Vermoorde onschuld

In afwachting dat Vlaming Jo Claes op donderdag 28 mei 2015, of toch weer net niet, met De Gouden Strop om de nek huiswaarts mag keren, verscheen onlangs zijn nieuwste boek Vermoorde onschuld. Een volwaardige opvolger van De mythe van Methusalem en de achtste misdaadroman rond de Leuvense topspeurder Thomas Berg. Vermoorde onschuld klinkt als een mysterieuze titel, in overeenstemming met de prachtige omslagfoto die behoorlijk dubbelzinnig is, zoals de inhoud van het boek zelf. Wordt De Gouden Strop al dan niet een voltreffer, 2015 werd reeds eerder uitgeroepen tot ‘Het jaar van Jo Claes’. Hij viert dit jaar immers zijn 30ste verjaardag als schrijver.
Wanneer een jonge vrouw in een hotelkamer in Firenze vermoord wordt aangetroffen, verblijft ook haar lievelingsauteur Lukas Lebowski in hetzelfde hotel. Hij wordt trouwens al snel verdacht van deze misdaad; gelukkig heeft hij een sluitend alibi en ook geen enkel motief voor deze moord. Het wordt nog mysterieuzer wanneer kort nadien in Amsterdam een nieuw slachtoffer valt, zijn uitgeefster, waarmee Lebowski eerder een verhouding had. Is de casanova-schrijver dan toch de moordenaar, of probeert iemand hem voor de moorden te laten opdraaien? Thomas Berg wordt eerst als waarnemer naar Amsterdam gestuurd; zelf het onderzoek leiden is in dit geval niet mogelijk. Het gaat immers om een moord, gepleegd op buitenlandse bodem. Tijdens het onderzoek twijfelt Berg, want hoe klis je een ervaren thrillerauteur die zelf de meest complexe moorden en plots kan verzinnen?
Is het thema van dit verhaal niet echt exclusief, de wijze waarop Jo Claes de fictie uit Lebowski’s boek haalt en die dan lekker vermengt met de gepleegde moorden is dat echter wel. Meesterlijk hoe deze auteur zijn hoofdinspecteur Berg én zijn lezers constant weet te misleiden. Je kunt je zelfs de vraag stellen in hoever Lebowski raakvlakken heeft met zijn schepper Claes. Opmerkelijk toch dat deze Vlaamse schrijver zijn nominaties voor de Gouden Strop transfereert naar Lukas Lebowski. Je krijgt een waarheidsgetrouwe weergave van de uitreiking van de Gouden Strop in 2013, toen onder andere Nicci French en Karin Slaughter aanwezig waren. De grote winnaar van die dag heette toen Michael Berg…en niet Thomas. Fictie en pure realiteit vloeien bijna harmonieus samen. Je krijgt zelfs tijdens het lezen het gevoel dat je in een echt gebeurd bent beland. Maar het is en blijft fictie in een fictief verhaal. Of toch niet: fictie wordt realiteit, terwijl realiteit fictie wordt. Ingewikkeld? Helemaal niet gecompliceerd, gewoon aandachtig lezen, luidt de boodschap.
Zoals steeds weet deze ervaren schrijver hoe hij zijn lezers vanaf het prille begin in het verhaal moet trekken. Een sterk plot, vlotte dialogen en een gecontroleerde, maar toch boeiende schrijfstijl vormen het handelsmerk van Claes. De verschillende verhaallijnen worden op een originele manier bij elkaar gebracht. Verplichte kost voor liefhebbers van meeslepende, Vlaamse misdaadromans. Op naar die felbegeerde Strop?

Fantastisch boek,je blijft lezen om te weten wie de dader is.Goede schrijfstijl,je wilt het boek niet neerleggen voordat het uit is.

Een van de beste trillerschrijvers in belgie. Goede opbouw verhaal, leest als een trein en weer prima wending op het einde. Ga meer boeken van hem bestellen.