Weekend

Glen is een kunstenaar die bezig is met een project over homoseksuele relaties. Of het resultaat een succes zal zijn betwijfelt hij. “Gays will only come because they’re hoping to see some cock, and they’ll be disappointed. And straights won’t come because it’s about gay sex.” Hij zou het hier net zo goed over Weekend zelf kunnen hebben. Een film over een ontluikende liefde tussen twee mannen, maar (helaas) ook te veel een politiek statement over wat men hiervan moet denken.

Na al een flinke portie alcohol binnen te hebben gekregen op een feestje met vrienden, besluit Russell nog even een club in te duiken op zoek naar een onenightstand. Deze vindt hij in Glen. De film slaat hun nacht over en pakt de draad op als de mannen de volgende dag koffie drinken in bed. Glen pakt een taperecorder en begint Russel te ondervragen over de afgelopen nacht. Het is het begin van een weekend durende dialoog over seks, liefde, homoseksualiteit en alles wat hier bij hoort.

Toch gaat Weekend uiteindelijk te veel over homoseksualiteit en te weinig over twee individuen en hun ontluikende liefde. De film wordt weliswaar volop geprezen omdat de geaardheid van de mannen ondergeschikt zou zijn aan de romance, maar waarom gaan alle recensies dan toch voornamelijk over visies op homoseksualiteit? De reden is dat Weekend meer politiek pamflet is dan de film zelf wil toegeven. Zelfs bij de verder mooie slotscène van de film vindt regisseur Haigh het nog noodzakelijk om de liefde tussen twee personen te overschaduwen door statements over openlijke homoseksualiteit in de maatschappij. Als de mannen zoenen en in de verte een kwetsende opmerking te horen is, draait Russell zich om en kijkt nog net niet heel boos in de camera. Een intiem moment, verpest door een veroordelende vinger.

Een mooie rustige film over de ontluikende liefde tussen twee mannen die eigenlijk niet van plan zijn verliefd op elkaar te worden, maar het desondanks worden. De film gaat onder meer over de (emotionele) bagage die je meeneemt in een relatie, en wat dat doet in je houding ten opzichte van die ander met zijn andere achtergrond. Het laat ook zien hoezeer een omgeving waarin je als homo geaccepteerd wordt, jouw kijk ten opzichte van een relatie mede bepaalt. Het gaat over een liefde die steeds intenser wordt ervaren maar die uiteindelijk in niets eindigt, zonder dat het die "korte" relatie betekenisloos maakt.