West Ryder Pauper Lunatic Asyl

West Ryder Pauper Lunatic Asylum was voor mij de eerste kennismaking met Kasabian, en die was meteen goed! De combinatie van vlotte rocknummers als Underdog en dromerige nummers als Secret Alphabets maken deze plaat lekker afwisselend, zonder dat het een verzameling losse nummers wordt.
Sinds ik het album heb zit hij minstens 3 keer per week in mijn CD-speler, zonder ook maar een minuut te vervelen. Ik vind het een absolute aanrader!

Noel Gallagher (Oasis) en Richard Ashcroft (The Verve) hadden ooit een ambitie geuit de beste rockschrijvers ter wereld te willen zijn. Daar geloofden ze wel in, en dat waren ze eigenlijk ook... totdat Sergio Pizzorno in het beeld kwam.

De muziekschrijver en lyricist van Kasabian heeft zich bliksemsnel gemanifisteerd als één van de meest talentvolle artisten van de nieuwe eeuw. Dit album is wat dat betreft speciaal, want Pizzorno moest het eeste keer doen zonder Karloff, zijn medeschrijver die halverwege het vorige album "Empire" Kasabian verliet.

Het was dus de dood of de gladiolen. En het is heel goed uitgepakt. "West Ryder..." is tot nu toe het beste werk van Kasabian. Geïnspireerd door zijn vriend en mentor Noel Gallagher, maar ook door veel meer "oudies", heeft Pizzorno en zijn band een ware meesterwerk/klassiker neergezet. Zet het gerust op hetzelfde rijtje met "Dark Side of The Moon", "L.A.Woman", "Led Zeppelin IV", "Tommy", "Born To Run", "Transformer", "Turbular Bells", enz.

Wat bijzonder is aan dit album (ook in mindere mate aan andere Kasabian albums) is dat veel verschillende stijlen hier onder één dak successvol samenleven. Er is geen nummer dat op een ander lijkt. Pizzorno zei dat door dit album na de naam van een gekkenhuis te noemen hij zichzelf een toestemming gaf om onbestraft alles te doen wat hij wilde. Daarom kom je hier een heel spectrum stylen van alternative rock tegen - van (bijna) acoustische en pop nummers tot psychedelische en hard-electronische rock.

In alle aspecten scoort dit album 10 uit 10. Het idee, vertaling van dit idee, uitvoering..., alles is uistekend. En wat belangrijk is - je geniet van elk seconde daarvan. Net als The Beatles vindt Kasabian belangrijk om de muziek niet alleen inhoudelijk rijk naar ook leuk en makkelijk te luisteren maken.

Kasabian is nog jong maar hard op weg om "de nieuwe Beatles" te worden. Ooit zal dit album als één van de hoogtepunten van deze band gezien worden. Het is zeker een must voor alle rock liefhebbers.

Op dit derde album laat Kasabian horen dat ze vinden dat stilstand achteruitgang is. Ze hebben hun stijl verder laten groeien maar een volwassen 21e eeuws geluid. Met een combinatie van ijzersterke songs en de heldere productie van producer Daniel Nakamura (Dan the Automator) leveren ze een evenwichtig album af dat elke popliefhebber zal kunnen bekoren. Van britpop tot hiphop, en van ballads tot swingende rockers: Kasabian is van alle markten thuis.

Als pluspunt zou ik zeggen: goede kwaliteit.