Vuurrede roman

Fijngevoelige roman over huwelijk, seks en overspel

Maggie en James zijn al een tijd elkaars soul mate voordat ze daadwerkelijk hun liefde consumeren. Die liefde is overweldigend en laat Maggie maar niet los.

Hoofdpersoon Maggie voelt zich schuldig ten opzichte van haar man, met wie ze nooit zo fijn heeft gevrijd. Ze wil hun huwelijk niet op het spel zetten maar wil haar overspel ook niet voor altijd voor hem verborgen houden. Zij wil haar huwelijk redden maar weet niet hoe.
Nu ik dit zo opschrijf lijkt het allemaal wel heel braaf en geschikt voor de meest orthodoxe gelovige. Toch is dat niet zo.

Door middel van e-mails en berichten aan James voor hun vrijpartij en ook die van na hun fysieke ontmoeting, raken we op de hoogte van hun (gevoels)leven.

Maggies geloof speelt een belangrijke rol bij haar morele overwegingen, al klinkt dit heel steil en saai, en bij haar emotionele verwerking.

Er staan heel veel prachtige zinnen in dit boek. Zinnen vol van poëzie en vol filosofie, vol spiritualiteit.
De beschouwingen over poëzie, van gedichten van Maggie door haarzelf en James, vind ik ietsje minder geslaagd. Haar poëtische prozastukken vind ik echter des te prachtiger
.
Christendom en Boeddhisme worden met elkaar vergeleken en vullen elkaar aan. Quatro doet dat heel subtiel.

Ik vind dit ook een heel ‘moedig’ boek. Wie schrijft er nu nog een gewoon boek over religie en wat religie voor de moderne mens kan betekenen? In het ‘reguliere’ circuit, bedoel ik, niet voor de eigen kring van ‘gelovigen’.

Ik kan het boek niet anders dan heel erg aanbevelen. Laat je eens verrassen met prachtige beschouwingen, subtiele gevoelens en religieuze voldoening.

Extatische formulering:

‘In feite was het bovenzinnelijk, extatisch op een religieuze manier, op het diepste punt van penetratie leek de kamer te verdwijnen en scheurde de hemel open en werden we meegezogen in een staalblauw melkwegstelsel, onze lichamen versmolten in de aanwezigheid van een God die toeliet dat we onze vingers door het dons van zijn baard haalden...’ (2018: 116).

Mysticae als Hadewijch, Beatrijs van Nazareth en Angela van Foligno zijn niet ver.

Maggie is de moeder van twee kinderen en gehuwd met Thomas. Het is echter niet zomaar een verhaal over een schijnbaar gelukkig huwelijk. Er zit veel meer achter. Maggie is bovendien gelovig en worstelt met haar gevoelens. Het boek gaat over een oorlog die Maggie voert in haar hoofd. De dilemma’s waar zij mee worstelt. Een oorlog waarin haar geloof in God de ene partij is en haar verliefdheid op een man die niet haar echtgenoot is, de andere. Zij wordt hierdoor verscheurd. Zij wil een goede echtgenote zijn voor haar man die de vader is van haar twee kinderen maar ze heeft ook sensuele gevoelens voor een dichter. Haar verlangens voor de dichter zijn echter van platonische aard omdat zij enkel via mail contact met hem heeft.
Het verhaal gaat over ontrouw, geestelijke ontrouw en hoe Maggie daar mee omgaat.
Het is zowel een emotioneel als sensueel boek.

Het boek gaat over Maggie die getrouwd is met Thomas. Ze krijgt een verhouding met James en we leren veel over haar schuldgevoelens hierover. Zij worstelt met haar schuldgevoelens naar haar man, haar gezin en haar geloof.

De tijd in het boek verloopt niet geheel lineair, we maken sprongen vooruit en sprongen terug. In het begin moest ik hier een beetje aan wennen maar uiteindelijk vond ik het zeker een toevoeging, het hield mij in de greep van het verhaal.
Een ander pluspunt vond ik dat we bijna het gehele leven van Maggie meemaken, daardoor voelt het verhaal ook meer 'af'.

Vuurrede is anders dan de boeken die ik normaal lees, alleen al door het onderwerp. Ik heb nog niet veel boeken gelezen waar het geloof zo in naar voren kwam, dus dit was echt nieuw voor mij. Deels was dit ook wat mij van tevoren aansprak aan het verhaal, echt even iets anders dan wat ik normaal gesproken lees. Ook de gedichten die je af en toe tegenkomt in het verhaal ben ik niet gewend, maar ze zijn een prachtige toevoeging.
Wat ik echt uniek vond en wat ik nooit eerder ben tegengekomen in een boek, is dat je op een gegeven moment als lezer direct wordt aangesproken door de auteur. Dit vond ik heel apart en ik heb het stukje dan ook een paar keer opnieuw gelezen om te kijken of ik het wel goed begreep. Toch haalde dit mij niet uit het verhaal, ik vond het zeker wel van lef getuigen van de auteur!

Het enige minpuntje zou voor mij zijn dat ik het laatste deel van het boek opeens heel snel vond gaan, het voelde net iets te gehaast.

Jamie Quatro had mij vanaf het begin in haar greep, en ik heb het boek dan ook bijna in één ruk uitgelezen.

Jamie Quatro, Vuurrede

Jamie Quatro is een Amerikaanse fictie schrijfster. Ze wordt in Amerika de hemel in geprezen. The New Yorker zegt, zinnelijk, exuberant vol van vreugde. Ook werd ze door Ophra aangeprezen.

Ik vind het lastig om dit boek te plaatsen en ik heb ook moeite om een recensie te schrijven. Het is een heel bijzonder boek dat op een poetische manier verteld over een huwelijk en het overspel. Doorspekt van het schuldgevoel gevoed door het geloof. Ik zal beschrijven wat het geloof voor mij betekent en dan valt het boek mogelijk meer te plaatsen. Ik geloof dat God de mensen geschapen heeft en dat God heel erg veel van de mensen houdt. Hij wil niet dat ze pijn en verdriet ervaren door de keuzes die ze maken. Als je jezelf weg geeft aan een ander is dat een heel groot cadeau om voorzichtig mee om te gaan. Daarom zijn er stromingen die zeggen geen seks voor het huwelijk, het is zo een belangrijke keuze en je geeft zoveel van jezelf weg dat je je heel erg beschadigd als je daar te lichtzinnig mee omgaat. Daarom is seks bedoeld binnen het huwelijk, het verbond tussen 2 mensen en God. Overspel maakt zoveel kapot. Precies dat is het dillema waar de hoofdpersoon in dit boek ook mee worstelt. Eén nacht van overspel verzwegen, maar nooit vergeten. Ze loopt vast in het leven tot ze uiteindelijk evenwicht en rust vindt.

Het is prachtig beschreven, geen makkelijk te lezen boek maar een boek waar je goed je gedachten bij moet houden. Het is een mix van het leven in het huwelijk met Thomas, de brieven aan en later het overspel met James, de sessie met haar therapeut . Ik denk wel dat je enigszins kennis moet hebben van de bijbel want daar wordt toch regelmatig naar verwezen. Zo staat er bijvoorbeeld in het boek de zin, ‘de stem van iemand achter je die zegt: Dit is de weg, volg hem’ Is een bijbeltekt uit Jesaja 30: 21. “Met eigen oren zul je een stem achter je horen zeggen: Dit is de weg die je moet volgen”.

Een korte samenvatting zoals in het boek staat: ‘Luister: zonder het verbod op overspel en ontrouw zouden we ons keer op keer laten gaan, zouden we eeuwig en altijd op zoek zijn naar de volgende bron van bevrediging, zouden we net zo lang toegeven aan onze verlangens totdat er niets meer restte om naar te verlangen en het vermogen om te verlangen als vanzelf zou verdwijnen. ‘ ‘Los van de wet zijn we allemaal verslaafden. Los van de wet is er geen Eros’ . Dit is een stukje uit haar zogenaamde vuurrede, de titel van het boek. De vuurrede is een litanie, een belijdenis, een voorstel. Waar het vuur van verlangen begon.

Een heel bijzonder boek dat ik niet zo snel zou hebben gekocht maar ik voel het toch als een voorrecht dat ik het boek mocht lezen! Ik geef het boek 4 sterren en ga haar toch in de gaten houden.

Op de eerste bladzijde kom je een stukje tegen Vuurrede van Boeddha en Wasteland van T.S. Elliot. Dit maakt, dat je als lezer onderzoek gaat doen; heel veel dingen die in de Vuurrede staan zijn van toepassing op Maggi, de hoofdpersoon. Wasteland is een gedicht uit 1922 waarin de teloorgang van de beschaving en de uitzichtloosheid van het bestaan op vele manieren tot uitdrukking wordt gebracht. Voor Maggi lijkt het soms of haar bestaan uitzichtloos is.

Vuurrede is opgedeeld in drie delen. De hoofdstukken gaan afwisselend over het heden en verleden van het leven van Maggi, dat draait om haar man Thomas en James de dichter.
In deel een leer je Maggi en haar gezin kennen. Door haar interesse als schrijfster in poëzie komt Maggi in aanraking met dichter James , waarmee ze een platonische, intellectuele en spirituele mailwisseling onderhoudt jarenlang. Haar man Thomas heeft weinig interesse in wat Maggi bezighoudt en langzaam vervreemden ze van elkaar. De dwang naar seks van Thomas verteerd hun huwelijk en daardoor neemt Maggi steeds meer afstand tot Thomas, die niet tot haar door kan dringen. Het is nooit genoeg voor hem.
In Maggi haar hart woedt een vuur, dat ze met haar verstand probeert te bedwingen.
Er wordt een sprong vooruit in de tijd naar een eenmalig slippertje van Maggi in Chicago in 2016 gemaakt met James. Gedachtengangen van Maggi worden hieraan opgehangen.
Deel twee is een flashback en beschrijft hoe Maggi James leert kennen in 2013 en een mailwisseling onderhoudt met hem, met medeweten van Thomas . De toon van hun brieven veranderd langzaam en gaan over erotiek en geloof in gedichten. Erotische taal die in dienst staat van een liefde die allesbehalve seksueel is. Ze zoeken beide iets in de ander wat ze missen bij hun partner. Je leest hoe haar huis langzaam ouder wordt, eigenlijk verwaarloosd (vergelijking Wasteland). Alsof het er allemaal niet meer toe doet.
In deel drie hebben Maggi en Thomas een staat van harmonie bereikt, zijn vijf en twintig jaar getrouwd en accepteren elkaar zoals ze zijn. De scherpe kantjes zijn eraf, er rest nog begrip en tederheid. Kan ze het nu eindelijk opbiechten? Eigenlijk is ze gevangen in de liefde van het stilzwijgen en rest er voor haar slechts aanvaarding. Van wat? Lees dan Vuurrede om er achter te komen.

Jamie Quatro heeft een beschrijvende, soms dichterlijke, gedetailleerde schrijfstijl, met een af en toe wisselende leesbaarheid.
Heerlijk om hier te zijn, op deze dag, een nieuw kloppen in mijn bloedvaten, een verwachtingsvolle cadans die perfect aansloot bij de alomvattende hartslag van het verkeer en de herrie van alle bouwwerkzaamheden.
Vuurrede is in de derde persoon geschreven. Je leert Maggi en haar twijfels goed kennen. Alles wat ze deed stond in het teken van doen wat zo hoort, ze probeert te voldoen aan een door haar omgeving opgelegd verwachtingspatroon, waarin het geloof en haar karakter een rol spelen. Ze kan zich goed ergens in vastbijten. Maggi is toegewijd aan haar man Thomas, haar kinderen en God. Haar loyaliteit en normbesef worden voortdurend op de proef gesteld door een duister verlangen, dat door Thomas in de hand wordt gewerkt.
Is Vuurrede een verhaal geworden, dat continue mijn aandacht vast kon houden? Dan is mijn antwoord nee. De gedachtenspinsels van Maggi richting mystiek waren niet altijd even boeiend voor mij en ik kon er soms geen touw aan vast knopen. Wel is het zodanig geschreven, dat je een drang voelt om door te lezen welke richting Vuurrede opgaat mystiek en hoe het afloopt voor Maggi en Thomas. Gaat ze uiteindelijk rust vinden en leren van zichzelf te houden en te stoppen met verlangen naar iets wat niet mag va

Een oeroud thema in een zinderende eigentijdse roman, zo zou dit boek in het kort samengevat kunnen worden. Het uitgangspunt is een gelovige jonge vrouw die haar religie serieus neemt en er haar hele leven mee worstelt. Die worsteling komt voort uit verleidingen waaraan een mens nu eenmaal bloot staat. Net als Eva, die in het paradijs verleid werd door de slang om te eten van de boom van goed en kwaad, werd Maggie verleid seks voor het huwelijk te hebben en daardoor haar lot bezegelde. Door het diepgewortelde geloof meende ze boete te moeten doen voor haar zonde en liet haar geen andere keuze dan te trouwen met de jongen waarmee ze seks had, Thomas.
Met deze jongen krijgt ze twee kinderen. Zo staan de zaken ervoor wanneer op een dag de situatie verandert door een berichtje aan een dichter. Maggie is schrijfster en waagt het op een goed moment een mail te sturen aan dichter James Abbott. Zij wordt geraakt door zijn nieuwe dichtbundel, eigenlijk is het veel meer dan geraakt, ze spreekt zelfs van gelouterd. Haar mailtje wordt enthousiast ontvangen en dit wordt het begin van een intensieve, platonische relatie.
Ze vinden elkaar in het uitwisselen van ideeën over theologische literatuur en de vraag of er wel een tweedeling moet bestaan in literatuur voor gelovigen en ongelovigen. Voor je weet word je als gelovige bestempeld als ‘achterlijk’ of ‘excentriek’.
Het geloof is een van de belangrijke thema’s. Maggie probeert duidelijkheid te krijgen door te beschrijven hoe zij haar religie beleeft. In een dagboekaantekening - waarvan ze een brief maakt die ze nooit zal versturen – schrijft ze over een van de momenten waarin de verleiding er is, maar de grens nog niet overschreden is, de spanning is voelbaar.
Het leven wordt er niet eenvoudiger op wanneer aan de ene kant begeerte wordt aangewakkerd door James en aan de andere kant Thomas, die met veel geduld aandacht probeert te krijgen van zijn vrouw. Dat wil niet echt lukken, fysiek is ze afwijzend. Niet helemaal verwonderlijk, want echte passie met Thomas is er amper geweest. Het wordt zelfs een beetje op het randje tussen gênant en hilarisch wanneer hij een vibrator voor haar koopt. Ze loopt boos weg. Thomas voelt zich aan de ene kant gekwetst, maar ook schuldig omdat hij vindt dat hij haar tekort doet. Maggie speelt zeer gevaarlijk spel. Zij zit tussen drie vuren in, God, Thomas en James. Het vuur is een van de thema’s. De titel Vuurrede, in het Engels Fire Sermon dekt de lading. Hieruit blijkt hoe groot het belang van godsdienst is. Religie kan een houvast zijn in het leven, maar kan ook beklemmen.
Deze roman over passie, lijden, onderwerping stemt tot nadenken en is sterk verweven met de vraag of we altijd keuzes kunnen maken. Maggie is van huis uit gelovig en zelf gelooft ze ook. Waarom dan steeds die verleidingen? Waarom moet een mens zo in verzoeking gebracht worden? En wanneer we terugdenken aan die zonde, omdat we het moment willen herbeleven, waarom voelen we dan alleen maar meer weemoed? Daarover gaat dit boek, over illusies en dingen die we nooit zullen vinden omdat elke zoektocht zal ontaarden in weer een nieuw verlangen. Precies dat laat het het boek ook zien, het maken van de juiste keuzes, het aanvaarden en het levendig houden van herinneringen. Uiteindelijk is het einde van een boek een beetje weemoedig, maar ook waarachtig.
Een prachtig boek, dat na het dichtslaan nog na blijft gloeien.

De cover van het boek is erg mooi,met de overheersende oranje kleur,past het mooi bij de titel Vuurrede.Prachtige zinnen staan er in het boek.
Vuurrede is opgedeeld in drie delen. De hoofdstukken gaan afwisselend over het heden en verleden van het leven van Maggie, dat draait om haar man Thomas en James de dichter. De getrouwde schrijfster Maggie heeft alles mee in het leven: ze is van huis uit rijk, haar man houdt van haar en ze vindt steun in de kerk. Ze belandt in een tweestrijd als ze een steeds hechtere band krijgt met de eveneens getrouwde dichter James
In deel een leer je Maggie en haar gezin kennen. Door haar interesse als schrijfster in poëzie komt Maggi in aanraking met dichter James , waarmee ze jarenlang een platonische, intellectuele en spirituele mailwisseling onderhoudt Haar man Thomas heeft weinig interesse in wat Maggi bezighoudt en langzaam vervreemden ze van elkaar. De dwang naar seks van Thomas verteerd hun huwelijk en daardoor neemt Maggie steeds meer afstand tot Thomas, die niet tot haar door kan dringen. Het is nooit genoeg voor hem.
In Maggie haar hart woedt een vuur, dat ze met haar verstand probeert te bedwingen.
in Chicago in 2016 heeft Maggie een eenmalig slippertje gemaakt met James.
Deel twee is een flashback en beschrijft hoe Maggie James leerde kennen in 2013 en een mailwisseling onderhoudt met hem, met medeweten van Thomas . De toon van hun brieven veranderd langzaam en gaan over erotiek en geloof in gedichten. . Ze zoeken beide iets in de ander wat ze missen bij hun partner.
In deel drie hebben Maggie en Thomas een staat van harmonie bereikt, zijn vijf en twintig jaar getrouwd en accepteren elkaar zoals ze zijn. Kan ze het nu eindelijk opbiechten?
Het boek is erg interessant,en ik wilde steeds graag doorlezen,ook al is het niet een boek wat je vlot tussendoor leest