Windhandel de ontmaskering van groene hoogvlieger Econcern

Geschreven bij Windhandel

Het boek is goed toegankelijk. Op een fijne manier geschreven. Het neemt de lezer mee hoe een groot bedrijf met veel potentie ten onder is gegaan.
Het boek is ook goed te lezen voor niet financieel onderlegden.

Het duurzame energiebedrijf Econcern wint vanaf 2007 de ene ondernemersprijs na de andere. Anderhalf jaar later is de tent failliet. De veelgestelde vraag 'hoe kon dat gebeuren?' wordt vijf jaar na dato beantwoord in een grondig maar goed te lezen boekje.

Econcern is de voortzetting van het energieadviesbureau Ecofys dat in 1984 werd opgezet door drie Utrechtse natuurkundestudenten: Ad van Wijk (tegenwoordig hoogleraar Future Energy Systems aan de TU Delft), Kornelis Blok en Kees van der Leun. Vanaf 2000 beperken de mannen zich niet langer tot kleine projecten en rapporten, maar initiëren ze grote internationaal duurzame energieprojecten. Vanaf 2002 leidt voormalig aannemer Dirk Berkhout Econcerns ontwikkelingsmaatschappij Evelop.
Vijf jaar later groeien de bomen tot in de hemel. Er circuleren ontwerpen voor eigen duurzaam kantoortorens en voor het jaarlijkse personeelsfeest worden 1200 medewerkers naar een hotel in Malta gevlogen. Diep in de nacht duiken ze, allen in het wit gekleed, het zwembad in. Kosten: 2 miljoen euro, terwijl de kredietcrisis net begint uit te breken.
Krap twee jaar later, op donderdag 25 juni 2009, is er weer een feestje. Dit keer is er maar een handvol oudgedienden op komen dagen om het failliet van Econcern te gedenken. Van Wijk spreekt de club aangedaan toe: 'Aan jullie heeft het in elk geval niet gelegen.' Iemand klimt op een ladder en schroeft het bedrijfslogo van het huurpand aan de Utrechtse Kanaalweg.
In een verklaring zei interim operationeel directeur Cees van Steijn destijds tegen de Volkskrant: 'Er is gewoon te veel geld te snel geïnvesteerd, en dus hadden de banken niet veel zin nieuwe kredieten te verstrekken.' Dat blijkt nu een deel van het verhaal.
Journalisten Siem Eikelenboom en Jorinde Schrijver van het Financieel Dagblad volgden de opkomst en ondergang van Econcern, en hebben geduldig het curatorenrapport afgewacht. Op basis van dat rapport en vele gesprekken met oud-medewerkers komen ze tot een reconstructie die laat zien dat er veel mis was met de bedrijfsvoering van de groene energiereus: 'volstrekt irrealistische prognoses, agressieve verslaggevingmethodieken, en een raad van commissarissen die veelvuldig onjuist of onvolledig werd voorgelicht door de raad van bestuur', citeren ze de curatoren.
Een van de boekhoudtrucs die ze op het spoor kwamen was de opwaardering van projecten. Als Econcern tien procent had weten te verkopen voor zeg 5 miljoen euro, dan steeg de waarde van de resterende 90 procent naar 45 miljoen euro. 'Op papier lijkt dat een enorme inkomstensprong, terwijl er - behalve voor het verkochte deel - in werkelijkheid geen cent binnenkomt', leggen ze uit.
Met Van Wijk loopt het goed af. Eneco neemt een deel van de Econcernboedel over voor 30 miljoen en sponsort een leerstoel aan de TU Delft waar hij per 2011 aan de slag gaat. Toch zijn de donkere wolken nog niet overgedreven, stellen de auteurs: 'het gevaar voor een lange juridische aansprakelijkheidsprocedure is niet geweken.' (JW)

Geschreven bij Windhandel

als iets erg in detail gaat verliest het m.i. snelheid. dat is ook het geval met dit boek. daardoor kan ik er niet erg positief over zijn. maar ik begrijp heel goed dat andere lezers juist graag al die details tot zich nemen en niet zonder kunnen.
Het is maar een weet.