Dat vind ik, wat vind jij? over grenzen van volwassenen en kinderen

In een tijd en een maatschappij waar perfectie een steeds belangrijker streven lijkt, is het boek “Dat vind ik, wat vind jij?, van Jesper Juul een welkome, verfrissende en relativerende kijk op de wereld van de opvoeding.

Zoals Juul het verwoordt: ‘Perfecte ouders bestaan niet en gelukkig kunnen we ook met minder toe. ‘Een kind heeft nu eenmaal de ouders die het heeft en daar moet hij het mee doen, net zoals zijn ouders het met hun ouders moesten doen.’ ‘De kwaliteit van het leven van het kind, van zijn ouders en van hun relatie hangt af van de vaardigheid en de wil van ouders om de verantwoordelijkheid te nemen voor wat onderweg mislukt. Alle ouders slaan van tijd tot tijd de plank mis.’

Op een zeer heldere en eenvoudige wijze legt Juul uit dat opvoeden een ingewikkelde en veelzijdige taak is die je als ouders samen met je kind stap voor stap doorloopt en dat conflicten en frustraties een onontkoombaar onderdeel zijn van dit leerproces. Er wordt dieper ingegaan op de aard en het nut van grenzen en conflicten en er wordt uitgelegd wat belangrijke aandachtspunten zijn met betrekking tot het omgaan met conflicten, zoals het belang van een persoonlijke manier van contact maken.

Juul: ‘Één van de waardevolle geschenken die kinderen hun ouders geven, is de mogelijkheid om eigen grenzen te leren kennen en die te veranderen, zodat beide partijen er baat bij hebben.’ ‘Hoe beter je je grenzen kent en hoe persoonlijker je er uitdrukking aan kunt geven, des te bevredigende zal je contact met anderen verlopen.’ ‘Het kind zoekt geen grenzen, het mist contact.’

In dit boek nodigt Jesper Juul de lezer uit om zijn eigen opvattingen en ervaringen te leren kennen. Het is dan ook een aanrader, niet alleen voor diegenen die op privé of professioneel vlak te maken hebben met kinderen, maar voor iedereen. We zijn immers allen opgegroeid in een gezinssysteem waar we te maken hebben (gehad) met eigen en andermans grenzen.

Christel Pennings

In dit vlot geschreven boek deelt Jesper Juul zijn visie op de grenzen die mensen - zowel groot als klein - hebben. Hij beschrijft hoe je je eigen en andermans grenzen kunt ontdekken en wat je er vervolgens mee kunt doen.
Omdat het een onderwerp betreft waar ieder mens in zijn/haar leven mee te maken heeft, is dit boek zowel interessant voor professionals die met mensen werken, als voor iedereen die wil leren over sociale interacties. Zo geeft Jesper Juul onder andere antwoord op de vraag welke factoren en aandachtspunten komen kijken bij het contact tussen twee of meer personen. Hierbij zoomt hij als gezinstherapeut met name in op de opvoedingssituatie.
Een minpunt is dat de schrijver hierbij soms wat veel blijft hangen in argumentatie voor een bepaalde gedrags- of interactievorm, terwijl ik graag duidelijker van Jesper Juul zou willen weten hoe volgens hem het ‘voorbeeldgedrag’ eruit ziet.
Dit prettig leesbare boek bevestigt voor mij dat ik iedere dag blijf leren. Gelukkig benadert de auteur dit op een positieve manier, wat maakt dat ik het leren als een uitdaging zie in plaats van iets om tegenop te kijken. Tot slot maakt dit boek, wat met name gaat over interacties tussen ouders en kinderen, mij nieuwsgierig naar Juuls visie op en tips ten aanzien van de interactie tussen partners.