Where the wild things are

Het boek en de film lijken in bijna niets op elkaar, maar ja, je kan ook niet een anderhalf uur durende film maken over een prentenboek van 10 pagina's. De monsters zijn fantastisch geanimeerd en hebben in de film allemaal een uitgesproken, maar zeer melancholisch karakter. Dit past prima in het verhaal dat er omheen is geweven. Ook het feit dat er een vrij open einde is gelaten is eigenlijk goed bedacht, aangezien het hier om de gevoelswereld van de kleine Max gaat. Het is voor mijn gevoel ook meer een filmhuis film en geen kinderfilm, al hebben mijn kinderen ontzettend genoten van de maffe monsters. Er zit veel diepgang in en veel emotie. Wat ik er ook nog even bij wil vermelden is dat de soundtrack voor de film, afkomstig van Karen O and the kids in een woord fantastisch is. Ook de muziek is goed uitgekozen. Kan me niet schelen of deze film over het algemeen genomen niet zo'n hele goede recensies gehad heeft. Hij is onderschat en is echt wel de moeite waard!

Geschreven bij Where The Wild Things Are (Blu-ray)

Korte Samenvatting:
De 9 jarige, moeilijk handelbare, Max krijgt op een avond ruzie met zijn moeder en rent weg van huis. Hij vind een zeilbootje en besluit deze te gebruiken. Hij komt terecht op een eiland waar grote monsters leven die onderlinge problemen hebben. Max overtuigd de monsters ervan dat hij koning is van zijn eigen land en over allerlei krachten beschikt, waardoor hij tot koning van het eiland wordt benoemd. Maar koning zijn gaat niet over rozengeur en maneschijn.

De goede punten:
Geweldige acteurwerk door heel de cast. Door het gebruik van prachtige pakken gecombineerd met geweldige computer effecten, komen de monsters echt tot leven. Prachtige omgevingen en decors. Een artistieke reis door de verschillende conflicterende emoties van een kind. De muziek past geweldig bij de scènes en de film in het algemeen.

De slechte punten:
Een simpel, traag verhaal. De film draait voornamelijk om de emoties van de karakters wat niet door iedereen geapprecieerd zal worden.

Mijn Mening:
Ik vind het een prachtige, vreemde en emotionele film. Dit is een film waarin het verhaal veel minder belangrijk is dan de karakters die erin spelen en de banden die ze met elkaar vormen. Dit zorgt ervoor dat het zeker geen film is voor iedereen. Ik vind de monsters interessant omdat ze tegelijk menselijk als monsterlijk op me overkomen. Ze hebben emoties zoals angst, verdriet en eenzaamheid, maar reageren op onvoorspelbare manieren.

Conclusie:
Vreemd, artistiek en emotioneel. Een erg moeilijke film om aan te raden. Het is, of een film die je voor lange tijd zal bijblijven omdat je hem prachtig vind, of het is een film die je snel zult vergeten omdat je hem saai vind. Ik raad aan, als je nog twijfelt, verschillende reviews te lezen alvorens deze film te bestellen.
Ik geef deze film een 7.

Het verhaal van een negen jarig jongetje dat zich onbegrepen voelt door alles en iedereen. De verschillende emoties vormgegeven in de Maximonsters, heel mooi en heel herkenbaar voor iedereen die ooit negen is geweest.

Prachtige film, heel meeslepend en ontroerend.
Ook als je niet bekend bent met het boek (zoals ik) is het zeker een aanrader.
De cinematografie is ook geweldig, en sluit heel goed aan op het verhaal en voegt er vaak zelfs aan toe.

De film werkt het thema "omgaan met de monsters van binnen" uit het boek van Maurice Sendak op meesterlijke wijze uit. Max is een temperamentvol jochie, zoals dat bij meer van zijn leeftijdgenoten het geval kan zijn. Voor hen is het volgens mij een helende film. Mooi vormgegeven. Vanaf ongeveer 10 jaar zou ik zeggen.

Geschreven bij Where The Wild Things Are (Blu-ray)

Prachtige film!

Geschreven bij Where The Wild Things Are (Blu-ray)

Prachtige film

Geschreven bij Where The Wild Things Are (Blu-ray)

een echte aanrader

Where The Wild Things Are is gebaseerd op een zeer kort kinderverhaal. De film zelf is geen kinderfilm of familiefilm. Ik vind het net als Iris hieronder meer een filmhuis of arthouse-film. Verwacht dus geen film in de stijl van E.T. de onderwerpen, welke worden behandeld in Where The Wild Things Are zijn volwassen thema's, zoals woede, angst, eenzaamheid.

De film gaat over de negenjarige Max, een zeer irritante jongen, Kevin van Home Alone is er niets bij!
Wanneer Max het te gek maakt bij zijn moeder door in de stijl van een George A. Romero zombiefilm zijn tanden in haar te zetten, vlucht hij van huis. Uiteindelijk komt hij op een eiland, thuis van de Maximonsters. Hier wordt hij gekroond tot hun koning.

De Maximonster zien er zeer goed uit, een combinatie van CGI en prachtige kostuums, waar Jim Henson trots op zou zijn. Ook de locaties zien er goed uit. De stemmen van de Maximonsters komen o.a. van oscarwinnaar Forest Whitaker.

De soundtrack veranderd van doldwaze melodieën wanneer Max in één van zijn buien is, tot zeer rustige en mooie muziek.

Zoals ik al in het begin zei is dit een serieuze film, niet geschikt voor de zeer jonge kinderen.
Het laat vooral zien hoe een kind, welke weinig ervaring en begrip heeft op de realiteit, dingen alleen kan zien en begrijpen door middel van zijn eigen fantasie.

Een jongetje loopt weg van huis en gaat met een boot over zee, zo komt hij terecht in een land waar grote wezens wonen.

Vanaf dit moment dacht ik telkens: nu gaat het gebeuren, maar er kwam maar niks.
Het jongetje is gewoon een jongen die graag zijn zin wil hebben en verteld de wezens dat hij ergens vandaan komt waar hij koning was.
Dit verhaal geloven ze en benoemen hem tot koning, hij laat ze feesten en een fort bouwen en daar blijft het in mijn ogen dan ook bij.

Voor het verhaal had ik hem maar 2 sterren gegeven maar omdat ik de wezens wel mooi bedacht en gemaakt vind heb ik hem er nog een ster bij gegeven.