TopWare Interactive Velvet Assassin

Velvet Assassin is een stealth-action game geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van Britse geheim agente Violette Szabo. Zij werkte achter de vijandelijke linies in het gebied van de Nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Je moet in Velvet Assassin als hoofdpersonage Violette missies uit te voeren zonder door vijanden ontdekt te worden. Je kan schuilen in schaduwen en vijanden in valstrikken lokken. Of bewakers de verkeerde kant opsturen om ze stilletjes af te maken. Wanneer Violette te dichtbij komt of in een lichtstraal van een vijandelijke zaklamp stapt, zal ze worden ontdekt.

De missies in Velvet Assassin zijn gebaseerd op gebeurtenissen die tijdens de tweede wereldoorlog hebben plaatsgevonden. Er is bijvoorbeeld een missie waarin je cyanide aan drie gevangengenomen agenten in Warsaw moet afleveren. Dit heeft destijds daadwerkelijk plaatsgevonden.

In Velvet Assassin ben jij een geheim agent achter de vijandelijke linies. Ontdekt worden betekent een afschuwelijke dood. Kun jij onder druk presteren en de geallieerden helpen in hun strijd tegen de Duitsers?

Recensie(s)

Vanuit de filmindustrie en geschreven media krijgt de gamesindustrie het altijd flink te verduren op het gebied van verhalen vertellen. En inderdaad, hoe vaak heb jij een spelpersonage zien worstelen met emoties, zien huilen of een serieus alcoholprobleem hebben. Kortom: er zit te weinig drama in games. Sinds games als Fahrenheit en Mass Effect wordt dit punt in ieder geval meer open benaderd vanuit de industrie. Steeds meer ontwikkelaars verleggen de focus voor een groot gedeelte naar het personage zelf. Die emotionele vonk is het eerste wat mij opviel bij het aanschouwen van Velvet Assassin, van de vrij onbekende ontwikkelaar Replay Studio’s en uitgever Gamecock. De ontwikkelaars vertellen de laatste dagen van verzetsstrijder Violette Summers, die, toen ze zwanger was, haar man heeft verloren tijdens het huishouden van de Duitse oorlogsmachine.
Waar Velvet Assassin letterlijk in uitblinkt, zijn de lichteffecten. In een ondergrondse opslagloods zorgt het simpele zwart-witcontrast gemengd met de aanwezige damp voor een ontzettend sfeervol plaatje. Wat het spel zo goed doet, is dat het simpel gebruik maakt van bepaalde effecten om toch een realistisch beeld te scheppen. Een voorbeeld is dat je in diezelfde opslagplaats in een lange, vochtige gang staat, en je een aantal meter verderop alleen het zwarte silhouet ziet van een soldaat die langzaam naar je toe komt gelopen. Juist omdat je door de donkere atmosfeer alleen het silhouet ziet, let je niet op de hoeveelheid polygonen waaruit het personage bestaat of iets dergelijks.

Gedurende het grootste deel van het spel ligt Violette Summer in een coma in een Duits ziekenhuis. De missies die je speelt zijn dromen van gebeurtenissen die ze heeft meegemaakt. Onthoud hierbij, en dit is ook al in Sanders impressie voorbij gekomen: Velvet Assassin doet ontzettend veel denken aan Ubisofts Splinter Cell. Als speler moet je veel gebruik maken van de schaduwen om Violette zo onzichtbaar mogelijk te laten opereren. Het liefst omzeil je natuurlijk tegenstanders, maar confrontaties zijn niet altijd uit de weg te gaan. Verspreid door de omgevingen vind je daarom verschillende wapens: shotguns, handgeweren of een mes, waar die laatste natuurlijk praktisch is om je tegenstander snel en geruisloos om te brengen.

Het ‘moorden’ wordt pas echt interessant als Violette de wapens van tegenstanders tegen hen gaat gebruiken. In een missie werd getoond hoe ze achter een bewaker sloop en de pin uit zijn handgranaat trok. Nietsvermoedend loopt de Duitse dienstklopper naar een collega toe waarna de granaat trouw zijn dienst doet. Dat is nog eens efficiënt omgaan met de middelen die je niet hebt.

Velvet Assassin lijkt naast zijn (aangename) dramatische ondertoon nog niet veel om het lijf te hebben. Het spel oogt nog ietwat simplistisch. Het is sluipen, jezelf verbergen, schieten en pinnetjes uit handgranaten trekken. Wellicht dat juist het grote plezier zit in deze routines, maar dan zullen we toch eerst een speelsessie moeten krijgen die dit bevestigt.