelaars zoals Facebook of Netflix doen om ons te 'hooken'. Eyeopener!

De auteur geeft de complete context waarin we deze trend kunnen beschouwen, en diept het onderwerp van gedragsverslaving uit. Ook belangrijk is dat hij verkent wat de gevolgen gaan zijn voor onze kinderen (de nieuwe generatie die opgroeit met alle nieuwe technologieën), en wat we er tegen kunnen doen om schadelijke gevolgen te beperken.
Daarbij is het zo vlot geschreven dat het makkelijk wegleest. Overigens is het geen boek dat aan 'doemdenken' doet, maar het laat je zeker wel op een nieuwe manier kijken naar al je digitale gewoontes.

Geschreven bij Superverslavend

Zeg eens eerlijk: hoe vaak per dag check jij jouw telefoon voor nieuwe mails, Facebook berichten of ga je te laat naar bed door een spannende serie of intense nieuwe game?
Het boek ‘Superverslavend’ van Adam Alter is zowel herkenbaar als boeiend waarmee het boek zelf al moeilijk weg te leggen is. Het begint in deel 1 met een uitgebreide uitleg over wat gedragsverslaving is en hoe het is ontstaan, in deel 2 komen de ingrediënten van een gedragsverslaving aan bod en in deel 3 worden een aantal oplossingen benoemd en ook de wat positievere kanten van verslaving.
Iedereen is wel bekend met het vandaag de dag bekende beeld van mensen die overal en altijd met hun mobieltje bezig lijken te zijn. In dit boek wordt beschreven dat veel mensen dit wel 3 uur per dag doen en hun telefoon zo’n 39 (!) keer per dag oppakken. Schokkend. En ik vraag me direct af of ik zelf die app die dat registreert ook niet even moet installeren… Nóg schokkender vond ik de opmerking van een tienermeisje die vertelt over het moment waarop al haar leeftijdsgenootjes een mobieltje met Snapchat, Instagram en Twitter hebben en de invloed daarvan op hun interactie : “Ik voel me geen kind meer, stopte met alles dat ik ervoor deed, spelletjes in de pauze, met speelgoed spelen. Dat was allemaal voorbij.”
Het gevaar van dit digitale tijdperk lijkt hiermee ook te zitten in de ontwikkeling van jongeren die verstoord raakt doordat ze liever indirect via een tekstbericht communiceren dan ‘live’ of via de telefoon. Zoals een meisje hierover zegt:” Je hoeft hun gezicht niet te zien en je hebt geen last van hun reactie.” Empathie kan echter niet tot volle wasdom komen zonder onmiddellijke feedback, een vaardigheid die je bovendien maar langzaam ontwikkelt.
Er wordt ook veel uitgelegd over hoe het komt dat dit soort zaken zo verslavend werken, van de snelheid die in een game zit, tot het voorbeeld dat aan het einde van een game de nieuwe direct wordt opgestart, de cliffhangers bij series (stop met kijken vóór de cliffhanger komt dus bij ongeveer 37 minuten, of kijk alleen de eerste 5 minuten van de volgende aflevering om de oplossing van de cliffhanger even mee te krijgen), en dat deelnemen aan een game-gemeenschap als een (tijdelijke en kwalitatief geen goede) oplossing kan voelen tegen eenzaamheid. Saillant detail is bijvoorbeeld dat gamedesigners zelf verslaafd raken aan hun eigen game en hun kinderen serieus beperken in de tijd dat zij in de digitale wereld mogen doorbrengen.
Mocht je na het lezen van dit stukje herkenning ervaren dan zou ik zeggen: lees dit boek. Alleen al het stukje bewustwording ten aanzien van je eigen gedrag betreffende je gebruik van je mobieltje, het kijken van series, gamen (niet alleen World of Warcraft; ook Tetris!) of Facebook checken kan verschil maken.
Opvallend genoeg werden in dit boek series genoemd die een groot succes waren, die ik nog niet gezien heb en waar ik nieuwsgierig van werd. Gelijk een mooie test om met mezelf af te spreken de serie gedoseerd te kijken. Dat zou moeten werken…

Geschreven bij Superverslavend

Hoe komt het dat meer dan de helft van de westerse bevolking een digitale verslaving heeft? Dat is de vraag die gesteld wordt in Superverslavend. Hoe komt het dat we denken dat we meer gewaardeerd zullen worden, er zelfs bij horen, wanneer we statussen op Facebook grondig blijven liken, hersen dodende spelletjes spelen, onszelf blijven pushen aan de hand van getallen op digitale wearables tijdens het sporten of gewoon een miljoen keer per dag onze mail moeten checken? Adam Alter heeft hier allemaal het antwoord op. Aan de hand van heldere voorbeelden en verhalen maakt hij de lezer bewust van onze gedragsverslavingen en helpt hij tijdens de zoektocht naar oplossingen tegen de verslaving. Een naslagwerk met een fascinerende boodschap.

Geschreven bij Superverslavend

Verslaafd? Ik? Nee, hoor! Tot ik enkele dagen mijn smartphone niet kon gebruiken. Dan besef je pas hoeveel je je telefoon gebruikt en hoe vaak je toch ‘even’ wat opzoekt... Dat smartphones, apps en social media verslavend zijn, ja, dat wist ik dus al. Maar waarom ze zo verslavend zijn en vooral wat daaraan te doen is, daar verwachtte ik antwoord op te vinden in het boek Superverslavend van Adam Alter. Dat is niet helemaal gelukt.
Het boek bestaat uit drie delen. In de eerste twee delen beschrijft Alter wat gedragsverslaving is en hoe het ontstaat. In het derde deel gaat hij in op mogelijke oplossingen. Het boek is vlot geschreven en leuk om te lezen. Alter gebruikt veel aansprekende voorbeelden om te laten zien hoe gedragsverslaving ontstaat, waarom iets je aandacht trekt en je door wil gaan, zoals bijvoorbeeld series kijken bij Netflix, de game Tetris of zelfs het nummer Karma Police van de band Radiohead. Hij laat zien hoe ingenieus apps en games zijn opgebouwd om ons juist verslaafd te maken.
Alter beschrijft ook de gevolgen van onze verslaving aan de nieuwe media, zoals verminderde concentratie, kinderen die niet goed leren een-op-een te communiceren, en in de heftigste gevallen internet- of gameverslaving.
Gezien de enorme invloed en de ernst van verslaving aan sociale media, smartphones etc, viel me het laatste deel van het boek eigenlijk wat tegen. Alter gebruikt een groot deel van het boek om uit te leggen wat verslaving is, maar zijn oplossingen om er wat aan te doen zijn nog wat mager en met name op maatschappelijk niveau. Als techniek anders wordt vormgegeven hoeft het bijvoorbeeld niet verslavend te zijn. Ja, klopt, maar wat doe je er als individu aan? Voor de goede lezer zijn in het boek hier en daar wel wat tips te vinden om verslavingsgedrag tegen te gaan en je wordt je door het boek wel bewust van je eigen ‘verslaafde ’gedrag. Dat is winst, maar ik had meer handvaten verwacht.
Kortom een onderhoudend boek dat goed laat zien hoe gedragsverslaving werkt en hoe slim de gadgets om ons heen zijn opgebouwd, maar een boek dat je te weinig munitie geeft om je er ertegen te weren….

Je krijgt inzicht over het hoe en waarom wij met zijn allen verslaafd raken en blijven aan gadgets en social media.

Geschreven bij Superverslavend

Leuk boek met goede uitleg en interessante voorbeelden (onderzoeken) over de genoemde punten in het boek.
Persoonlijk mis ik toch wel een stuk over de Pokémon GO hype van vorig jaar. Iets wat een groot impact had en waar velen om mij heen (inclusief ikzelf) helemaal in op gingen. Een gemiste kans als je het mij vraagt.
Maar buiten dat ene punt een goed boek wat lekker vlot leest. Ik heb maar een soortgelijk boek gekocht omdat ik het jammer vond dat ik hem uit had.

genoeg informatie, maar soms wat technisch beschreven

Geschreven bij Superverslavend

In de eerste delen van het boek wordt nauwkeurig uiteengezet op welke manier verslavingen kunnen ontstaan. Het gaat dan niet alleen om verslaving aan smartphones of sociale media, maar om verslavingen in het algemeen. Het blijkt dat in de psychologie voldoende gronden te vinden zijn waarop verslavingen gebouwd kunnen worden. Alter haalt verschillende bekende en minder bekende onderzoeken aan om aan te tonen dat eigenlijk iedereen in staat is om ofwel verslaafd te worden ofwel de verslaving te ontwijken. Er zijn voldoende voorbeelden van verslaafden die na een ontwenningsperiode opnieuw bezweken aan de krachten van de verslaving. Maar ook meer gelukkige voorbeelden van mensen die op tijd een halt wisten toe te roepen aan de dreiging van de werkelijke verslaving in de meest letterlijke zin van het woord. Als slaaf heb je geen eigen bezittingen en geen mogelijkheid om dat te doen waar je zelf voor zou willen kiezen.
De analyses die door Alter gegeven wordt voor de verschillende onderdelen van een verslaving bieden voldoende aanknopingspunten om in veel apps verslavende elementen terug te vinden. Wanneer we er vanuit gaan dat de ontwikkelaars van die apps bewust met die zaken omgaan en cliffhangers inbouwen om ons te binden aan het vervolg van het spel zien we niet alleen dat het haast complot achtige vormen aanneemt, maar ook dat we haast zonder uitzondering gegrepen kunnen (en zullen) worden door een of andere verslaving aan smartphone, sociale media of losse spelletjes.
Je bent gewaarschuwd!

Geschreven bij Superverslavend

Geeft een goede weergave weer van de verslavingsproblematiek in de huidige samenleving.
Tevens biedt het handvatten om er verder over na te denken.

Geschreven bij Superverslavend

ik kijk ook te vaak en te veel op mijn telefoon. Ik kan eigenlijk niet stoppen als ik eenmaal een leuke serie ben begonnen op Netflix. Ja, ook ik ben verslaafd aan het scherm. Alter beschrijft in zijn boek verschillende soorten verslaving en legt uit hoe apps en games zo gemaakt zijn dat we er verslaafd aan raken en steeds terug willen komen om meer te spelen. pijnlijk confronterend en heel herkenbaar. Gelukkig blijft het daar niet bij, Alter benoemd ook manieren om van deze verslaving af te komen. En dat is niet door je mobiel helemaal weg te doen. Omdat we internet nodig hebben voor ons werk, zullen we op een andere manier ons gedrag moeten veranderen. Wat dit allemaal voor de huidige generatie gaat betekenen is nog niet duidelijk: zij groeien op met een iPad. Maar de waarschuwing is duidelijk: voed je kinderen op met beperkt schermgebruik: interactie moeten ze leren van echte mensen. Een bijzonder boeiend boek over verslaving aan je mobiel.