Wolfmother - Wolfmother (CD)

Een lekker album wat lekker herinneringen losmaakt aan het concert in 013
Daarnaast is de prijs natuurlijk al een cadeautje op zich

Echte rock van een echt goede band!! Dit album is niet echt vernieuwend, maar wel fantastisch!
Zeer goed album en een echte aanrader voor de wolfmother fan of rock liefhebber!!!
Dit album zal u niet vervelen.

Eindelijk een nieuwere band die zich kan meten met "de grooten der aarde". Sound is mix van Led Zeppelin en Black sabbath, maar dan in mooi nieuw jasje. Toch authentiek, ondanks alle vergelijkingen.

Dit album is Wolfmother pur sang. Met de grote hits er op - maar ook de andere nummers rocken lekker! Een aanrader voor de liefhebber

Er valt niet veel over te zeggen, echt een hele vette cd!
Deze band komt uit Australië en doet het heel goed.
Ik vind het alleen jammer dat de 2e cd iets minder is, die vind ik niet zo leuk.

Wat werd er in de jaren '70 van de vorige eeuw toch een geweldige muziek gemaakt. Kennelijk ben ik niet de enige die dat vindt, want de mannen van het Australische Wolfmother denken er net zo over. En ze doen het aan het begin van de 21e eeuw nog een dunnetjes (nou ja...) over. Maar dan met de productie-techniek van 30 jaar later, en het resultaat klinkt als een klok. Tel daarbij de pakkende songs van kopman Andrew Stockdale, de superstrakke uitvoering van een triobezetting, en de talrijke smaakvolle uitstapjes naar The Doors, Black Sabbath en andere jaren '70-helden, en je hebt een album waar je tijden plezier van hebt.
Ik in elk geval wel...

De Australische band die live reeds vaak van zich heeft doen spreken, laten niets voor wat het is op dit album dat in zekere zin geldt als een debuut. Hun muziek lijkt voortdurend en diepgaand beinvloed door bands als Black Sabbath, Led Zeppelin, Deep Purple en AC/DC... Er is geen sectie qua muzikanten te bedenken die geen geweld voortbrengt. Het dient opgemerkt te worden dat blijkbaar zaken als een couplet-refrein-structuur niet aan de mensen zijn besteed en de zanger heeft een (omvangrijke) stem die uitstekend in de late jaren 60 of begin 70 zou passen. Men doet geen enkele poging met songs als white unicorn, the joker and the thief, collosal etc om het publiek op nieuwe invalshoeken te trakteren, maar juist dat wat ze doen, pleegt men met overtuiging en passie uit te voeren. De single Woman treft men tevens aan bij de film Lesbian Vampire Killers en vrijwel ieder nummer is vrouwvriendelijk, iets dat tegenwoordig weinig voorkomt in dit soort pop-rock. Neen, de introductie die de aankleding van een cd meestal geeft, in casu immers erg psychedlich qua muziek, kan niet beter , vind ik.. Voor zover ik heb gemerkt, spelen de band-leden ook niet met de dood, een ongewoon en modieus object tegenwoordig, zie bv Type O negative, Tristania...

Goeie cd !

Heerlijke soort van psychedelische rockmuziek!

Geschreven bij Wolfmother - Wolfmother (2 LP) (10th Anniversary Edition)

Prachtige plaat