Israel Een Onherstelbare Vergissing een onherstelbare vergissing

Sterk negatieve opinie van enkelen hieronder is ingegeven door vooringenomenheid en afkeer van van der Heijden die onder filosemieten en Israel supporters bekend staat als 'antisemiet' sinds zijn boek Grijs verleden. Zij die werkelijk geïnteresseerd zijn in ontstaan van staat Israel en Israelisch Palestijs conflict doen er goed aan deze ruis te negeren en dit boek te lezen. Het is allesbehalve antisemitisch etc maar geeft daarentegen een genuanceerd beeld over ontstaansgeschiedenis van de staat Israel en diepere oorzaken van wat inmiddels bekend staat als het Israelisch –Palestijns conflic en dat zo'n beetje de hele wereld in gijzeling houdt. Dat Israel en de Joden daarin ook een bepaald niet uit te vlakken rol en verantwoordelijkheid hebben wordt uiteraard niet verzwegen. Met antisemitisme heeft dat vanzelfsprekend niets van doen. Dit label is trouwens door frequente gebruik van Israel supporters aan gestage inflatie onderhevig.

Geschreven bij Israel, een onherstelbare vergissing

Eerst heb ik de reviews gelezen en ik verbaasde me over allerlei negatieve reviews e.g. schrijver is antisemitisch, wat onterecht is. De schrijver kiest geen enkele partij (niet voor de palestijnen en niet voor de Israëliers). Hij beschrijft de feiten, de geschiedenis en de standpunten van beide partijen. Er wordt beschreven waarom de Isrealiers zo graag een Joodse staat wilde vormen, dus waar de drang vandaan kwam. Op deze manier begrijp je als lezer waarom de Israeliers momenteel handelen zoals zij handelen. Aan de andere kant wordt ook uitgelegd hoe de Palestijnen zich voelen bij het aankomst van de Joden die geemigreerd zijn vanuit Europa. In dit boek komen ook vaak personen die belangrijk zijn bij het ontstaan van de Joodse staat. Ook wordt uitgelegd hoe en waarom Engeland plus Amerika betrokken zijn.

Het verhaal op zichzelf is niet moeilijk geschreven, wel af en toe moet ik stukken opnieuw lezen om het geheel te begrijpen. Zo nu en dan heb ik het gevoel dat het verhaal niet een samenhangend geheel vormt maar voor de rest vind ik het een boek geschreven uit een objectief standpunt! Ik snap dus niet zo goed waarom het negatief werd beoordeeld en als antisemitisch werd uitgemaakt.

Jammer dat het boek zo uitgelezen is, maar blijkbaar is het een "korte" essay dus het is helaas geen dik boek wat ik had gehoopt

erkenning van de vergissing is al een stap in de goede richting. Het feit dat sommige van de reviewers dit niet in willen zien vind ik spijtig. En ik vind het helemaal spijtig dat ze negatief over dit boek schrijven alleen maar omdat ze het er niet mee eens zijn. ik vind het een redelijk boek.

Dit was een genot om te lezen. Uiterst genuanceerd erudiet essay dat de gewoon de feiten brengt met uitgebreide bronnen in voetnoten. Als je wil weten wat er nu precies is gebeurd in 1948 dan is dit essay een idiale start. Heb je je mening over Israel al bepaald op grond van religieuse argumenten dan zal dit boek je ook geen nieuwe inzichten verschaffen. Van der Heijden laat van de mythe vorming rond de staat Israel niet veel heel. Zo waren twee van haar latere premiers zelf bommenleggende terroristen. Ook de conclusie is duidelijk eerst de vergissing erkennen, dan pas kan je proberen ze te herstellen.

Het waren de Joden die in de achttiende eeuw begonnen om het ingeslapen provinciestadje Jeruzalem weer tot bloei te brengen. Zij maken sinds 1850 de meerderheid van de bevolking uit en bouwden ook als eersten wijken buiten de muren van de oude stad (1860). Ook in het Oostelijk gedeelte vormden zij de meerderheid.
In 1948 werden de Joden door de Jordaniers uit Oost-Jeruzalem verdreven, werden de daar aanwezige 56 (!) synagogen vernield en werden de Joodse begraafplaatsen geschonden. Joden werd de toegang ontzegd tot hun heiligste plek, de Klaagmuur. Deze internationaal niet-erkende Jordaanse overheersing van 1948-1967 is trouwens de enige periode van de afgelopen vijf eeuwen dat (een gedeelte van) Jeruzalem in Arabische handen was.
Na de aanval van Jordanie op Israel in 1967 werd Oost-Jeruzalem door Israel ingenomen en konden de Joodse inwoners van Oost-Jeruzalem terugkeren naar hun wijken.
Door te spreken over 'bezet' Oost-Jeruzalem lijkt men alsnog de etnische en culturele zuiveringen van 1948 goed te keuren.