Tien dingen die ik beter niet had kunnen doen

“Ik schrok met een ruk wakker. Een sirene. De politie stond voor de deur. Ze gingen me arresteren vanwege het wilde feest, overdreven flirten en een overvolle whirlpool. Nee wacht.” Zo begint Sarah Mlynowski haar boek Tien dingen die ik beter niet had kunnen doen. En daarmee schrijft ze niet zomaar een boek; Tien dingen die ik beter niet had kunnen doen verwoordt op een geweldige manier hoe het leven van een tiener compleet kan ontsporen.

April woont bij haar vader en haar stiefmoeder wanneer zij besluiten te verhuizen. April wil niet mee: ze wil haar studie afmaken en ze wil bij haar vriend Noah en haar vriendin Vi blijven. Ze wil bij Vi gaan wonen en onder strikte voorwaarden mag dit van haar vader. April verzint daarvoor wel dat de moeder van Vi thuis is, terwijl dit niet zo is. Vanaf de eerste dag gaan er eigenlijk al dingen verkeerd in het huishouden van de twee meiden. De titel van het boek zegt het al: Tien dingen die ik beter niet had kunnen doen. Kan April alles haar leven op orde houden? Kan ze haar vader blijven voorliegen?

Mlynowski begint het boek midden in het verhaal: de ouders van April willen langskomen. De lezer wordt vanaf dat moment direct in het verhaal meegesleept, ook al weet hij nog niet wat er aan de hand is. Dan gaat het verhaal terug naar het begin en maakt de lezer mee wat April beter allemaal ‘niet’ had kunnen doen. Het lijstje op de achterkant van het boek bepaalt de volgorde van het verhaal. April maakt allerlei lachwekkende, gevaarlijke en trieste dingen mee. Zo moet ze liegen tegen haar ouders, betaalt ze 3.000 euro voor een donut, laat ze een vreemdeling binnen en wordt ze gepakt tijdens een inbraak. Dit alles wekt spanning bij de lezer op. Wat gaat er allemaal gebeuren? Komt ze ooit nog uit al deze problemen? Halverwege het boek laat Mlynowski het fragment uit het begin weer terugkomen, waardoor het verhaal voor de lezer ‘rond’ is. Een mooie ingreep.

In Tien dingen die ik beter niet had kunnen doen worden alledaagse problemen op een leuke en humoristische wijze besproken. Problemen rondom een relatie, de eerste keer seks, liegen tegen je ouders, het hebben van gescheiden ouders: alles komt langs. Mlynowski weet alles echter op een luchtige manier weer te geven, waardoor het verhaal zeer aantrekkelijk wordt. Uiteindelijk vallen alle lijntjes samen en is het verhaal heel mooi rond.

Het taalgebruik van deze auteur is heel aantrekkelijk. Via zinnen als ‘Holy shit. Ik greep onder water Vi’s pols vast en kneep erin. Psycho’ of ‘Ik hoopte dat ze het mis had. Ik wilde dat de situatie met Noah veranderde. Ik zag hem elke dag, maar ik miste hem. Er was iets veranderd. Ik raakte hem kwijt. En ik wilde hem terug’ maken April ‘echt’. De lezer kan met haar meeleven en met haar meevoelen. Haar taalgebruik past bij haar leeftijd en haar gedachten lijken logisch. Vanaf de eerste bladzijde is April een personage om van te houden, om mee te lachen en om mee te huilen.

‘Twee halfnaakte jongens in de woonkamer. Een ervan met een tiara op. Nog meer halfnaakte jongens in de slaapkamers. Lege drankflessen en gedeukte bekers. En Vi’s moeder nergens te bekennen. Ik was een dode prinses’ Mlynowski weet je nieuwsgierig te maken. Wat is er allemaal gebeurd? Hoe kan April in deze situatie beland zijn? Beetje voor beetje vertelt de auteur vervolgens wat er allemaal gebeurd is. Ze houdt de lezer lang in spanning en dat werkt! De aandacht blijft bij het verhaal.

Al met al is Tien dingen die ik beter niet had kunnen doen een heerlijk boek voor een warme zomeravond. Via humoristische gebeurtenissen en mooie verhalen vertelt Mlynowski het wonderlijke verhaal van April. Ze grijpt de lezer met haar eerste woorden en laat hem pas gaan bij de laatste woorden. “Pap? Eh, moet je horen. Ik heb je een nogal maf verhaal te vertellen…’

Er zijn veel wendingen in het verhaal die het boek interessant houd en ik kon me goed inleven en vind het boek een goede aanrader. Je leest makkelijk door het boek een een snelle lezer heeft hem in een dag uit

Ik heb dit boek gekregen en het is een heel onnozel en grappig boek. Het spijtige is dat ik het boek thuis kwijt ben geraakt dus ik vind het niet meer. Maar 1. dat is mijn eigen fout, 2. Dat heeft niets met het boek te maken en 3. Je leert er wat van. :-)