Zondagskind Alsof opgroeien nog niet lastig genoeg is

Afbeeldingen

Inkijkexemplaar

Artikel vergelijken

  • Nederlands
  • Paperback
  • 9789402701173
  • 03 april 2018
  • 480 pagina's
Alle productspecificaties

Judith Visser

Judith Visser (1978) schreef twaalf boeken. Haar meest recente werk is de autobiografische roman Zondagskind, over opgroeien met autisme. Op dit moment werkt zij aan een vervolg op Zondagskind. Zij woont in Rockanje aan zee.

Samenvatting

‘Pijnlijk prachtig’, boek van de maand bij Koffietijd Een pure en overdonderende roman over opgroeien met autisme Jasmijn Vink praat niet. Wel met haar hond. En met Elvis. Die zeggen namelijk niets terug en dat is fijn. Hoe kan het dat anderen wel weten hoe ze zich moeten gedragen? Dat mensen zich kunnen afsluiten voor alle prikkels, die ervoor zorgen dat haar hoofd implodeert? Zondagskind neemt de lezer mee in de belevingswereld van iemand met Asperger. Met vallen en opkrabbelen leert Jasmijn hoe ze zich in sociale situaties staande kan houden. Een pure en overdonderende roman over opgroeien met autisme Over Zondagskind ‘Razendgoed geschreven.’- Linda ‘Visser raakt de lezer recht in haar ziel.’ - Noordhollands Dagblad ‘Geen roman zo persoonlijk als Zondagskind.’ - De Telegraaf ‘Het verhaal is van het begin tot einde aangrijpend. Een pakkende en diepgaande roman.’ - NBD Biblion ‘Pijnlijk prachtig’, boek van de maand bij Koffietijd ‘Visser raakt de lezer recht in haar ziel.’ Noordhollands Dagblad 'Pijnlijk prachtig boek, dat je meeneemt in de belevingswereld van iemand met Asperger.' - Vriendin

Productspecificaties

Inhoud

Taal
nl
Bindwijze
Paperback
Oorspronkelijke releasedatum
03 april 2018
Aantal pagina's
480
Kaarten inbegrepen
Nee
Illustraties
Nee

Betrokkenen

Hoofdauteur
Judith Visser
Hoofduitgeverij
HarperCollins

Character

Personage
Geen personage

Overige kenmerken

Editie
1
Extra groot lettertype
Nee
Product breedte
152 mm
Product hoogte
42 mm
Product lengte
229 mm
Studieboek
Nee
Verpakking breedte
152 mm
Verpakking hoogte
42 mm
Verpakking lengte
229 mm
Verpakkingsgewicht
716 g
eWaste
Nee

EAN

EAN
9789402701173

Je vindt dit artikel in

Taal
Nederlands
Boek, ebook of luisterboek?
Boek
Onderwerp of thema
Coming of age, Ziekte & Gezondheid
Beschikbaarheid
Leverbaar

Reviews

Gemiddelde van 191 reviews
157
29
5
0
0
  • er is behoefte aan een boek als dit

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn
    • uniek perspectief
    • zeer verhelderend
    • duidelijk beschreven
    • mooie schrijfstijl
    • zeer verhelderend
    • duidelijk beschreven
    • mooie schrijfstijl
    Toon alleen de eerste 3 punten

    Er was lang behoefte aan een boek als dit, eindelijk is het er! Een boek dat beeldend en levendig van BINNENUIT beschrijft wat er nou precies omgaat in het hoofd van iemand met autisme, in dit geval asperger. Judith Visser brengt haar alter ego Jasmijn Vink tot leven vanaf de eerste bladzijde en je ziet tijdens het lezen alles voor je. Ik denk dat dit boek in een zeer grote behoefte voorziet, omdat het nu eindelijk voor iedereen duidelijk is hoe het is om autisme te hebben. Het is duidelijk dat de hersenen van Jasmijn anders werken, hoe zeer ze daar soms ook tegen vecht, en het is mooi om te zien hoe ze uiteindelijk toch in haar eigen kracht gaat staan. Wat heb ik meegeleefd! Gelachen EN gehuild en dat gebeurt mij niet vaak. Een dikke tien voor deze prachtige roman!!

    Vond je dit een nuttige review?
    48
    1
  • Puur

    Positieve punten

    • puur
    • duidelijk
    • leest heerlijk weg

    Ik ben diep, diep onder de indruk van dit boek. Allereerst: vanaf de eerste bladzijde zit je er in en kan je het boek niet meer wegleggen. Dat ligt natuurlijk aan de heerlijke schrijfstijl van Judith Visser. Maar dan: ze heeft op een hele pure natuurlijke manier geschreven over hoe zij - in de figuur van Jasmijn Vink - de wereld inkijkt als iemand met Asperger (tegenwoordig: ASS - Autisme Spectrum Syndroom). Het boek begint als Jasmijn vier is en je kijkt vanaf dat moment door haar ogen naar de wereld. Het is ontroerend, duidelijk en kan niet anders dan voor heel veel begrip zorgen. Mensen oordelen zo gauw als jij 'anders' reageert (herkenbaar voor mij) maar Judith laat zien dat de hersens alles anders verwerken als je ASS hebt. Ik heb gelachen, gehuild (verhaal Senta) en was zo verrast over zoveel herkenning. Wat ongelofelijk groots dat ze dit allemaal zo heeft weten te verwoorden!

    Vond je dit een nuttige review?
    39
    1
  • Een meesterwerk!

    Er zijn uitstekende boeken waarin beschreven wordt hoe aspergersyndroom er VANBUITEN uitziet. Die kunnen geschreven zijn door ouders van asperger kinderen, door partners van asperger volwassenen of door deskundigen. Eén van de beste boeken is: A Guide to Asperger Syndrome van Christopher Gillberg, de Zweedse wetenschapper die criteria voor aspergersyndroom heeft opgesteld. Er zijn zeker meer boeken waarin beschreven wordt hoe aspergersyndroom er VANBINNEN uitziet, maar slechts weinig zijn zo goed als Zondagskind.

    Voor wie de buitenkant en de binnenkant met elkaar wil vergelijken: hieronder staan de zes criteria van Gillberg (met wat voorbeelden die ik heel treffend vind). Hou ze ernaast als je Zondagskind leest en je begrip voor aspergersyndroom wordt enorm verrijkt.

    Eerste criterium: SOCIALE HANDICAP (extreem egocentrisme). Als kleuter wil Jasmijn best naar school, “alleen dan zonder al die andere kinderen.” Wat gebeurt er eigenlijk op een kleuterschool? Juffrouw Marleen legt het uit aan moeder Paulien: ‘Bij ons ligt het accent op sociale omgang, afgewisseld met knutselen en spelen.’ “Wat ‘sociale omgang’ betekende, wist ik niet, maar het klonk verschrikkelijk.”

    Tweede criterium: INTENSE BELANGSTELLING (een hyperfocus op een onderwerp of activiteit). Sociale omgang is niet haar ding. Bij “stomme mensen” klapt Jasmijn dicht en vlucht ze. Maar in een bibliotheek is dat anders. “Hier, in de bibliotheek, was niemand stom. Hier gaf ik gewoon antwoord, rechtstreeks in het nu, wanneer een van de mevrouwen me vroeg wat ik van een boek vond. Ik kon ze vertellen dat een wolf wel zestig kilometer per uur kon rennen. Praten over een onderwerp dat ik interessant vond, ging vanzelf. Ik vond het zelfs leuk. De bibliotheekmevrouwen begrepen dat. Zij begrepen mij.” Wolven (en honden) zijn trouwens nog steeds haar ding. Kijk maar op de website van Judith Visser. En boeken zijn zó haar ding, dat ze die zelfs is gaan schrijven.

    Derde criterium: BEHOEFTE AAN ROUTINES EN RITUELEN. Waarom hebben aspergers die behoefte? Kleine Jasmijn legt dat uit: “Het was fijn om precies te weten wat er ging gebeuren en wat iedereen ging zeggen.” Later wordt Jasmijn uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje op een woensdag. Volgens haar moeder moet ze gaan, want dit is “hartstikke leuk!” Jasmijn ziet dat anders: “Nee. Dammen met opa is leuk, dat doe ik élke woensdag. En daarna ga ik met Senta naar het park. Dat weet je toch?”

    Vierde criterium: SPRAAK- EN TAALEIGENAARDIGHEDEN.
    “Een paar nachtjes geleden had de bakker zich naar me toe gebogen en gevraagd: ‘Ben jij soms je tong verloren?’ Ik had niet op zijn gekke vraag gereageerd. Je kon je tong helemaal niet kwijt zijn, die zat aan een draadje vast in je mond. ‘Zo is ze nou eenmaal’, had ik mijn moeder nog horen zeggen. Dat zei ze altijd tegen iedereen. Mijn moeder maakte zich er geen zorgen om dat ik nog niet sprak.”

    Vijfde criterium: NON-VERBALE COMMUNICATIEPROBLEMEN. “‘Kind, wat kijk jij toch altijd intens,’ had tante Teun een keer gezegd. ‘Alsof je me probeert te hypnotiseren met die donkere ogen van je.‘ Ik had geen idee wat ‘hypnotiseren’ betekende, maar ze zei het op een afkeurende toon. ‘Jasmijn heeft altijd zo’n ernstige expressie,’ had ik haar later tegen mijn moeder horen zeggen. ‘Alsof ze diep in gedachten is. Wat kan zo’n jong kind nou hebben om over na te denken? Die moet spelen! Blij zijn!’ ‘Jasmijn is blij,’ had mijn moeder geantwoord.”

    Zesde criterium: MOTORISCHE PROBLEMEN De broer van Jasmijn heet Emiel. Jasmijn en Emiel zijn nogal verschillend. “Emiel kon rekenen. En veters strikken. En helemaal zelf de deur openmaken met een sleutel. Een dop terug op een fles draaien, een bal vangen. Uit een glas drinken zonder te morsen. Hardop praten met grote mensen. Emiel kon zelfs praten als de radio of televisie aanstond en door zijn woorden heen tetterde. Eigenlijk kon hij alle dingen die iedereen leek te kunnen, behalve ik.”

    Vond je dit een nuttige review?
    46
    6
  • Sublieme, autobiografische roman

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn
    • indrukwekkend
    • subliem
    • subliem
    Toon alleen de eerste 3 punten

    Het was voor Judith Visser precies maar een kleine stap om van de psychologische thriller over te schakelen naar de roman. Na een voorsmaakje met “In seizoenen” gaat de auteur dit keer helemaal de autobiografische toer op. In “Zondagskind” – Visser is een rasecht zondagskind – schrijft ze over haar jonge leven met het syndroom van Asperger; een vorm van autisme. Ze gaat helemaal met de billen bloot in dit zuivere en meeslepende verhaal. Een hernieuwde kennismaking met haar, waarin de lezer de echte mens ontmoet achter de schrijfster. Pas een viertal jaar geleden kreeg ze de diagnose dat ze lijdt aan Asperger. Yuriko, een van haar trouwe honden, is ambassadeur van Hulphonden voor Autisme.

    Jasmijn Vink – zeg maar Judith Visser – is een jong meisje, ze groeit op in de jaren tachtig en negentig. Autisme was een raar en bijna onbekend woord toen, de meeste mensen wisten niet eens wat het betekende. Jasmijn is helemaal gek van haar hond Senta, die praat immers niet zoals de mensen. Tevens beschouwt het meisje haar hond als echte familie.
    Zondagskind begint met een chaotische autorijles; Jasmijn wil haar rijbewijs halen. Verder volg je haar vanaf haar vierde tot haar twintigste en lees je over de gebeurtenissen die enige waarde hebben voor het verhaal. Je stapt als lezer werkelijk in het leven van het hoofdpersonage en je ervaart wat ze op dat moment werkelijk beleeft en voelt. Ja en wat heeft Jasmijn toch met Elvis? Het is voornamelijk het geluid van zijn stem, die zorgt er voor dat ze rustig wordt. Blij ook, en dat koestert ze.

    Wonderbaarlijk, hoe Visser zich vooral richt op het positieve in haar leefwereld. Dikwijls wordt ze verkeerd begrepen; ze vind het erg jammer en storend. De aanvallen van migraine komen en gaan; ook dat moet ze accepteren.

    “Mijn moeder drukte mijn dekbed als een donzen muurtje om me heen, zette het bandje aan en maakte het donker. ‘Welterusten Jassie’. Senta legde met een tevreden zucht haar kop op mijn kussen. Ik sloeg mijn arm om haar heen en drukte mijn neus in haar vacht.”

    In haar eerste roman “In seizoenen” speelt haar moeder een hoofdrol, ze doet dat eveneens in “Zondagskind”. Een liefdevolle ode en dankbetuiging van een dochter aan het adres van de vrouw die haar heeft gebaard en opgevoed. Mooi hoe Judith/Jasmijn beschrijft hoe moeder werkelijk zorg draagt voor haar kind, in het besef dat het meisje toch anders is de andere kinderen.
    Heel wat emoties passeren de revue: droefheid, blijdschap, zekerheid en achterdocht… Het zijn allemaal sentimenten, ervaringen die de auteur heel openlijk met je uitwisselt. Ze vertelt over haar jeugdjaren op een realistische manier, zonder enige belemmering, zonder de waarheid geweld aan te doen. Het leven van een meisje met Asperger zoals het werkelijk is. Je kijkt door haar ogen naar haar impulsrijke leefwereld.
    Ook in een bijzonder zuivere schrijfstijl en -taal worden complexe situaties en gevoelens glashelder uitgelegd. Zeker niet onbelangrijk: Visser steekt een waarschuwende vinger uit naar het onderwijssysteem, dat nog steeds te veel en te vaak focust op het presteren.

    “Zondagskind” is een prachtige, krachtige, sublieme roman; recht uit het leven gegrepen… Gegrepen uit het leven van een meisje en jonge vrouw met het syndroom van Asperger.

    Vond je dit een nuttige review?
    30
    7
  • Een parel onder de boeken.

    Positieve punten

    • Grappig
    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn

    Eindelijk, een nieuw boek van 1 van mijn favoriete schrijfsters Judith Visser.
    Op 29 maart tijdens haar boekpresentatie aangeschaft en de volgende dag begonnen met lezen...wauww..nog nooit moest ik zoveel moeite doen om een boek weg te leggen. Wat een meeslepend, emotioneel (zowel verdrietig, meelevend als humoristisch) verhaal over de jeugd, puber en een gedeelte volwassen jaren van Jasmijn (Judith) met Asperger. In het hele verhaal weet ze niet waarom ze 'anders' is. De verschillende emoties die ze bij mij heeft opgeroepen tijdens het lezen van haar verhaal..nog nooit zo heftig beleefd bij het lezen van een boek als dit. Ik heb in mijn eigen omgeving niemand die te maken heeft met Autisme (Asperger) maar er is een wereld voor me open gegaan wat dit onderwerp betreft.
    Het is zeker een aanrader voor mensen die op wat voor manier met Autisme te maken hebben.
    Voor zichzelf, voor hun kinderen.
    Maar het is eigenlijk een boek voor iedereen en ik weet zeker dat ieder die hier aan begint het boek in 1 keer wil uitlezen.
    Judith Visser, bedankt voor weer een prachtig boek.

    Vond je dit een nuttige review?
    15
    0
  • Wauw!

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn

    Wat een adembenemend boek: ik heb het in twee dagen uitgelezen. Ik schrijf nooit een recensie op bol.com, maar bij dit boek voelde ik dat ik er iets over moest zeggen. Dit is zo’n boek waar je in meegezogen wordt, waar je jezelf in verliest en wat je niet weg kunt leggen, maar waarvan je tegelijkertijd hoopt dat het einde nog lang niet in zicht is. Ik ben er enorm van onder de indruk!

    Vond je dit een nuttige review?
    14
    0
  • Eén en al herkenning

    Positieve punten

    • Goede verhaallijn
    • makkelijk leesbaar
    • Overzichtelijk

    Bijna in één adem las ik het boek Zondagskind van Judith Visser uit. Toen ik de achterflap las, dacht ik: eindelijk een boek waarin ik me echt kan herkennen. Net als de hoofdpersoon in Zondagskind, heb ik een vorm van autisme, waardoor dit boek één en al herkenning was. Ik wil er wel bij zeggen dat ieder mens en iedere autist anders is.

    De titel slaat op het feit dat de hoofdpersoon, Jasmijn Vink, anders is dan andere kinderen. Daarnaast is ze op een zondag in 1978 geboren.
    Op de cover staan verschillende vogelkooien. Sommige zijn leeg, in andere zit een gekleurd vogeltje. Het geeft heel goed weer hoe Jasmijn (en ik ook) zich vaak voelt. Ze ziet die andere wereld wel, ze wil er heel graag bij horen, maar ze wordt telkens geconfronteerd met de beperkingen van haar autisme. Net als de vogels in de kooien, lukt het haar niet om zich vrij in de gewone wereld te bewegen.
    Het boek begint in 1997, wanneer Jasmijn probeert haar rijbewijs te halen. Vervolgens is er een korte vooruitblik naar het moment dat ze een diagnose krijgt voor haar anders zijn: syndroom van Asperger.
    Vanaf het tweede hoofdstuk volgen we de vierjarige Jasmijn, die voor het eerst naar school moet. Voor haar vormen al die gillende, rennende kinderen in dat grote onbekende gebouw veel te veel prikkels. Haar hele vertrouwde wereld is ineens weg. Om het nog erger te maken mag Senta, haar hond en beste vriendin, niet mee naar binnen. Algauw wordt Jasmijn letterlijk ziek van al die geluiden en prikkels en ziet ze maar één uitweg: weglopen, terug naar huis waar het veilig is. Natuurlijk heeft dat consequenties en zijn de school en haar ouders doodongerust. Jasmijn snapt al die ophef niet goed, zij wilde gewoon weg uit die drukte.
    In de daaropvolgende jaren leert Jasmijn met vallen en opstaan hoe ze zich in deze wereld moet gedragen. “Zo is ze nu eenmaal”, zegt haar moeder vaak als anderen vragen waarom Jasmijn is wie ze is. Haar broer Emiel, die vier jaar ouder is, vindt het vaak lastig dat hij altijd maar rekening met zijn zusje moet houden. Hij klaagt geregeld dat hij nooit eens harde muziek op mag zetten en dat de lampen niet te fel mogen branden, enz.
    Jasmijn praat alleen met haar hond en later met Elvis, maar gaandeweg leert ze ook met anderen te praten. Op de basisschool heeft ze Colette, een meisje bij haar uit de buurt. Ze worden vriendinnen en Jasmijn voelt zich bij Colette meer op haar gemak dan bij andere kinderen. Toch zorgt Colettes populariteit en het feit dat zij zich wel soepel in sociale situaties weet te gedragen, ervoor dat Jasmijn zich nog meer een buitenstaander voelt.
    Op de middelbare school krijgt Jasmijn pas echt een goede vriendin, die veel geduld met haar heeft en niet oordeelt, maar haar tegelijkertijd ook aanspoort om uit haar comfortzone te stappen. Ik gun iedereen een vriendin als Kirstin!
    Uiteindelijk gaat Jasmijn werken en leert ze nog meer vaardigheden.
    Het boek eindigt met een korte vooruitblik naar 1999, als Jasmijn besluit om zich te laten onderzoeken.
    Het boek beschrijft op een eerlijke, onverbloemde wijze hoe het is om op te groeien met autisme in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw. In die tijd was er weinig bekend over autisme. Jasmijns ouders weten dan ook niet goed hoe ze met hun dochter om moeten gaan en geven haar erg veel vrijheid. Soms iets te veel.
    De zeer korte hoofdstukken van soms maar een halve bladzijde zijn op zichzelf staande verhalen, die samen een chronologisch geheel vormen. Gaandeweg zie je Jasmijn groeien en nieuwe vaardigheden opdoen.
    Wil je weten hoe het is om autisme te hebben, dan moet je dit boek zeker lezen!

    Vond je dit een nuttige review?
    13
    0
  • Een schitterende autobiografische roman

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn

    Als iemand die het lastig vindt om te leven met een overkill aan prikkels, was ik erg benieuwd naar deze nieuwe roman van Judith Visser. Het is een aangrijpende, onversneden en pure roman over en meisje dat opgroeit met autisme zonder dat zij en haar omgeving daarvan bewust zijn. Jasmijn Vink is anders, ze heeft een sterke band met haar hond Senta die haar beste vriendin is, voelt zich ontheemd in een omgeving waarin iedereen het naar de zin lijkt te hebben behalve zij. Ze is anders, voelt zich onbegrepen, schept haar eigen wereld waarin ze zich veilig voelt. Deze schitterende roman neemt je mee in de belevingswereld van Jasmijn, maar schept ook een duidelijk beeld van de wereld om haar heen die niets van haar lijkt te begrijpen. Jasmijn wil ook graag "normaal" zijn, maar wat is dat? In deze roman beleef je de struggelingen van Jasmijn, leer je begrijpen hoe het voor iemand met Asperger voelt en is om met vallen en opstaan een plaats in de samenleving te veroveren. Zondagskind is een literair pareltje, een boek dat je niet meer weg kunt leggen en nog lang na blijft sidderen.

    Vond je dit een nuttige review?
    12
    0
  • Een waar meesterwerk!

    Positieve punten

    • Spannend
    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn
    • uniek
    • sterk hoofdpersonage
    • uniek
    • sterk hoofdpersonage
    Toon alleen de eerste 3 punten

    Nieuwsgierig was ik, naar dit boek. Al lang geleden las ik dat dit boek zou uitkomen en ik verheugde me. En zo blijkt, niet voor niets. Het boek neemt je mee in de wereld van Jasmijn Vink. Je leest en ziet de wereld door haar ogen. Haar kindertijd beleef je, want zo goed is het geschreven, ik was even Jasmijn. Heel goed gedaan. Alles wat zij beleefde, beleefde ik ook. Ik was meermalen ontroerd en heb Jasmijn in mijn hart gesloten. Ondanks dat het geen thriller is, welke ik merendeels lees, leest het boek als een trein, ik wou alleen maar verder lezen en was benieuwd naar hoe het Jasmijn verder verging. Ik ben niet goed in recensies schrijven, wat ik schrijf is een leeservaring. Maar eigenlijk kan ik niet eens de woorden vinden om te beschrijven wat dit boek met me heeft gedaan en hoe mooi ik het vind. Ik vind het een van de mooiste romans die ik heb gelezen. Judith heeft een heel persoonlijk verhaal geschreven en ik vind dat getuigen van durf en moed. Want het is niet even niks. Je leert door de ogen van Jasmijn wat iemand met het syndroom van Asperger ervaart. En dat is voor iedereen die met Asperger of andere soorten van autisme in aanraking komt een dikke aanrader! Het is geen studieboek, maar je leert van dit boek en dit verhaal meer dan je ooit van een studieboek zou doen! Kortom, gewoon lezen!

    Vond je dit een nuttige review?
    11
    0
  • Een openbaring!

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn

    Jasmijn Vink groeit op in de jaren tachtig en negentig. Ze kan al lezen voordat ze met de kleuterschool start. Je zou denken dat haar schoolloopbaan voorspoedig verloopt, maar niets is minder waar. Jasmijn vindt de school helemaal niet leuk, te druk, te veel prikkels. Ze verblijft veel liever in haar eigen wereldje waarin rust en regelmaat van belang zijn. Gelukkig laten haar ouders haar zijn zoals ze is: ’zo is Jasmijn nu eenmaal’. Naar school gaan is voor Jasmijn een regelrechte ramp, de regels op school begrijpt ze niet, ze wil veel liever volgens haar eigen logica leren.

    Jasmijn en haar hond Senta zijn onafscheidelijk, zonder Senta kan ze niet functioneren in de buitenwereld. Helaas voor Jasmijn mag Senta niet mee naar school, maar voor en na schooltijd genieten ze van elkaar. Jasmijn blinkt uit in taal, verslindt vele boeken. De belangrijke Cito-toets in groep acht is aan Jasmijn niet echt besteed, ze komt er met een matige score vanaf. Dat betekent een vmbo-advies, waardoor ze op het Mercatus College terechtkomt. Daar voelt ze zich al helemaal niet thuis. In de pauzes zondert ze zich af, ook de lessen gaat ze zoveel mogelijk verzuimen. In die tijd wordt Senta, inmiddels een bejaarde hond, ziek en overlijdt. Jasmijn is ten einde raad, haar enige lichtpuntje in het leven valt weg, Jasmijn zou liever niet meer leven…

    Toch overwint Jasmijn ook deze nare periode in haar leven, dat komt mede door Kirsten, een klasgenootje met heel veel geduld. Langzaam maar zeker overwint Kirsten de barrières bij Jasmijn, ze worden vriendinnen. Een vriendschap die bepaald wordt door de regels van Jasmijn.

    De jeugd van Jasmijn glijdt voorbij, als lezer krijg je inzicht in haar denken en doen. Jasmijn kan de aansluiting met de buitenwereld niet vinden, maar haar alter ego ‘normale Jasmijn’ in haar dromen wel. Langzaam maar zeker beïnvloedt ‘normale Jasmijn’ meer en meer het leven van Jasmijn. Daarbij leert ze contacten aangaan en is ze op haar manier gelukkig.

    Conclusie
    Judith Visser heeft een prachtig boek geschreven over haar jeugd. De auteur is na haar jeugd gediagnosticeerd met het syndroom van Asperger. De kracht van dit autobiografische verhaal ligt in het vermogen van de auteur om vanuit de ik-figuur te schrijven. De lezer kruipt als het ware in de huid van Jasmijn/Judith, ervaart hoe het voelt om anders te zijn en anders te reageren. Tegelijkertijd wordt de kwetsbaarheid van het schoolsysteem blootgelegd. Hoe moeilijk is het om te overleven in de wirwar van regels en structuren als je liever en vooral beter op een andere manier leert. Judith Visser leert ons met deze prachtige roman dat het echt anders moet in ons onderwijssysteem. Haar ouders geven het goede voorbeeld: laat eenieder in zijn waarde, hij/zij mag zijn zoals hij/zij is en dat is goed. Ik was erg onder de indruk, werd meegezogen in het verhaal. Voor mij dan ook een dikke vijf sterren en chapeau voor de auteur!

    Vond je dit een nuttige review?
    10
    1

Prijsinformatie en bestellen

De prijs van dit product is 30 euro en 85 cent. Dit is een tweedehands product.
Alleen tweedehands
Goed
.
1 - 2 weken
Verkoop door BAY EXPRESS
7,3
  • Bestellen en betalen via bol
  • Prijs inclusief verzendkosten, verstuurd door BAY EXPRESS
  • 30 dagen bedenktijd en gratis retourneren

Alle bindwijzen en edities (4)

  • 4,99
    Direct beschikbaar
  • 14,99
    Direct beschikbaar
  • 15,00
    Op voorraad. Voor 23:00 uur besteld, morgen in huis Tooltip
  • 24,90
    Op voorraad. Voor 23:59 uur besteld, zaterdag in huis Tooltip

Vaak samen gekocht

Lijst met gekozen artikelen om te vergelijken

Vergelijk artikelen