Zijspoor een verhaal over een zieke zoon, troost en liefde

Wanneer je kind in het ziekenhuis komt te liggen omdat er ‘iets’ mis is met zijn nieren ontregelt dat per direct je hele leven. Josha Zwaan en haar gezin krijgen te maken met een ernstig zieke zoon en broer. Het is goed mis en Jim gaat snel zienderogen achteruit. Wat in eerste instantie als een griep wordt weggezet leidt tot een lange ziekenhuisopname en heel veel twijfel en verdriet. Het gezin gaat gebukt onder grote onzekerheid. Het ziektebeeld lijkt te gaan winnen en lange tijd is daar geen zinnig woord over te zeggen, het is hopen op verbetering. Jim is dan wel degene die ziek is maar iedereen in het hechte gezin krijgt een enorme klap te verwerken. Josha houdt zich kranig en steunt iedereen waar ze kan. Zelf zoekt ze de vlucht in het schrijven, het is een veilige schuilplaats voor haar. Al die tijd dat Jim ziek is schrijft ze alles op. ‘Zijspoor’ is een indringend verslag van een moeder die zich niet laat verslaan. In plaats daarvan denkt ze veel na over de zinloosheid van alles of juist de betekenis van het leven. Alles is ineens relatief.

Het verhaal van Jim is cursief gedrukt. Dit zijn de passages uit het dagboek dat Josha al die tijd heeft bijgehouden. Daaruit blijkt dat de impact op het gezin enorm is, lange tijd leven ze tussen hoop en vrees. De ziekte die Jim heeft bedreigt ook zijn longen, de situatie verbetert niet en ze zien Jim voor hun ogen steeds zieker worden. De machteloosheid moet vreselijk zijn geweest. Josha vertelt over de fouten die zijn gemaakt, het te lange wachten en de miscommunicaties. Dit alles vraagt veel geduld van het gezin want je zou om minder…..

Door deze passages krijg je als buitenstaander een kijk op wat er allemaal fout kan gaan en hoe je buitenspel staat, hoe je je als ouder kunt voelen. Toch valt op dat Josha, in haar schrijven dan toch, heel rustig en beheerst overkomt. Ze is heel duidelijk in haar verhaal en haar kijk op de zorg vanuit het perspectief van een zorgende ouder. Schijnbaar is ze in haar jeugd vaak in het ziekenhuis geweest en ze weet dan ook hoe het is om patiënt te zijn. Wellicht dat dat een ‘voordeel’ is geweest in deze hele periode, dat het haar gesterkt heeft. Wanneer er zich een mogelijkheid aandient om Jim te helpen lijken er twee geschikte kandidaten te zijn. Het is de enige optie die ze hebben om het leven van de jongen te redden maar dan moet zijn ziektebeeld stabiliseren en zeker niet verslechteren. Het gezin is zo hecht en sterk, iets dat ontroerend is om dat zo te lezen. Uiteindelijk zal het lot beslissen wie de match is voor Jim. Josha geeft aan zich in die periode zich een aanschouwer te hebben gevoeld en geen deelnemer van het proces. Heel bijzonder maar ook wel heel eerlijk. Soms kan een klein beetje afstand ook weer genoeg lucht geven om jezelf te herpakken en strijdbaar te zijn voor wat nog komen gaat. Dit is heel mooi geschreven maar het zal heel moeilijk zijn geweest om toe te geven, dat zou iedereen zich kunnen voorstellen.

Wat vooral pakkend was is het feit dat de wereld niet stopt met draaien omdat jouw kind ziek is. Alles gaat door maar voor jou staat de wereld wel degelijk stil. De gehele periode lijkt voorbij te zijn gevlogen, iets wat op dat moment naar alle waarschijnlijkheid niet het geval is geweest. “Zijspoor” is een gemakkelijk te lezen en een duidelijk opgezet (dag)boek. De schrijfstijl van Josha Zwaan is erg prettig, ondanks het onderwerp dat toch heel heftig is. Het verhaal fascineert en leest als een roman, iets wat als compliment is bedoeld. Wat heel duidelijk naar voren is gekomen is dat je leven echt op een ‘zijspoor’ komt te staan wanneer je zoiets overkomt. Het verhaal is indrukwekkend en krachtig geschreven en je mag hopen dat je zoiets nooit zult meemaken.

4 sterren voor dit indringende verhaal.

Hiervoor kende ik niets van Zwaan, maar toch was ik heel benieuwd naar haar verhaal, wetende dat haar eerdere boeken het zeer goed deden.
Nou, mijn nieuwsgierigheid is beloond. Vanaf het eerste moment zat ik in het boek en ik moet toegeven dat ik ook wel eens een traantje heb gelaten...
Het boek is zeer meeslepend geschreven en ik had telkens het gevoel dat ik Josha was.

Wat ik erg bijzonder vind, is hoe wordt teruggekeken op die moeilijke tijd. Heel knap hoe Josha Zwaan na vijf jaar nog goed weet te verwoorden hoe ze zich toen voelde.

Ontzettend mooi en ontroerend. Veel dingen die Josha beschrijft zijn zo universeel, herkenbaar voor menigeen.. De angst, het loslaten, de gevolgen voor iedereen binnen haar gezin. Een aanrader!!!

Ontroerend en aangrijpend. Josha weet op een bijzondere manier een intens kwetsbare periode in haar leven en dat van haar gezin te beschrijven. In het verhaal gunt Josha ons een kijkje in haar ziel, via muziek, beeld en woord. Heel even mogen we iets zien van de dagelijkse strijd die geleverd wordt door haar chronisch zieke zoon en de grote invloed die zijn ziekte heeft op alle mensen om hem heen. Dit hartverwarmende verhaal heeft me diep geraakt.

In dit boek confronteert Josha Zwaan de lezer met het op waarheid berustende verhaal dat ontstaat als één van haar zonen getroffen wordt door een zeldzame nierziekte. Herkenbaar is de pakkende en meeslepende schrijfstijl die we gewend zijn van Josha, maar nu in de vorm van de immer nuchter blijvende ‘moeder Zwaan’ die could would could haar gezin wil redden, echter af en toe ook zelf geveld wordt door paniek, angst en verdriet. De lezer wordt meegenomen in het chaotische proces dat dan ontstaat wat door de vele flashbacks en de visies van de verschillende gezinsleden bij je binnensluipt als was je er zelf bij. Een boek over sterker worden door tegenslag, omgang met moeilijke momenten en grenzen aan het moederschap en in die zin een boek voor een ieder voor wie dit belangrijke thema’s zijn. Om te ervaren waar de lichtpuntjes in schuilen in zelfs de donkerste dagen van tegenslag dient de lezer zelf het boek ter hand te nemen. De lezer wordt van begin tot eind getrakteerd op mooie esthetische volzinnen, in die zin alleen al een aanrader.

Het boek Zijspoor vertelt het verhaal van de zoon van de schrijfster die een ernstige nierziekte krijgt. Niet alleen hoe zij dit alles meemaakt word verteld maar ook wat het betekent voor de andere gezinsleden. Je krijgt een openhartig kijkje in de emoties en angsten die dit allemaal met zich mee brengt. In dagboekvorm geschreven maar in zo'n mooie stijl geschreven dat, hoewel ik graag wou weten hoe het afliep, ik toch probeerde langzaam te lezen om deze mooie woorden op me in te laten werken. Een echte aanrader!

Prachtig! Vaak zeer pijnlijk om te lezen, maar zo aangrijpend en ontroerend dat je móet doorlezen. De reflectiegedeeltes geven er iets extra's aan, meer achtergrondinformatie over de moeder, Josha. Als moeder kwam het heel dichtbij mij. Goed om te lezen, ook voor ouders in een soortgelijke situatie. Maar eigenlijk voor iedereen, juist omdat je je eigen gezondheid en die van je geliefden opnieuw gaat waarderen en een frisse kijk op de schoonheid van het leven krijgt. Zéker een aanrader!

Josha Zwaan is net uit het ziekenhuis ontslagen en wil thuis beginnen aan haar herstel. Helaas komt het hier niet van, omdat haar zoon Jim met ernstige klachten in het ziekenhuis wordt opgenomen. Al snel blijkt dat er iets mis is met zijn nieren en longen. Hij ligt een aantal keren op het randje van de dood, maar wanneer zijn vader als donor optreedt en hem een nier afstaat, krabbelt hij snel weer op.

Dit boek is Josha haar eerste non-fictieboek. Zij geeft haar verhaal weer in dagboekfragmenten en stukjes over haarzelf. Hoe zij en hun familieleden Jim zijn ziekte ervaren. Het boek is erg aangrijpend en ontroerend. De hoofdstukken lezen makkelijk weg. Het boek is moeilijk weg te leggen, omdat je graag wilt weten hoe het afloopt met Jim en Josha.

'Zijspoor' van Josha Zwaan gelezen.
Een meeslepende getuigenis wat een onverwachte gebeurtenis doet met een gezin en met elk lid van dat gezin als individu. Een aangrijpende beschrijving hoe een zich plotseling openbaarde ziekte het leven van een kind en de anderen volledig overhoop haalt. Maar Josha Zwaan laat ook zien hoe ieder lid van het gezin zich redt in een zo moeilijke tijd. Kunst en schrijven blijken voor haar toevluchtsoorden te zijn waar ze zich even kan terugtrekken uit een bijna onwerkelijke en wrede wereld. En tot slot blijkt hoe sterk het gezin is doordat iedereen bij elkaar is gebleven!! Een verhaal dat je tot op het bot raakt en je niet onberoerd laat!!

Echt een boek wat je niet mag missen! één adem uitgelezen. Een absolute aanrader!