De wildernis in De Wildernis In

Geschreven bij Warrior Cats 1 - De wildernis in

Dit boek heb ik in een opwelling gekocht uit pure verveling toen ik uren moest wachten in een ziekenhuis. Beste spontaan gekocht boek ooit! Of je nou van katten houdt of niet, dit boek neemt je gewoon mee op avontuur en laat je zelfs na afloop niet los gezien het open einde. Waar het boek het ene moment mierzoet is, is hij het volgende moment meedogenloos wreed! De spanning wordt nauwkeurig opgebouwd en is het hele boek door merkbaar, knap gedaan! Ik kijk erg uit naar het vervolg op dit boek en dit boek raad ik zeker aan aan andere fantasy liefhebbers! Het is niet ingewikkeld, dus voor iedereen te volgen!

"De Wildernis in" zit vol avontuur en spanning, en zorgt ervoor dat de lezer meteen zin heeft om het tweede deel te lezen. Het is een boek wat je meteen in een ruk uit wil lezen en waardoor je meteen de andere delen van de serie wil lezen. Ik vindt het een geweldig begin van een geweldige serie!

Geschreven bij Warrior Cats 0 - De wildernis in

Het boek is me aangeraden door een vriendin, en ik was eerst wat terughoudend omdat ik wist dat het een serie was en ik series het liefst in een keer lees. Maar uiteindelijk ben ik er dan toch aan begonnen.... En het was geweldig! het is super leuk om te zien hoe de katten in clans leven en en menselijke trekjes hebben (maar overduidelijk toch katten zijn). Erg leuk, ook als je van katten houdt!

Deze serie is echt ontzettend leuk!! Je kan de boeken niet echt los van elkaar lezen, omdat het wel een opeenvolgend verhaal is. Als je deel 1 niet kent dan snap je zws niet zoveel van de andere delen van deze serie. Mijn dochter verslindt deze boeken!

Geschreven bij De wildernis in

De wereld van de Warrior Cats verandert aanzienlijk wanneer poesiepoes Rufus zijn intrede maakt in hun bos, en de SchaduwClan de eeuwenoude regels aan hun laars lijkt te lappen. Alle vier de katten Clans krijgen veel voor hun kiezen en proberen de zware tijd te overleven. Dit loopt niet voor iedereen goed af.
Rufus krijgt een kans zich aan te sluiten bij de DonderClan en vecht mee aan de zijde van krijgskatten, leerlingen en andere kampbewoners om hun plek in het bos te verdedigen.

“Alleen vuur kan onze Clan redden” (p 14)

Het bos van de Warrior Cats is rijk in haar personages. Niet alleen in kwaliteit maar ook in aantal. Het zijn er zoveel dat er in het begin vaak teruggebladerd moet worden naar de lijst voorin, een overzicht van de katten met hun naam, Clan, rol binnen de Clan en uiterlijke kenmerken. In kwaliteit is elk personage, elke kat zeer goed weergegeven met elk zowel een eigen leven als een deel van de groep. De katten zijn karakteristiek neergezet en elk personage komt over als een mogelijke waarheid.
Hoewel er meerdere katten zijn met een belangrijke rol, heeft Rufus / Vuurpoot / Vuurhart toch wel een heel bijzondere rol. Het is een rol welke op veel sympathie kan rekenen van de lezers. Hij maakt ook enorme sprongen in zijn ontwikkeling, van poesiepoes tot krijgskat en van onwetend naar ontwikkeld en besluitvaardig, en weet door zijn denkende en voelende aard zeker een meerwaarde aan het verhaal te geven.

Warrior Cats wordt geschreven door Erin Hunter. Erin Hunter is een Schrijverscollectief die naast de Warrior Cats serie ook samen geschreven hebben aan de Seekers, Bravelands en Survivor Dogs serie.
Hun schrijfstijl is vooral kloppend in alles. De juiste tempowisselingen op de juiste momenten maakt dat het geen moment verveeld. Ze schrijven jong, hip en met een zekere felheid waardoor je het avontuur “voelt”. Het is perfect boeiend met een oog voor zowel detail als het hele verhaal.
Voor Warrior Cats hebben zij zich laten inspireren door hun respect voor de natuur en hun belangstelling voor astrologie. Dit voel je door de woorden heen; het is namelijk erg “natuurlijk” geschreven met creatieve verwijzingen naar de seizoenen als bladval en mooie spirituele benamingen zoals maanhoog.

Lees verder op de website van Pages by Nicole

Goed, spannend, fantasierijk.
Mijn zoon heeft ondertussen alle volgende boeken ook gelezen. En het is doorgaans geen lezer.

Geschreven bij De wildernis in

“Deze plek was hem onbekend, maar de vreemde geuren lokten hem verder de diepe schaduwen in.”
Deze hernieuwde uitgave is zo tof geïllustreerd. Weliswaar zijn de tekeningen in zwart/wit weergegeven maar dat doet voor mij niets af aan de gedetailleerdheid en de raakvlakken van het visuele voorstellingsvermogen met de gelezen tekst. De illustraties vullen het verhaal aan met extra beeltenissen en het verhoogd daarmee voor mij nog meer het leesplezier. Ik vind het knap dat de illustrator Michael Vincent de bewoording van Erin Hunter over haar karakters zo weet te vertalen naar een tekening die voor mijn gevoel helemaal overeenkomt met hoe zij het allemaal voor zich zag tijdens het schrijven.
“Hij voelde zichzelf instinctief de goede positie innemen en terwijl hij zo stil en licht mogelijk voortsloop, voelde hij zich gloeien van trots dat zijn spieren zo geolied reageerden.”
De schrijfstijl van Hunter zorgt er bij mij voor dat alles ook gemakkelijk voor te stellen is, het verhaal op zich spreekt al enorm tot de verbeelding van diens lezer. Het geheel leest vlot en was voor mij als volwassenen ook gewoon superleuk om te lezen. Mijn nichtje van elf geniet er momenteel ook erg van. Zo zie je maar dat een verhaal wat in de eerste instantie voor de jeugd geschreven is ook zeer vermakelijk kan zijn voor een grotere doelgroep.
Deze luxe hernieuwde uitvoering is groter qua formaat dan een “normaal” boekformaat. Ik vermoed dat hierdoor de tekeningen die door het verhaal geweven zijn zo beter tot uiting komen op de grotere bladzijdes. Ook is de hardcover voorzien van een leeslint. Het is wat mij betreft een mooie uitgave om in je boekenkast te hebben staan, die je later ook nog eens pakt om opnieuw te bewonderen.
“Haar grijze vacht glansde bijna wit in het maanlicht.”
De kattenkarakters in het verhaal zijn allemaal heel divers en eigenzinnig. Het is leuk en interessant om hen al lezende te leren kennen en mee te gaan op hun avontuur. Naarmate het verhaal vordert merk je ook veelzijdigheid in alles wat hen beschrijft. Je gaat alleen wel je eigen huiskat, oftewel poesiepoes, toch met andere en enigszins schuldige ogen bekijken.
“Hij ging liggen en rolde in de aarde aan de voet van de boomstronk, hij strekte zijn poten uit en gooide zijn kop achterover om ermee over de koele grond te wrijven.”
Na het lezen van dit eerste deel weet ik helemaal zeker dat ik de andere, vele, delen van Warrior Cats reeks ook wil lezen. Het was in dit boek al een ultiem spannend kattenavontuur om te volgen en ik vermoed dat in de overige boeken tevens veel te beleven valt.

Geschreven bij Warrior Cats De wildernis in

Mijn zoon is er dol op, is alweer in het volgende deel bezig

Geschreven bij Warrior Cats De wildernis in

voor kattenliefhebbers heel mooi verhaal,
heb het in 1 ruk uitgelezen... nu wil ik de al die vervolg boeken ook lezen natuurlijk.

Dit boek is een goed boek, dat even op gang moet komen, maar eens het op gang is gekomen, is het echt wel vertrokken en komt er veel actie in. Het boek gaat over clans van katten in een woud, waar opeens een huiskat in terecht geraakt. Het boek doet eens iets anders, want ik heb nog geen een ander boek gelezen dat over katten gaat, die vechten voor het territorium van hun clan. Het heeft genoeg actie en het enige minpunt is dus dat het in het begin even tijd nodig heeft om op gang te komen.