Zout van de zee

Hardcover edit
Review Een paar weken terug (denk ik) zat ik in de lijst met Goodreads choice winners te kijken welk boek ik zou willen lezen voor een challenge waar ik mee bezig en. Dit boek zag er interessant uit, dus de Engelse versie ging op mijn te lezen-lijst. Omdat ik opving dat de vertaling erg goed moest zijn, twijfelde ik geen moment toen ik die bij de bibliotheek zag staan ;-)

Het einde van het boek ging compleet onder mijn huid zitten. Ik kan niet precies zeggen waar het in zit (mijn moeder zou zeggen dat het waarschijnlijk mijn Scheveningse helft is), maar ik heb een soort enge fascinatie voor schepen en verdrinkende mensen.

Natuurlijk zijn er kleine dingetjes die ik minder vond aan het boek; de insta-love, de manier waarop er toch heel lang een soort afstand leek te blijven tussen mij als lezer en de personages. Aan de andere kant groeide ik langzaam maar zeker dichter naar ze toe, zoals ze zelf ook langzaam maar zeker dichter naar elkaar trokken, al hielden ze elkaar eerst op afstand.

Steeds meer werd ook de heftigheid van de oorlog zichtbaar, voelbaar en wat mij betreft zelfs hoorbaar en ruikbaar door de woorden heen.

Ik weet dat ik niet de enige ben, maar de personage waar ik echt vanaf het begin een enorme hekel aan had was Alfred. Echt een gluiperd, het type 'ik pest jou, want ik kan dat nu, want mijn volk is beter dan het jouwe - en nu ben ik niet meer het sukkeltje, lekker puh!' Brrrrrr, de creep!

Zout van de zee zou ik oppakken in een boekhandel (vanwege de prachtige voorkant en titel!), om hem vervolgens weer netjes terug te leggen. Oorlogboeken zijn niet mijn ding. Alle oorlogsboeken lekker over één kam scherend ;) ik vind ze over het algemeen standaard, saai en niet inspirerend.

Maar zout in de zee behandelt het boek vanuit een hele andere hoek, we lezen vanuit een Pools meisje, een litouwse verpleegster, een pruisische jongen en een duitse matroos. Een hele interessante en naar mijn idee goede keuze. Het zijn jongeren waarin je je kan herkennen, en mensen die normaal niet aan bod komen in oorlogsboeken.

Elk hoofdstuk, ongeveer 2 pagina's, is iemand anders aan het woord. Het snelle wisselen had voor mij zowel voordelen als nadelen. Zo kwam ik heel lastig in het boek, het duurde lang om de personages goed te leren kennen. Maar het maakte wel dat het interessant bleef.

De schrijfstijl is erg fijn. Het leest makkelijk maar is op sommige delen heel poëtisch geschreven wat je stof geeft om over na te denken en wat dit boek speciaal maakt.

Het is emotioneel, spannend, en interessant. Een boek met echt een fantastisch geschreven einde, een mooi middenstuk en, voor mij, een lastig begin.

De Tweede Wereldoorlog is een van de onderwerpen waar we op de middelbare school het diepst op zijn ingegaan, maar van operatie Hannibal, had ik nog nooit gehoord. Sepetys schrijft over verborgen geschiedenis en dit was zeker een eye-opener. Normaal gesproken lees ik nooit historische fictie, maar man, wat ben ik blij dat ik deze heb gelezen!

Zout van de Zee volgt vier tieners, Joana, Emilia, Florian en Alfred, wie allemaal een andere afkomst hebben. De verhalen van de vier protagonisten weven samen wanneer ze op weg zijn naar 'veiligheid', op weg naar de Wilhelm Gustloff, een groot schip die hen zou moeten evacueren van Oost-Pruisen naar Kiel. De karakters hadden elk eigen geheimen en een eigen verleden. Gedurende het verhaal krijg je van elk van de karakters meer te weten en ontwikkel je een band met ze. Oh, en de meeste bijpersonen waren net zo speciaal als de hoofdpersonen. De schoendichter was mijn favoriet. Sepetys heeft zijn rol ontzettend goed uitgewerkt.

De hoofdstukken zijn erg kort, maximaal drie pagina's lang. Na elk hoofdstuk wisselt het perspectief en kijk je mee met één van de vier hoofdpersonen. Omdat elk hoofstuk strerk eindigt, en een specifieke betekenis heeft (symbolisch of letterlijk) bleef je doorlezen. Ook leidt het snel wisselende perspectief ertoe dat het makkelijker is een connectie te leggen met de karakters.

“Joana had haar moeder nog. De hereniging met haar moeder was wat haar dreef. Ze zou draken verslaan om bij haar te komen. Moeder was bescherming. Moeder was troost. Moeder was thuis. Een meisje dat haar moeder verloor was ineens een klein bootje op een woeste oceaan. Sommige bootjes dreven uiteidenlijk naar de kust. En andere, zoals ik, schenen almaar verder van land te drijven.”

Zout van de Zee is zeker mijn favoriete boek dit jaar, ik zou het aan iedereen willen aanbevelen.

Ik vond het een prachtig boek, ik houd soizo heel erg van oorlogsboeken en heb er dus ook veel gelezen, maar dit is heel iets anders. Doordat het uit meerder perspectieven is geschreven blijft het leuk. Ook het onderwerp vond ik interessant. Hoewel het een dik boek is vlieg je er zo doorheen. Het bleef tot het einde spannend! Wel was het vele wisselen tussen personages in het begin lastig, maar als je ze eenmaal kent is het wel fijn.

Wauw. Dit boek is echt een geweldig verhaal over de Tweede Wereldoorlog. Je leest het verhaal van vier verschillende jongeren die allemaal iets anders hebben meegemaakt in de oorlog en nu proberen te vluchten nar een veilige plek, of die zelf mee vechten. Langzaam komen die verhalen samen en ontmoeten de jongeren elkaar, als ze allemaal willen vluchten voor de Russen. Maar zijn de schepen waarmee ze vluchten wel echt veilig..? Dit boek is ontzettend mooi geschreven en zeker een aanrader!!

Zout van de Zee vertelt een stukje geschiedenis waar de kans heel groot van is dat je er nog nooit van hebt gehoord. Daarnaast volg je vier hoofdpersonen van verschillende afkomsten en ontmoet je de afschuwelijke periode dat de Tweede Wereldoorlog heet.
Door de korte zinnen en hoofdstukken vlieg je als het ware door het boek heen en door het aangrijpende verhaal word je achtergelaten met een versplinterd hart.
Kortom: een dikke aanrader.

Voor mij is dit een van de beste boeken van het jaar! De verschillende verhaallijnen zijn zeer mooi geschreven! Het boek leest als een trein door de korte hoofdstukjes en de zeer goede schrijfstijl en je wilt het niet wegleggen. het voelt alsof je er echt bent en niet zomaar een boek bent aan het lezen. Maar bereid je wel voor als je deze boek leest want het is een zeer ernstige periode en er gebeuren echt erge dingen in (die natuurlijk waargebeurd zijn). Maar toch een dikke aanrader.