Wat je over orgaandonatie zou moeten weten hoe kun je nu levende organen uit een dood lichaam halen?

Iedereen zou dit boek moeten lezen.
We worden eenzijdig voorgelicht.
Wist u dat 75 procent van de mensen van wie organen uitgenomen worden bewegingen maakt tijdens de operatie? Wist u dat hersendood een criterium is dat nergens op slaat? In Gers boek zien we een aantal foto's van gelukkige mensen van wie nabestaanden geweigerd hebben om hun lichaam te doneren? Ze kwamen bij en leefden verder.
Heel veel mensen denken dat ze goed doen als ze hun organen doneren, maar ze weten niet dat ze zelf echt niet dood zijn. Tijdens de operatie gaan bloeddruk en hartslag omhoog. Organen van een lijk zijn namelijk niet bruikbaar. Je bent eigenlijk springlevend als je organen weggehaald worden. Nabestaanden krijgen ook niet de kans om waardig afscheid te nemen.
Door dit boek heb ik het formulier gedownload en nee ingevuld.
Zelf zou ik nooit een orgaan van een ander willen ontvangen. Ieder mens heeft het recht om vredig te sterven. Dit is geen vrolijk boek maar een ongelooflijk belangrijk boek.

Dit boek zou verplicht leesvoer op de scholen moeten worden. Onze overheid stoomt maar door met onjuiste informatie over het moment van uitname. En de media overspoelen ons met emotionele verhalen over de transplantatie. De waarheid is echter knijterhard. Dit boek heeft mij de ogen definitief geopend. De inhoud zal confronterend zijn voor veel mensen. Maar moet worden verteld. Mijn dringend advies: Lees dit boek en gebruik je eigen gezonde verstand.

Ik raad iedereen aan dit boek te lezen. Jammer dat ons deze informatie wordt onthouden. Weet waar je JA tegen zegt.
Goed onderbouwd met wetenschappelijke kennis en specialisten en ervaringsdeskundige aan het woord.

Ik vind het een goed iets dat iemand ook de andere kant van orgaandonatie belicht:
-wat is hersendood
-stervensproces
-wat ervaart de ziel
Dit zijn enkele onderwerpen die in het boek behandeld worden.
Iedereen is vrij om te kiezen: wel of geen orgaandonor. Maar ik vind het wel noodzakelijk dat men eerlijk wordt voorgelicht over dit onderwerp, zodat iedereen een doordachte, bewuste keuze kan maken.
Dit boek is dan ook geschikt voor diegenen die meer info willen over dit onderwerp.
Informatie die men doorgaans niet hoort in de media e.d.

Heel duidelijk en interessant boek over orgaandonatie. En dan vooral over de vraag of hersendood wel echt dood is. Je sterft immers pas echt op de operatie tafel. Mooi om eens iets anders te lezen dan de eenzijdige overheidscampagnes. Een hoofdstuk vond ik te zweverig en te speculatief. In dit geval hoef ik niet te weten waar de lezer al dan niet in gelooft. Ik wil toetsbare zaken lezen.

De boodschap van Lodewick is helder; doneren van een vitaal orgaan (hart, lever, longen, alvleesklier of nieren) vindt niet plaats als iemand is overleden. Teneinde enigszins aan de enorme vraag naar organen tegemoet te komen worden wij middels het donorcodicil al heel lang op het verkeerde been gezet. Tot zo ver niets nieuws onder de zon, althans voor ondergetekende. Maar waar ik zo benieuwd naar was of Lodewick een alternatief heeft of minimaal een andere oplossing voor de bijvoorbeeld 800 nierzoekers op de lijst Eurotransplant en nóg enkele duizenden nierpatiënten in ons land die te horen hebben gekregen dat ze een nieuwe nier nodig hebben. Over donatie bij leven laat Lodewick zich nauwelijks uit, dus in het geval van de nierpatiënten is dialyse blijkbaar de enige optie. Wat moeten al die zieke mensen als iedereen zijn codicil gaat aanpassen omdat ze tot inzicht zijn gekomen dat hersendood gewoon een afspraak is om orgaanuitname te rechtvaardigen? Een moeilijk ethisch dilemma temeer omdat er duizenden "ontvangers" rondlopen die na een succesvolle transplantatie hun leven letterlijk terug hebben gekregen.

Ongelooflijk hoeveel onzin hierin staat, met serieuze gevolgen voor echte mensen. Zoek anders de medische definitie even op van hersendood... Is ook helemaal niet van een echte uitgever

Dit boek bevat schadelijke leugens. Het is ontstaan uit een angst voor de dood, uit angst voor het helpen van anderen. Ger Lodewick is geen schrijver of onderzoeker, hij is een complotdenker die is gaan geloven in zijn eigen fantasieën.

Misschien kan hij 'ns navraag doen bij échte hersenonderzoekers. En misschien gaat zijn empathie-knop dan stap voor stap weer aan. Werkelijk schandalig, hoeveel mensen lijden te wijten aan dit soort aperte leugens.

Hij wil niet beschuldigen, en de eerste regels van de intro zijn al beschuldigend. Echt schandalig dat BOL winst wil maken door dit boek te willen verkopen.