Waar is hier? De mens volgens Ubuntu Een nieuwe visie op geweldloosheid

Het boek heb ik niet gelezen, maar slechts doorgebladerd. Ik vind het bijzonder dat een boek dat een theorie verkondigt waarin 'anderen essentieel (zijn) om een werkelijk compleet mens te zijn' (citaat op achterflap) geen enkele verwijzing, noot, historische context of introductie, literatuurlijst of bronvermelding bevat of andere maatschappelijke kaders aangeeft.
Zo wordt er bijvoorbeeld slechts gemeld dat "enkele hoofdstukken het resultaat (zijn) van een groter onderzoek en eerder gepubliceerd (zijn) in 2009 als onderdeel van een groter boek". Welk boek dat is en door wie geschreven wordt niet gemeld.
Wetenschappelijke onderzoeken worden, eufemistisch uitgedrukt, zeer karig geciteerd en geparafraseerd en al helemaal niet genoemd: "Volgens wetenschappelijke onderzoeken naar geluk zijn Nederlanders erg gelukkig. Er zijn echter kanttekeningen bij te plaatsen bij dit vermeende geluk. Zo zijn de mensen in de Scandinavische landen bijvoorbeeld het gelukkigst, terwijl depressie er veel voorkomt", of: " Volgens het vergelijkende geluksonderzoek zijn de mensen in Scandinavië het gelukkigst."
Voor zover ik kan nagaan wordt er slechts eenmaal verwezen naar: "het langlopende onderzoek van professor Veenhoven aan de Erasmus universiteit van Rotterdam." Dat had toch echt exacter dienen te gebeuren om geloofwaardig over te komen. De tekst doet nu voorkomen alsof er door de schrijver een beetje gegrasduind is in teksten en beschrijvingen van onderzoeken van anderen.

Ook geen idee heb ik hoe deze tekst zich verhoudt tot de kaders van de Afrikaanse filosofie. Na het lezen van de eerste pagina's kom ik slechts te weten dat de schrijver Ubuntu tegenover het Westerse liberalisme plaatst.

De ondertitel luidt: 'Waar is hier? De mens volgens Ubuntu'.
Daarbij zou je denken dat vervolgens Ubuntu in een cultuur-historisch perspectief geplaatst gaat worden. Want de kracht van deze theorie zou toch vooral zijn legitimering dienen te vinden in de praktische ervaring van mensen en volkeren op het Afrikaanse continent.

Maar ik kom niet verder te denken dat dit boek de mens volgens Jeroen Zandberg zou kunnen beschrijven. Weten ga ik dat niet, want ik ga dit boek niet lezen. Daarvoor oogt de tekst mij te sektarisch: alleen Jeroen Zandberg is aan het woord. Hij vergeet zichzelf in een groter menselijk kader te plaatsen, dit in tegenstelling tot de boodschap die hij ogenschijnlijk verkondigt.
En dat is jammer. Niet alleen voor mij, maar ook voor anderen. Ubuntu is een niet zo bekende filosofische theorie en verdient een goede inleiding in het Nederlands.