We Gaan Niet Naar De Hel Vannacht een jeugd in Afrika

Als je zoals wij enige jaren in Afrika gewoond en gewerkt hebben, wordt je aangestoken door het zogenaamde Afrika virus. Dit virus is niet goed te omschrijven, maar als je er weer terugkomt lijkt het op thuis komen. Gevolg je zoekt naar boeken over Afrika en in ons geval specifiek over Zuid-Oost Afrika. De meeste van deze boeken beschrijven de wederwaardigheden van veelal idealistische hulpverleners of de eenzijdige berichtgeving over diverse vrijheidsbewegingen, die het koloniale juk hebben afgeworpen.
Alexandra Fuller beschrijft echter de geschiedenis van de blanke boeren, die de Rhodesische federatie en nu Zimbabwe tot een rijke agrarische natie leken te maken, waarbij niet alleen Engelsen, maar ook de nazaten van Afrikaner boeren en nederlandse ex-Indië gangers, met hun boerenbedrijven de economische ruggegraat van het land vormden.
Eerst denk je in een boek met losse flitsen terecht te komen, maar gauw blijkt er een lijn te ontstaan, met als rode draad het opgroeien van een meisje temidden van het ruige tropische leven, gedurende de burgeroorlog(en) die eerst Zimbabwe en later het vrije Mozambique deden ontstaan.
De geschiedenis herhaalt zich echter, omdat wij regelmatig in Mutare (het vroegere Umtali) boodschappen moesten doen, (een autorit van circa 5 uur vanuit Beira, Mozambique), waren wij vaak in deze streek, logerend in het Vumba gebergte, waarbij ook de Birma vallei hebben bezocht. Helaas door het wegpesten van de blanke boeren, stond de tabak de laatste keer te rotten op de velden, want er was bijna geen dieselolie meer, immers Mugabe had geen geld meer om de import van brandstof te betalen. Bij onze laatste trip tijdens Kerstmis 1999 naar het mooie Nyanga gebergte, passerden wij de eerste poltie roadblocks en was al duidelijk merkbaar, dat er minder toeristen waren.
Ook als je er niet geweest bent, is het een goed leesbaar boek, die een kant van de situatie belicht, die vaak niet in de pers komt.
Voor ons was dit een beetje thuiskomen en kun je de spanning weer voelen op de grote tabaksveilingen in Harare, als de boeren in afwachting zijn van de geboden prijzen, afhankelijk als ze hiervan zijn om weer een jaar verder te kunnen.
Begrijpelijk, dat zij na het verlaten van Zimbabwe het verderop in Afrika zochten zoals in Malawi en later in Zambia.

mvg Greet & Pieter Wentink

Ik moest wennen aan de manier waarop dit verhaal is neergezet. Voelde enige verwarring, maar gedurende het boek begon ik het te waarderen. Apart, maar niet onaangenaam!