Witte gaten roman

Dit verhaal gaat over vriendschap en neemt je mee in het leven van Niels. Guido Bottinga heeft het leven van Niels zo mooi in kaart gebracht. Je leeft mee met Niels. Het is een bijzonder verhaal omdat het verhaal begint in de kinderjaren van Niels. Je leest hoe hij zich ontwikkeld en hoe hij richting volwassenheid groeit. Ik raad dit verhaal zeker aan. Ik denk zelf dat dit ook een mooi boek is voor jongeren die richting volwassenheid gaan.

De bijzondere vriendschap tussen Niels en de heer Bergmans staat centraal in dit boek. Het boek wordt geschreven vanuit de ik-persoon Niels die terugkijkt op deze vriendschap. Hoe deze vriendschap is ontstaan en hoe deze verder groeit tot er een moment komt waar de heer Bergmans iets doet wat zware gevolgen zal hebben voor hemzelf en de relatie met Niels onder druk zet.

Het stuk waarin Niels kind is wordt door een volwassen man met kinderogen beschreven. Daardoor lijkt het kind soms de ervaring van een volwassene te hebben maar ziet de volwassene weer het kind in zichzelf. Dat levert mooie zinnen en gedachten op. Soms bevat de tekst veel moeilijke, technische, wiskundige- of natuurkundige woorden maar deze vormen zeker geen belemmering om de inhoud van de tekst te kunnen begrijpen en dragen bij aan de beeldvorming van de personen en de kennis over sterrenkunde.

Ondanks dat er maar een paar hoofdpersonen zijn en de ontwikkelingen niet altijd spectaculair zijn is het boek allerminst saai. De dialogen zijn heel mooi en de uitwerking van de relaties wordt heel goed gedaan. Het verhaal bevat hele mooie filosofische gesprekken en opmerkingen wat zeker aan het einde van het verhaal heel sterk wordt.

De belangrijke gebeurtenis die alles op scherp zet komt naar mijn gevoel niet helemaal geloofwaardig over. Door dit voorval verandert de relatie tussen de vrienden. Beide standpunten zijn begrijpelijk en je kan dan ook niet zeggen wie van de vrienden gelijk heeft in deze kwestie. Houdt de vriendschap en de liefde voor astronomie uiteindelijk toch stand of is de breuk onomkeerbaar?

Het thema witte gaten loopt als een rode draad door het hele verhaal en heeft me aan het denken gezet over de bron van het leven en het heeft ervoor gezorgd dat ik voortaan met andere ogen naar de sterrenhemel kijk.

Witte gaten verteld het bijzondere verhaal van Niels.
Niels speelt het liefste alleen, zit de hele dag binnen en lust niks. Hij begrijpt niet veel van de mensen om zich heen, ook niet van zijn moeder, wel weet hij dat hij heel veel van haar houdt.
Door een bijzondere ontmoeting, ontstaat een uitzonderlijke vriendschap. Niels zijn leven verandert op alle fronten, hij wordt niet alleen intellectueel uitgedaagd, maar ook op culinair en sociaal gebied. Door het boek heen zie je Niels opgroeien en volwassen worden, met alle strijd die daar bij komt kijken.

Ik vond Witte Gaten een mooi verhaal. Niet spannend, niet grappig, niet meeslepend, maar wel gewoon mooi. Een verhaal over een bijzondere vriendschap. In het begin was het even moeilijk in het verhaal komen, waardoor ik eerst dacht dat ik er niet doorheen zou komen. Toch bleef de drang om te weten hoe het eindigt, vooral door enkele onvoorspelbare gebeurtenissen in de loop van het verhaal.

Witte Gaten gaat over Niels. Een hoogbegaafde jongen die geen aansluiting vindt met leeftijdsgenoten. Niels wordt door zijn moeder gedwongen om langs te gaan bij meneer Bergmans. Een man die op zijn manier eigenlijk ook geen aansluiting vindt bij leeftijdsgenoten. Niels en meneer Bergmans blijken juist heel goed bij elkaar te passen en er ontstaat een mooie vriendschap.

Niels en Meneer Bergmans zijn bijzonder geïnteresseerd in natuurkunde en wiskunde. Ook als je hier zelf niets van weet is dit verhaal op een wonderbaarlijke manier heel goed te volgen. Alles wordt eenvoudig uitgelegd. De nadruk ligt ook niet op deze onderwerpen, het wordt als het ware door het verhaal heen gevlochten.

Het verhaal zelf leest ontzettend vlot. Je vliegt door de bladzijdes heen, terwijl je leest hoe Niels en meneer Bergmans steeds meer naar elkaar toegroeien. Ze leren van elkaar: Niels leer genieten van kookkunsten, natuur- en wiskunde, terwijl meneer Bergmans leert hoe je kunt genieten van vriendschap vanuit onverwachte hoeken.

Voor mij had het verhaal nog wel wat dieper mogen gaan, het blijft wat oppervlakkig, wat ik zelf erg jammer vindt. Ik krijg nergens echt een band of een klik met Niels of meneer Bergmans. Het begin van het verhaal startte echt enorm veelbelovend en ik kon het boek toen ook echt even niet wegleggen. Daarna kabbelt het verhaal wat voort, waar er nergens echt extreme gebeurtenissen plaats vinden. De enige grote gebeurtenis, vond ik persoonlijk niet echt passend of geloofwaardig. Het idee erachter dat meneer Bergmans hiermee zijn liefde toont aan Niels, vind ik daar in tegen wel heel mooi. Dit is niet vervelend, maar zorgt er voor dat ik het boek niet meer kan geven dan 3 sterren.

Witte Gaten van Guido Bottinga gaat over de hoogbegaafde jonge Niels die zijn beste vriend vindt in de persoon van meneer Bergmans, een gepensioneerde hoogleraar natuurkunde. Samen vinden ze elkaar op het gebied van astronomische en natuurkundige vraagstukken. Het is een warm boek over een mooie vriendschap die op een onwaarschijnlijke manier op de proef wordt gesteld. Het boek heeft wat weg van een young adult roman vanwege de manier waarop het verhaal zich ontvouwt en de keuze voor de gebeurtenissen die plaatsvinden.

Uiteraard wordt het thema witte gaten aangesneden, volgens de auteur bronnen van schepping en leven. Dat is overigens niet wetenschappelijk onderbouwd. Voor zover bekend zijn witte gaten nog puur theoretisch en als ze bestaan zouden zij een gebied in de ruimte zijn waar materie of energie niet binnen kan dringen. Het boek moet niet gelezen worden als een natuurkundige roman, want de vriendschap tussen de jongen en de oude man staat centraal.
DeRecensieNL

Het boek is op een heldere, precieze manier geschreven en leest heerlijk weg. Het is ontroerend en humoristisch. Niels en meneer Bergmans, de hoofdpersonen uit het boek, kunnen iedereen iets leren over verwondering, opoffering, vriendschap en de keuzes die daarbij komen kijken. Een verhaal om van te genieten

Door een toevallige ontmoeting komt Niels in contact met meneer Bergmans, beiden zeer intelligente mensen. Zij stimuleren elkaar, ondanks hun leeftijdsverschil, na te denken over het leven en de kosmos, en ontwikkelen een bijzondere vriendschap.
Centraal staat de vraag of er naast zwarte gaten ook witte gaten bestaan, die de bron van leven en liefde zijn. Hierover worden filosofische en wetenschappelijke gesprekken gevoerd, die mij aan het denken hebben gezet. Wat is de bron van het leven én hoe ver wil een mens gaan om het belangrijkste in zijn leven uit te dragen.
Ik heb dit boek met erg veel plezier gelezen.

In het begin moest ik even wennen. maar al doorlezend kon ik het boek bijna niet meer neerleggen en vond ik het jammer dat het uit was.
wat een mooi verhaal over vriendschap tussen heel diverse personen. De hoofdpersoon Niels volg je eigenlijk van zijn kinderjaren tot beginnende volwassenheid. Ik heb dit boek ook aangeraden aan mijn 12 jarige zoon die net begonnen is op Havo/VWO. Vooral om de combinatie met sterrenkunde en wiskunde.
Ik denk ook dat dit een goed boek zal zijn voor mijn man die normaal veel liever informatieve boeken leest.

Witte Gaten van Guido Bottinga gaat over de hoogbegaafde jongen, Niels, die bevriend raakt met meneer Bergmans, een gepensioneerde hoogleraar natuurkunde. Ze inspireren elkaar tot steeds grotere gedachten op het gebied van astronomische en natuurkundige vraagstukken, maar het is absoluut geen wetenschappelijke roman. Het is een prachtig boek over vriendschap, liefde, licht en donker, leven en dood en verwondering. Een boek dat je direct pakt en je vasthoudt tot het eind.