Hurt Locker Oscar Academy Award winnaar voor Best Picture

Je ziet het vaak, de meest onbekende films zijn de diamanten onder de films. Er word geen hele mediahype achter gezet en vervolgens blijkt het voor de mensen die hem zien een juweeltje te zijn. Dat juweeltje vond ik in The Hurt locker.
Ik ben zelf geen oorlogsfan, maar vanwege een actrice die in deze film speelde (al is het een inimini rol, die nauwelijks opvalt)wilde ik de film zien. En tijdens het zien was ik verbaast, geschokt, en overspoelt door gevoelens. Ik merkte hoe ik mee leefde met de hoofd persoon. Het is ongelovelijk hoe Jeremy Renner werkelijk tot leven wekt. Hoe je hem geloofd. Je voelt werkelijk zijn passie voor het werk, hoe gek dat ook is in geval van iemand die in oorlogen werkt en bommen onschadelijk dient te maken.
De film is verrassend, emotioneel en puur. Geen idiote mediahype er achter, geen hollywood glitter en glamour. Geen overdreven make-up, korte rokjes of hunky mannen ingevet met olie. Maar een ruwe film die een diamant blijkt te zijn.

Een top film voor explosie fanaten
Mensen die graag veel dingen zien ontploffen die zijn met deze film aan het goede eind.
Deze film vertoond de professionaliteit van de EOD (explosieve opruimingsdienst) maar ook de lol die ze ondertussen beleven (nou lol).

De film speelt zich af in Irak, waar de EOD hun gevaarlijke werk moet doen.
Dit gaat ook niet zonder gevaren.
Ze worden dan ook vaak geconfronteerd met de gevolgen die zich dan voor doen.
Deze film geeft echte spanning in je huiskamer (andere kamer) en sleurt je helemaal mee in de film, daardoor krijg je het hele verhaal mee en is het echt een film die je MOET zien.

Deze film is gewoon echt de moeite waard om te kijken.

De roekeloze en fanatieke Sergeant First Class William James (subliem neergezet door Jeremy Renner) wordt aangesteld als nieuwe medewerker in een specialistiche unit, die bommen onschadelijk maakt in Irak. Leden van de unit worden meegesleurd door zijn gedreven fanatisme en worden langzamerhand geconfronteerd met zichzelf en levensvragen. Het centrale thema van de film is echter toch het laten zien van de spanning en ijzingwekkende concentratie in het onschadelijk maken van bommen.
Indrukwekkend en ook schrijnend is de scene waarin een Iraakse man, volgehangen met bommen om zichzelf op te blazen, hulp zoekt bij de Amerikaanse vijand (!) om zijn leven te redden. De spanning is dan echt te snijden.
Echt briljant vond ik de scenes waarin uitgelegd wordt waarom William zo fanatiek en gedreven is in het nemen van zulke roekeloze risico's om bommen uit te schakelen.
Terecht een film die overladen werd Oscars!

Sergeant William James (Jeremy Renner) maakt samen met sergeant Sanborn (Anthony Mackie) en specialist Owen Eldridge (Brian Geraghty) deel uit van een explosieve opruimingsdienst in Irak. Ze ontmantelen bommen, maar na hoeveel gaat dat nog goed?

Toen ik hoorde "The Hurt Locker" overlaadde werd met prijzen, werd ik benieuwd naar de film. Heel erg benieuwd zelfs. Mijn verwachtingen waren hoog en zijn bijna zo goed als ingelost. Bijna, want een aantal onderdelen van de film zijn benedenmaats. Dat heeft vooral te maken met het verhaal. Je volgt de Bravo Unit waarvan de dagen dat ze terug mogen, worden afgeteld. Ze raken van de ene benarde situatie in de andere. Een echte lijn zit er niet in de film, maar aan de andere kant dat zou ook niet horen. Gelukkig wordt er veel gefocussed op de spanning, die vanaf het begin al merkbaar is. In sommige scènes zit je als kijker op het puntje van je stoel en word je ook hier en daar verrast. Daarmee bedoel ik dat het onvoorspelbaar is. Je weet telkens niet wat er kan en gaat gebeuren en dat maakt de film vaak spannend.

De special effects zijn ook een lust voor het oog. Gelijk in de eerste tien minuten laat regisseuse Kathryn Bigelow zien waarom zij de bekendste vrouwelijk regisseuse is, voor mij dan in ieder geval. Daarin krijg je meteen alles voorgeschoteld. Spanning, special effects maar vooral ook de personages/emoties die goed naar voren komen. Ze worden nergens naar de achtergrond gedrukt. Dat heeft ook te maken met de goede acteerprestaties van zowel Renner, Mackie en Geraghty. Voor mij waren de drie redelijk onbekend, maar ze leveren puik werk af. Er zitten ook een paar grote namen in de film, maar hun rollen zijn klein.

"The Hurt Locker" duurt langer dan twee uur, maar de tijd vliegt als je zit te kijken. Van mij mogen ze vaker zulke films maken, die de aandacht richten op iets origineels. Al met al is de film heel goed en zul je je absoluut geen seconde vervelen.

Boeiende film!

The Hurt Locker is de eerste film over de tweede Irakoorlog die bijna universeel geprezen wordt en geen expliciete politieke boodschap bevat. Waar eerdere films over deze oorlog vaak struikelden over wat ze over de oorlog wilden zeggen en de didactische methodes die daarvoor ingezet werden, richt The Hurt Locker zich puur op de ervaring van enkele mannen in het veld. Een team mineurs om precies te zijn. Als Amerikaanse soldaten ergens een bom vinden, dan worden sergeant James, sergeant Sanborn en specialist Eldridge opgeroepen om de bom te demonteren terwijl de soldaten de omgeving afschermen.

Dit levert een aantal zeer spannende demontagesequenties op die de hoogtepunten van de film vormen (naast een ijzersterke scherpschutterscène). En een paar spectaculaire explosies die je in de juiste bioscoop tot in de puntjes van je tenen kunt voelen. Michael Bay mag zijn films dan volstoppen met ontploffingen, maar Bigelow laat zien hoe je ze het enerverendst in beeld brengt. De explosie aan het eind van de openingsscène spat van het scherm en heeft een oneindig grotere impact dan de vele ontploffinkjes in het recente werk van Bay. De Oscarnominaties voor geluid en geluidsmontage zijn absoluut verdiend.

Dat de uitwerking van de personages summier is en het verhaal op de keper beschouwd weinig voorstelt, maakt daarbij eigenlijk niet zo gek veel uit. Er wordt net genoeg informatie gegeven om de machowereld waarin de hoofdpersonen leven neer te zetten en we weten net genoeg van hen om tijdens het demonteren van de bommen mee te leven. Een subplot dat halfslachtig poogt Sergeant James uit te diepen had achterwege gelaten kunnen worden. Voor hem draait alles namelijk om de actie, om het demonteren zelf en de rush daarvan. Tot frustratie van zijn teamgenoten, die nogal moeite hebben met zijn roekeloze, soms haast suïcidale gedrag.

Kathryn Bigelow gooide ooit hoge ogen met vampierfilm Near Dark en cultactiefilm Point Break. Na enkele minder geslaagde films en een lange stilte keert ze nu eindelijk terug met een puike actiethriller. Waarin ze niet helemaal overtuigend in de mannelijke psyche duikt, maar genoeg om indruk te maken en niet te veel om het juiste tempo erin te houden. En voldoende om dit toch een relevante film over de oorlog in Irak te maken, juist door de manier waarop Bigelow zich tot de ervaring van de soldaten beperkt.

Goed

ik vond deze film spannend en ik denk dat het een goeie beeld geeft hoe het daar in irak het gaat.De acteurs vond ik wel goed en de beelden ook.

Bijzonder Goeie film, tot op de dag van vandaag nog zeer relevant! Film maakt diepe indruk

prachtige aangrijpende film, de sfeer is zeer beklemmend, de wanhoop en de angst invoelbaar.