Vergeten verdriet

zeer aangrijpend

Dit aangrijpende debuut geeft je toegang tot het hoofd van een rouwende man, een lijdende man, maar ook een genezende man. Eline Trenson schetst een heel menselijk, soms teder en vooral eerlijk beeld van het hoofdpersonage. Een boek dat je doet slikken en nadenken, zeker een aanrader!

Dit debuut neemt je van bij de eerste pagina's mee het onnoemelijk verdriet van het verlies van een kind.. Het verhaal geeft een intieme kijk op de noodzaak om te herinneren en herinneringen woorden te geven: de hartverscheurende en liefdevolle herinneringen..de complexiteit van rouw.
De schrijfster slaagt er in om dit op zo'n ingetogen, indringende manier te beschrijven (zonder dramatisch of sentimenteel te worden), waardoor het des te meer indruk na laat.

Vergeten verdriet is een ingetogen, fijngevoelig en pakkend verhaal, heel trefzekerheid in de beschrijving van emoties. De schrijfster getuigt van een groot inlevingsvermogen en heeft een hoofdpersonage met een ziel neergezet. Het is een aangrijpend verhaal rond rouw en verwerking waarbij het hoofdpersonage reflecteert, groeit en tot nieuwe inzichten en emoties komt over verlies en wat daar voorbij ligt.

Zeer goed verwoord.

Zelden hebben woorden op zo'n rake manier datgene wat niet gedacht kan worden, daar waar in onze taal geen woord voor voor bestaat, op zo'n frappante manier te beschrijven: het verlies van een kind. De auteur beschrijft zo treffend de inslag van dit verlies dat de beklemmende en onbehaaglijke gevoelswereld van het hoofdpersonage één wordt met de gedachten van de lezer. Onmogelijk om onbewogen te blijven na het lezen van de eerste zinnen: meeslepend en toegankelijk, rauw in een meer dan geslaagde poging om een inkijk te geven in de echo's van een rouwproces. Een absolute aanrader voor jong en oud, een literair werk dat wat ondraaglijk en onhoudbaar is - afscheid nemen van een kind - tracht te vatten. De laatste pagina's laten de lezer licht verweesd achter, met voldoende stof om na te denken over wat de essentie van het leven is.

Het boek liet bij mij een diepe indruk na. Ondanks het feit dat mijn wereld lichtjaren ver verwijderd staat van dat van het hoofdpersonage, slaagt de schrijfster erin de emoties tastbaar te maken en een harde realiteit te introduceren. Ik werd helemaal on het verhaal gezogen.

Ik kijk al uit naar het volgende(?) boek!