Anna's tuin

op een heel heldere en luchtige manier, met verschillende invalshoeken, worden dagelijkse en lastige situaties in het leven met elkaar gecombineerd weergegeven; om lekker te lezen maar ook: om over na te denken, hoe zit dat in mijn leven?
Als je wat te verwerken hebt een goede spiegel, met leuke illustraties bovendien.... Een aanrader

Anna's verhaal in het boek begint op een prachtige voorjaarsdag in mei.
'Anna zit in de tuin. De papavers en klaprozen staan op exploderen, de rozen zijn in aantocht. Anna's ogen drinken de kleuren en blijven steken bij het in opmars zijnde moederkruid. Straks zullen de fragiele witte bloemen zichtbaar worden.'
Wanneer je dit leest weet je nog niet hoeveel pijn je tegen zult komen in dit kleine boekje. De pijn is ontstaan door onwetendheid, het ongewisse, leugens, het niet vertellen…

Anna is heel gelukkig met haar Mario maar er is nog veel pijn uit haar jeugd aanwezig. Ze moet nog af kunnen sluiten.
Ze weet bijvoorbeeld niet waarom haar zo weinig verteld is over de dood van haar moeder. Ze overleed een paar weken na de elfde verjaardag van de tweeling. Anna en Liesje moesten hun verjaardag ergens anders gaan vieren. Nadat vader opnieuw trouwde werd er over haar moeder niet meer gesproken.

Wat bij mij heel lang bleef nazinderen was deze gebeurtenis; toen hun moeder het druk had met de verzorging van de pas geboren tweeling en de oudste zus verrukt was over de twee kleintjes, bleef dat voor zus Magda niet zonder gevolgen.
Magda werd een paar dagen later uit logeren werd gestuurd.
'Ze verhuisde van de ene tante naar de andere, naar oma enzovoort. Wekenlang. Magda had dat vreselijk gevonden en wilde gewoon naar huis. Ze was pas 4 jaar oud… Zo jong, en er dan uitgezet worden. Uit de roedel, uit de kudde.'

Wanneer Anna beseft dat ze veel heeft om dankbaar voor te zijn, is er pas de kans om gelukkig te worden door dingen af te sluiten. Familie is belangrijk maar je moet ook achter bepaalde dingen een punt kunnen zetten om écht gelukkig te kunnen worden.

Dit boekje heb ik graag gelezen.
Sommige dingen waren voor mij herkenbaar, wellicht ook voor u.

Een ontroerende zoektocht via de tuin naar het waarom. Waarom je dood geplant op de trouwdag van je dochter?
Ik heb m al mogen lezen.

Ik heb genoten van het boek Anna's tuin. Het sleept mee, ontroert, verrast. De afbeeldingen vind ik goed gekozen en passen bij de sfeer van de woorden.