Zondaarskind Dwarsligger

Wat een leuk boek is dit.
En het formaat (dwarsligger) vond ik echt geweldig.
Ideaal voor mn bus- en treinreizen.
Mede-reizigers vroegen zich echt af waar ik elke keer zo smakelijk om zat te lachen.

Eenmaal begonnen, kun je niet meer stoppen met lezen. En balen toen het afgelopen was. Pffffffffffff...Het is spannend, humoristisch, zit goed in elkaar; een zeer vermakelijk boek.

De bejaarde Truitje is fascinerend, pittig, sarcastisch, koppig...een sterke vrouw die weigert ouder te worden, maar je sluit haar onmiddellijk in je hart, leeft met haar mee en kijkt anders naar de ouderen die je in real-life op straat ziet lopen (Zal dat ook een Truitje zijn????????)!

Het is ook een stuk kennis over de ouderenzorg. Het is best erg om te lezen hoe slecht het hier soms mee is gesteld. Zoals de schrijfster het brengt, vol humor en sarcasme: HEEL GOED!!!

Geschreven bij Zondaarskind

Een literaire thriller, daar gaan we weer. Wie verzint dit toch? Als het iets niet is, is het een thriller. Er vallen niet eens doden (hoewel dat geen voorwaarde voor een thriller is, natuurlijk)!
Maar los daarvan: wat een heerlijk verhaal dat ook erg mooi is verteld.
De oude Geertruida (Truitje) is nu 80, maar we zien haar jeugd, met name vanaf haar negende jaar, helemaal beschreven worden. En die is niet mis! Toch weet de schrijfster het met de nodige dosis humor te verwoorden.
Heerlijk om in die oude tijden te duiken: de vreselijke nonnen weeshuizen, waar de kinderen een nummer (!!!) krijgen, in plaats van een naam. En later de tijd van de dienstbodes en de "mevrouwen". En de ware liefde en "de andere vrouw".
En dan de huidige tijd, waarin Trui zint op zoete wraak.
Ik vond het een zeer prettig verhaal en ook een waarin je almaar verder wilt lezen. Ook maakt het je bewust van de badinerende/kleinerende wijze waarop men oudere mensen aanspreekt.
Ik heb de in aanvang rebelse, maar door het geloof en vervolgens de sjieke buitenwereld (ook letterlijk) in een keurslijf gepropte, Trui in het hart gesloten.
Een aanrader en omdat hij niet weg te leggen is: 5 sterren.

Geschreven bij Zondaarskind

Dit is 1 van de betere boeken die ik gelezen heb. Prachtig, leuk en vlot geschreven, verrassend, triest en mooi.
Interessant en triest stukje geschiedenis wat je doet relativeren. Mooie verhaallijn.

Geschreven bij Zondaarskind

Heb het vandaag in één ruk uitgelezen, kon niet meer stoppen.
Genoten van het verhaal over deze zeer pittige tante.
Humor en ontroering en toch ook wel spanning.
Zeer grote aanrader.
Een groot compliment aan de schrijftster!!!!!!!

Geschreven bij Zondaarskind

Erg mooi boek. Je zit echt te supporteren voor het sympathieke hoofdpersonage, voorwaar een inspirerende en sterke vrouw! Een verrassend plot, pienter in elkaar gestoken en mooi en geloofwaardig uitgewerkt, hoe overdreven ook. Nooit geweten dat wraak zo zoet kon zijn!

Geschreven bij Zondaarskind

net als haar andere boeken is dit ook weer een aan rader ook voor mensen met een lees handicap (zo als ik zelf) Marion pauw schrijft boeken waar je in word mee gezogen Super boek!

Geschreven bij Zondaarskind

Zondaarskind gaat over Truitje, voluit Geertruida Amalia Langhout, een meisje dat op tragische wijze haar ouders en zusje verliest. Ze komt terecht in het 'Maagdenhuis', een katholiek weeshuis dat geleid wordt door nogal harteloze nonnen. Op haar achttiende wordt Truitje dienstbode bij de welvarende familie van Zuilen. De familie heeft drie zonen, waarvan de oudste duidelijk een oogje op het knappe dienstertje heeft. Het welbekende cliché geschiedt; na een paar maanden komt Truitje erachter dat ze het kind van Waldemar draagt. Ze probeert het lang verborgen te houden met behulp van een korset, maar Waldemar's verloofde komt erachter. Deze Frédérique Vos is niet van plan iets of iemand tussen haar en haar toekomstige man te laten komen, en slaat Truitje net zolang met een pook tot haar kind sterft. Deze vreselijke gebeurtenis beïnvloedt de rest van Truitje's leven. Eenmaal bejaard, komen de dames elkaar weer tegen. Truitje, nu 'Amalia', zint op wraak...

Vanaf pagina 1 zat ik helemaal in het verhaal. Het begint met de introductie van het nog 'krasse oudje', en vertelt dan in een lange flashback haar treurige jeugdverhaal. Gedurende dit deel, was ik overtuigd dat dit boek vijf sterren zou gaan krijgen van mij. Wat een verhaal! Soms was het zo dramatisch, dat het pijn deed en ik het boek even weg moest leggen. Zo is drama bedoeld, dat weet ik zeker. Helaas wordt het verhaal in het laatste deel wat ongeloofwaardig. De wraakactie van Amalia/Truitje is wel heel zoet, en er valt zelfs onbedoeld een dode. Moralistisch gezien sprak het boek me dus niet aan. Alles is gebaseerd op wraak. Het drama lijkt achteraf zo aangedikt te zijn zodat de wraak 'rechtvaardig' wordt, alleen heb ik met dat thema op zich wat moeite. Het mag duidelijk zijn: ik ben nogal gebrand op het thema vergeving. Natuurlijk is een recensie geen moralistisch betoog, dus ik zal mijn mening hierover aan de lezers besparen.

De schrijfstijl is zeer pakkend, wat meehielp met mij in het boek te 'zuigen'. Behalve de flashback, zijn alle delen goed voorzien van humor. Het is best een verfrissing om eens een tachtig jarige als hoofdpersoon te hebben. Dit op zich zorgt al voor een glimlach. Alleen het etiket 'literaire thriller' is wat mij betreft verkeerd. Zo spannend is het boek helemaal niet. Een roman met hier en daar wat spannende elementen, is beter op zijn plaats als men het boek toch in het inmiddels bekende hokje wilt plaatsen.

De personages blijven hier en daar wat stereotype. Mevrouw van Zuilen, Waldemar en Frédérique zijn typisch Gooische mensen. Alles gaat over het 'gezien en gezien worden' en in de buurt heeft alles als doel om beter te zijn dan dat van de rest. Dit is op zich niet ongeloofwaardig, alleen het mooie van personages is juist als ze wat uitgediept worden, door ook hun andere kanten te laten zien. 'Ieder huisje heeft immers zijn kruisje' , dus ook bij de familie Langhout zal niet alles perfect zijn geweest. Truitje zelf heeft wat meer dimensies, zij het onbevredigend. Zij is een mooie, sterke vrouw geworden en gebleven, alleen het is zo jammer dat zij gedreven wordt door wraak, zelfs na zestig jaar nog steeds. Het is begrijpelijk na het drama van haar jeugd, maar het maakt het voor mij moeilijker om haar in mijn hart te sluiten.

Al met al een bijzonder boek. Het verhaal over het verleden van Truitje is prachtig, en het is mooi geschreven met hier en daar wat humor. Alleen het achterliggende thema, en de stereotype karakterisatie van bepaalde personages, haalt het einddoel wel wat naar beneden. Drie sterren.

Geschreven bij Zondaarskind

De schrijfster laat je de wereld van deze jonge en bejaarde dame(s) meebeleven, alsof je er zelf inzit. Ze heeft zich uitstekend ingeleefd in de situatie(s) en laat heden en verleden op de juiste manier prachtig door elkaar lopen.
Toen ik dit boek uit had, sloeg ik het met een tevreden gevoel dicht. Prachtig verhaal, goede strekking, goed plot en aansprekend voor iedereen!
Zeker dus een aanrader! Ga zeker wel meer boeken van deze schrijfster lezen!

Geschreven bij Zondaarskind

De titel Zondaarskind sprak me in eerste instantie niet aan. Omdat ik Daglicht van Marion Pauw echter een ijzersterke thriller vond, besloot ik ook dit boek te gaan lezen. Het boek is mooie afwisseling van humor en tragiek. Ik kan het iedereen aanbevelen!

Geschreven bij Zondaarskind

Soms lees je een boek, waarvan je na het lezen niet weet wat je ervan moet vinden. Dat had ik bij Zondaarskind van Marion Pauw. Het boek vond ik op de thriller afdeling in de bieb. Ook op de kaft staat dat het een thriller is. Er zitten zeker wel spannende stukken in, maar echt een thriller vond ik het niet. Ik vond het meer een roman met thriller elementen. Het is ook zeker geen slecht boek. Daar wringt ook direct de schoen. Als thriller is het niet geslaagd, maar als gewoon boek is het dan weer wel de moeite waard.

Zondaarskind gaat over Geertruida (Truitje) Amalia Langhout. In het begin van het boek maak je voor het eerst kennis met Truitje. Ze is 80 en woont nog zelfstandig. Door een ongelukkige val in de badkamer breekt ze haar heup. Tijdens haar revalidatie zoekt ze afleiding bij het bejaardenkoor. Daar komt ze Frédérique van Zuilen - Vos tegen. Jarenlang heeft ze haar niet gezien en dat vind Truitje allang best. De dames staan niet op goede voet met elkaar. Frédérique speelt een belangrijke rol in het verleden van Truitje.

In de eerste helft van het boek blikt Truitje terug op haar verleden. Op 9-jarige leeftijd verliest ze haar ouders en zusje bij een brand, waarna ze opgenomen wordt in een katholiek weeshuis. Het leven hier is niet gemakkelijk. Met de beschrijvende vermogens van Pauw is niets mis. Ik heb me af en toe ook geërgerd aan de dingen die Truitje mee moet maken. Op haar achttiende gaat Truitje werken als dienstbode bij een welvarend gezin. Hier blijkt dat de personages allemaal een bepaald type vertegenwoordigen. Het verlegen meisje Truitje komt bij de rijke familie Van Zuilen (inclusief leuke en knappe zoons) werken. Oudste zoon Waldemar valt voor Truitje, maar Waldemar is al beloofd aan de eveneens rijke Frédérique Vos. Truitje weet zeker dat de liefde tussen haar en Waldemar echt is. Zeker als ze zwanger raakt weet ze zeker dat Waldemar Frédérique aan de kant zet om met haar oud te worden. Frédérique bekijkt dit echter van een heel andere kant. Het verhaal van de jonge Truitje is mooi om te lezen, maar echt spannend is het niet.

In de tweede helft zijn we weer in de tegenwoordige tijd. Truitje besluit wraak te nemen op Frédérique. Met het wraakplan op zich is niets mis. Dat had best een spannende thriller kunnen worden. Maar de manier waarop Truitje het aanpakt, lijkt een beetje op een parodie. Zeker als ze de eveneens bejaarde mevrouw Koe als partner in crime meeneemt in haar plannen. Daardoor wordt het een soort 'Benidorm Bastards en de wraak op de vrouw die mijn leven verwoestte'. Een mooie titel voor een komische film. Het boek krijgt daardoor ook een humoristisch sausje. In deze helft zitten ook wel elementen van wat een thriller een thriller maakt, zoals een vage figuur die rond het huis sluipt, bedreiging en een verknipte koordirigent die in Truitje zelf een kans ziet om ongeoorloofd aan geld te komen.

Alles bij elkaar is dit een wel een boek om mee op vakantie te nemen. Gewoon even verstand op nul en lezen. Omdat de twee delen in het boek los staan van elkaar, ontbreekt de spanning. Wanneer heden en verleden wat sneller door elkaar opgevolgd worden, zit er meer spanning in. Nu moet je eerst door de roman die deel één is, om vervolgens in de semi thriller te belanden die deel twee is. Een vermakelijk boek om te lezen, maar een thriller is het niet.