Waagstukken

Waagstukken door Charlotte Van den Broeck

Als grote fan van Charlotte haar poëzie was ik blij toen ik hoorde dat ze een roman aan het schrijven was. Tot bleek dat het een boek over architecten ging worden, toen twijfelde ik serieus of het iets voor mij zou zijn. En dat was (is) het, ik ben zo blij dat ik het gelezen heb.

Naast een boek over architecten die (vinden dat ze) falen en zelfmoord plegen (of toch volgens de mare) is dit bovenal een Charlotte-boek. Ze neemt je bij de hand en leidt je een wereld binnen die soms bevreemdend, dan weer beknellend, maar steeds gevoelig, intelligent en verslavend is. Het is een wereld waarin je dwaalt, niet snelt, met oog voor detail en met een honger naar meer.

Waagstukken is fictie en non-fictie. Het is een soort van Belpop met een schat aan verhalen en weetjes maar dit keer op papier en het gaat over iets dat nog veel meer mensen beroert (of ze nu willen of niet) dan muziek en dat is architectuur. Een architect is een kunstenaar wiens werk ten allen tijde voor iedereen zichtbaar is, het maakt onderdeel uit van ons dagelijkse leven en is daardoor ook meer onderworpen aan ‘dagelijkse commentaar’ van kenners én leken. Dat maakt het falen (al valt dat achteraf bekeken soms niet als falen te omschrijven) ook groter en openbaarder. En brengt zo de (gekozen) dood dichterbij?

Naast een onderzoek, een zoektocht naar gebouwen en hun ontwerpers is dit ook een zoektocht van Charlotte naar zichzelf. Naar zichzelf als schrijver en naar zichzelf buiten het schrijven, als die persoon al bestaat. Dat maakt Waagstukken extra interessant en kwetsbaar.
Ik kan de wereld ook niet meer betreden als vroeger, mijn ogen gaan dwalen naar torenspitsen en slagroomtaartenarchitectuur. De eerste zwembeurt na Waagstukken voelde ook ietwat ongemakkelijk aan. Charlotte en haar architecten kruipen onder je huid. Je neemt ze mee waarheen je ook gaat…

Het boek zelf, als object, is ook prachtig. Doordat het genaaid is en dit zichtbaar blijft heeft het een originele, oogstrelende cover én leest het veel makkelijker dan een ‘gewoon’ boek. Het valt beter open en kan ook open blijven liggen, van mij mogen ze meer boeken zo ontwerpen.
Waagstuk was voor mij een gokje, voor Charlotte ook, denk ik. Maar niet gewaagd is niet gewonnen en met dit meesterwerk wint Charlotte de hoofdprijs!

Schitterend boek!
Het thema oogt misschien wat zwaar maar dit is het boek helemaal niet.
De rug is express weggelaten, wat ikzelf een mooi effect vind. Jammer dat mensen hier slechte reviews over schrijven, staat ook duidelijk aangegeven.
De weggelaten rug bevat volgens mij ook een duidelijke link naar de inhoud van het boek.

Een boek dat je moet gelezen hebben.
Alles is aanwezig: kunst, geschiedenis en filosofie, ...
Dit boek is een kunstwerk.

Als pluspunt zou ik zeggen: spannend.

Goed verhaal,de uitvoering van het boek misschien origineel maar niet prettig zonder rug.

origineel

Slecht afgewerkt!
Rug rafelig...

We hebben vandaag dit boek ontvangen. Doos prima, boek is niet van een "rug" voorzien. Misschien hoort dit zo, eerst maar lezen...