The Hermit Sessions

Mijn ervaring kan ik niet delen, omdat het bol.com niet lukt om dit artikel te leveren: "Levering is vertraagd: geen nieuwe leverdatum bekend" wat niet in overeenstemming is met wat er bij de levertijden bij het artikel staat: 3-5 werkdagen.

Helaas is dit niet de eerste keer bij bol.com. Wat mij betreft zal het wel de laatste zijn, want het lukt ze maar niet om dit probleem op te lossen.

Als persoon spreekt Colin Benders mij erg aan. Ik zag hem op televisie en hij bezit zoveel diepgang. Hij is zacht en aardig en hij kan zo mooi praten met filosofische uitspraken en prachtige woorden. Hij heeft helaas wel wat ellende meegemaakt, maar volgens mij is hij juist daardoor op het idee voor deze muziek gekomen. Wat dat betreft, heeft het dus wel iets goeds voortgebracht, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik Colins persoonlijkheid leuker vind dan zijn muziek. Er staan veel rapnummers op en dat is echt niet mijn ding. Het klinkt allemaal heel jong, modern en urban met vrij sterke beats, maar persoonlijk houd ik meer van andere muziekstijlen. Rap vind ik te hard en te stoer klinken en dat had ik een stuk minder van Colin verwacht. Ik heb de CD vooral gekocht, omdat ik hem een interessant persoon vind en vanwege de nummers "No More Singing The Blues" en "Sorry". Die eerste vind ik heel lekker klinken en die tweede vind ik heel mooi. Zo gevoelig en ontroerend. Het was fijn geweest als er meer van zulke nummers op stonden, maar helaas... Ik geef drie sterren. Vooral voor Colin en zijn unieke en creatieve idee. Daar heb ik heel veel bewondering voor, evenals voor de manier waarop hij de trompet kan bespelen. Wat geweldig! Ik vind het erg knap dat hij dit project/hiphop orkest heeft opgericht! Het is nu wel gestopt, maar dat vind ik juist mooi. Je hoeft niet met iets door te gaan om succes te behouden. Zoals hij zei, kan het dan juist minder leuk worden en het gaat om het plezier. Dat heeft hij volgens mij wel beleefd!

Nadat Kyteman opeens werd getoond als een vernieuwend muzikant waagte ik het gokje dit album te gaan beluister.. Het is me ontzettend tegengevallen, het heeft vrijwel niks met jazz te maken, zijn trompet komt niet veel aan bod en in zijn totaal is het nauwelijks vernieuwend.

Wel gewoon aardig om eens een nummertje langs te horen komen, vooral #3 is een goed nummer.

Het is makkelijk om je te laten misleiden door zijn hippe pet en overdreven manier van 'opgaan' in de muziek. Wat Kyteman brengt is een sterk staaltje manipulatie, zijn muziek is totaal niet vernieuwend, zijn hiphop is up tempo jazz. De rest van de cd is gevuld met old skool rap.
Erg jammer hoe iemand status verwerft met enkel zijn imago. Muziekaal niet veel soeps!

Heerlijke CD waar ik vaak naar luister.... met een lekkere groove. Ik begrijp best dat de meningen zo verdeeld zijn, want het is zeker geen standaard CD. Mij spreekt hij enorm aan. Ook vet dat er een aantal franstalige tracks op staan, die passen mooi in het hele " potpouri" plaatje.

Wat ik vooral goed vind: goede kwaliteit, voordelige koop.

Een bijzondere CD! Hiphop, rap, jazz, wat een combinatie! En natuurlijk is het een hype en wat voor één! Ik vind het geweldig!

Ik had naar aanleiding van het nummer 'Sorry' de CD gekocht, omdat dat nummer zo ontzettend goed is. Maar wat ik op de CD aantrof waren voornamelijk rapnummers, iets wat totaal niet mijn ding is. De beats zijn wel lekker, maar de rap had van mij niet gehoeven.

Inderdaad weinig vernieuwend. Marketingtechnisch leuk; spreekt best aan. Maakt hiphop wat vriendelijker en toegankelijker.

Met name 'sorry' is in eerste instantie best indrukwekkend nummer, omdat niet iedereen zo'n nummer brengt. Het is melodisch, beetje soft. Voor popliefhebbers een leuke ballad en voor jazzliefhebbers een soft popnummer. Dus wat mij betreft vis noch vlees...

In eerste instantie moest ik bij Kyteman denken aan Il Novecento; die hadden ook zoiets kunnen maken, echte in de setting van The Night of The Proms is dat dé leuke mis van klassiek (lees ook jazz) ontmoet pop en vice versa.

Ik kan echter verder weinig jazz ontdekken. Wil je echt een topspeler op de Flugelhorn horen, neem dan bijvoorbeeld Chuck Mangione, maar dan praat je over jazz.

Was helemaal vergeten dat ik deze CD niet had beoordeeld. Behoorlijk raar want ik draai hem best vaak. Maar je vergeet soms dat je waardevolle dingen hebt als je ze kwijtraakt. En laat dat nu net bij deze CD gebeuren. Maandje uitgeleend aan een vriend en kreeg hem toen opeens in me handen gedrukt. Met een grote glimlach: 'Heb hem maar gekocht' zei hij, terwijl ik de CD weer terug kreeg. Verdomd... die had ik ook nog dacht ik.

Thuis meteen maar weer aangezet en besefte me meteen dat ik dus geen review had geschreven. Terwijl het hip-hop orkest van Kyteman een review van iedereen zeker waard is. Wereldberoemdheid had ik verwacht maar een Nederlands Juweeltje is ook speciaal. Goede beats, goede tekst, veel cultuur, veer verschil maar toch een geheel. Veel lof dus voor dit prachtig stuk muziek werk. Ik kan wel beschrijven waarom je het wel of niet moet kopen maar er zijn vele reviewers die dat al hebben gedaan. Ik zeg alleen dat als je het nummer 'Sorry' hebt gehoord dat je genoeg redenen hebt om het album te kopen.

Jammer genoeg niet live gezien. Als ik ze nu al goed vind had ik dan zeker een hartaanval gehad. Heb je ze wel gezien mag je je erg gelukkig achten. Ben je geïnteresseerd in de Kyteman dan moet je ook even de interviews in DWDD kijken maar vooral het programma van '24 uur met ... '. Je begrijpt dan meer waar deze artiest vandaan komt. een 5 zonder twijfel.