Zolang er sterren aan de hemel staan

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

Wat een boek ! Ik stapte er open in. Had geen verwachtingen, aangezien ik nog nooit van dit boek gehoord had, maar de omschrijving sprak me aan.
Het boek nam me mee, mee op reis ... mee naar de plekken waar het verhaal zich afspeelt... alsof je er bij staat en met de hoofdpersoon mee loopt, zo mooi is het boek beschreven.
De laatste 50 bladzijdes heb ik met tranen over mijn wangen gelezen.

Nog nooit eerder heeft een boek mij zo geraakt. Ik raadt het boek echt aan, een echte 'must read'.

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

Het stramien van het boek is een inmiddels beproefd recept, waarbij ervaringen uit WOII hun schaduwen werpen in het heden. Er zijn geheimen die opgelost moeten worden, voor de huidige generatie kan bouwen aan haar eigen geschiedenis. Kristin Harmel treedt hiermee in de voetsporen van Tatiana de Rosnay (Haar naam was Sarah) en Jenna Blum (Het familieportret).
Het verhaal is een mix van de geschiedenis van WOII en de strijd van de 36-jarige Hope om het hoofd boven water te houden. Zij is pas gescheiden, haar tienerdochter pubert behoorlijk, haar geliefde oma Rose begint te dementeren en ze staat op het punt haar bakkerij, een familiebedrijf, te verliezen. In een helder ogenblik vraagt oma Rose aan Hope naar haar geboorteland Frankrijk te gaan om haar familie te zoeken. Rose is de enige overlevende van de oorlog – wat is er met de rest van het gezin gebeurd?

'Zolang er sterren aan de hemel staan' is in potentie een mooi boek maar lijkt door twee auteurs geschreven te zijn. Rose's verhalen aan het begin van elk hoofdstuk zijn top; erg boeiend en invoelend geschreven. Ik kon me helemaal in haar inleven. Daardoor werd ik op de momenten dat het verhaal verder ging met de zoektocht van Hope telkens weer teleurgesteld. Die delen komen houterig, simplistisch en melodramatisch over, zonder diepgang.
Het boek leest door de vlotte schrijfstijl wel heel gemakkelijk. Wanneer je er eenmaal in begonnen bent, heb je het in no time uit. Maar het laat in zijn totaliteit geen blijvende indruk achter. Leuk detail: elk hoofdstuk begint met een recept uit de bakkerij van Hope, die je het water in de mond doet lopen en uitnodigt om ze zelf uit te proberen.

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

Jeetje! Wat is dit een mooi boek. Zelden zoiets moois gelezen! Erg mooi geschreven. De schrijfster weet alles erg mooi te beschrijven daardoor voel je je echt in het verhaal. Ik zag het als een film voor mijn ogen afspelen.

Het is duidelijk,en makkelijk te lezen. Een zeer mooi verhaal , zelfs wanneer het uit is achtervolgt het je.
Zeer hartverscheurend om te lezen hoeveel een oorlog kapot kan maken. Ik heb het boek echt een paar keer met tranen weg gelegd, je zit zo in het verhaal omdat het zo goed verwoord is dat je echt de pijn voelt. Zulke boeken lees je niet vaak: boeken die zo goed verwoord zijn dat je de pijn en leed van de personages echt voelt.

Echt erg onbegrijpelijk, dat mensen zo wreed kunnen zijn! Naast alle wreedheden die je maar kunt bedenken hebben de Nazzi's nadat ze de joden hebben vergast en verbrand in greppels of oven, van het as dat over was van hun verbrande lichamen kunst mest gemaakt ! Ze hebben van mensen kunstmest gemaakt !! Heel dat verdorven land is bezaaid met het as van de joodse populatie in Europa! Oorlog.....Onbegrijpelijk en Onnodig. Laten we even eerlijk zijn. Waar draaide WW II om? Duitsland wilde wraak op WO I en meer land. Zoals ik al zei: Oorlog.........Onbegrijpelijk.

We kunnen wel 1wijze levensles hieruit halen: Rosé is oorspronkelijk joods, maar ze is mede dankzij de hulp van christenen en moslims ontsnapt.

We verschillen echt niet zoveel van elkaar. Onze boeken ( Koran, Bijbel en Thora ) zijn voor 80% hetzelfde alleen anders geformuleerd. Alles komt op het zelfde neer. Waarom ziet men dat niet in?

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

Zolang er sterren aan de hemel staan van Kristin Harmel

Zolang er sterren staan lijkt een boek over de Tweede Wereldoorlog, het ziet er zelfs zo uit (de cover sprak me niet echt aan) maar het is veel meer dan dat.
Het is een verhaal over liefde, in al zijn vormen. Tussen moeders en dochters, tussen geliefden, voor je medemens en vooral ook voor God.
Het is vlot geschreven en leest echt als een trein. Door de opbouw van het verhaal wordt je echt meegezogen in het boek en kan je niet stoppen met lezen. Je moet echt weten hoe het verder gaat..

Het begint met de zesendertig jarige Hope die een leven leeft dat ze nooit zelf had kunnen voorspellen. Op korte tijd moet ze haar scheiding van Rob en de dood van haar moeder Josephine verwerken. Ondertussen heeft ze te kampen met zorgen over haar puberende dochter Annie en haar aan Alzheimer lijdende grootmoeder Rose. Nu Rose is opgenomen in een verzorgingstehuis en Josephine is overleden staat Hope er alleen voor in de familiebakkerij North Star. De bakkerij draait goed maar door de economische crisis en enkel foute beslissingen dreigt deze failliet te draaien, nog meer zorgen dus.

Hope probeert zich in deze chaos staande te houden wanneer haar Mamie Rose haar op een helder moment vraagt om naar Parijs te gaan. Ze geeft Hope een lijst met 7 namen. Op haar heldere dagen beseft Rose dat ze niet lang meer in staat zal zijn om de geheimen van haar leven te onthullen, haar leven in Parijs voor de Tweede Wereldoorlog. Vandaar haar vraag aan Hope.

Hope wil in eerste instantie niet vertrekken (door de financiële problemen met de bakkerij) maar na lang aandringen van Annie en hulp van klusjesman Gavin besluit ze om toch te gaan.
Haar zoektocht in Parijs doet haar wereld op zijn grondvesten trillen. Ze gaat via Katholieke over Joodse naar Islamitische instanties. Ze komt in aanraking met traditioneel Pools gebak en met Islamitisch gebak. (Gebak dat ze kent van haar oma en dat ze nog steeds zelf maakt in haar bakkerij.) Gebak dat haar inzichten zal geven over haar verleden, inzichten die haar doen wankelen en doen beseffen dat het verleden van haar familie wel eens heel anders kan zijn verlopen dan ze altijd heeft geloofd.

Dit onderzoek leert Hope veel: ze leert dat liefde alles is en religie kan overstijgen. Ze leert dat er maar één God is en dat iedereen iemand nodig heeft. Dat oorlog mensen moeilijke keuzes laat maken, keuzes die verdriet veroorzaken dat nooit meer verdwijnt.
Ze leert vooral dat je je hart moet volgen want dat wijst je altijd de juiste weg…

Dus ja, dit is een boek over oorlog maar ook over zo veel meer. Het is een boek over families en hun geheimen. Het is een boek over bakken, vol heerlijke recepten. Het gaat over God die één is en de mensen op aarde die de verschillen veroorzaken. Het boek gaat ook over geloven in jezelf en in de mensen om je heen. Het is een verhaal over vertrouwen, in elkaar en in een goede afloop. Maar bovenal gaat het over Liefde, in al haar facetten.
Het thema oorlog in dit boek is ook heel boeiend: het laat stukken van de geschiedenis zien die nog niet veel mensen kennen. Het laat ook zien dat hoe lang de oorlog al voorbij is, hij nog steeds van groot belang is in de levensloop van vele mensen. Het is desondanks geen somber verhaal. Het is een verhaal van hoop, waarin het goede primeert en het nooit te laat is voor een nieuw begin.

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

Van het begin tot het eind een meeslepend verhaal over liefde tussen generaties en tussen man en vrouw. Maar ook liefde voor het leven, voor het geloof in god en voor het bakken van taarten. Het is zoveel omvattend, ik heb het echt in 1 ruk uitgelezen.
Ik kan niet wachten op het nieuwe boek van Kristin Harmel.

Mooi , Puur , Hartverwarmend !

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

Zelden zo`n goed boek gelezen!!! Had hem dan ook in 1 dag uit.
Echt een aanrader.

5 sterren van mij!

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

Als je van een boek zoals mijn naam was sarah houdt is dit een boek wat je moet lezen. Het is goed geschreven en leest makkelijk maar zeker omdat het verhaal boeit. Van de eerste tot de laatste pagina genoten

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

ik heb dit boek vrij snel uitgelezen omdat het verhaal me bleef intrigeren. De zoektocht van Hope, de ervaringen van de Holocaust van Rose, het liefdesverhaal...
Je leest het verhaal vanuit de ervaringen van Rose en Hope en dat vind ik mooi.
Een aanrader dus!

Geschreven bij Zolang er sterren aan de hemel staan

‘Zolang er sterren aan de hemel staan’ begint bij het reilen en zeilen in de bakkerij van de gescheiden moeder Hope. Ze heeft haar normale leventje redelijk in de hand, op de vervelende kuren van haar tienerdochter en het nakende faillissement van de bakkerij na. Haar leven wordt pas echt in de war gestuurd als haar grootmoeder Rose, die al een eindje aan Alzheimer leidt, haar in een helder moment vraagt om naar Parijs te gaan om uit te zoeken wat met Rose haar familie in de tweede wereldoorlog is gebeurd. Wat hierna volgt is een spannende zoektocht tegen de tijd. Schokkende zaken over wat met haar familie gebeurde tijdens de holocaust komen boven water, hoewel het niet de holocaust is die mij kippenvel en tranen in de ogen doet krijgen. Daar brengt het aangrijpende verhaal van Hope en Rose me echter wel toe. Ik had het boek daarvoor graag vijf sterren gegeven, maar daarvoor stoorde ik mij veel te veel aan alle meligheid die als een plakkerige suikerspin overal aan geplakt zit. Deze kleverige meligheid deed me constant inbeelden dat ik naar een bijzonder clichématige romantische komedie aan het kijken was, met veel te veel typisch Amerikaanse ‘ik hou van je’-zinnetjes, uitgesproken door vlakke zwart-wit personages. Maar als je je hierover kunt zitten, en je inprent dat dit verhaal een sprookje is, dan lukt het je nog net om die zoetigheid door te slikken en het de auteur enigszins te vergeven. Want al bij al was het boek nu en dan een echte pageturner en sprak het verhaal te hard aan om het vierkant links te laten liggen.

En over zoetigheid gesproken: Als leuk extraatje krijgt de lezer nu en dan eens een receptje uit Hopes bakkerij naar het hoofd geslingerd. Zelf ben ik absoluut geen fanaat van alles wat met koken of bakken te maken heeft, maar een star pie, een stervormig gebakje dat een prominente hoofdrol speelt in het verhaal, zou ik nu misschien nog net eens overwegen!