Het geluk van Cavendon Hall

Geschreven bij Het geluk van Cavendon Hall

“Het geluk van Cavendon Hall” is het derde deel in een serie over de aristocratische familie Ingham en de familie Swann. Het feit dat ik dit pas na het lezen door had, geeft aan dat het boek heel goed los te lezen is. De eerste pagina’s zijn ingeruimd om alle familiebanden te duiden en dat zijn er nogal wat! In eerste instantie zonk de moed mij in de schoenen, zo veel personages… Gelukkig bleek het tijdens het lezen mee te vallen, Barbara Taylor Bradford heeft namelijk een prettige toegankelijke manier van schrijven en maakt gebruik van uitgesproken herkenbare karakters. Het suikerzoete verhaal van deze beide families krijgt in dit deel een donker randje. We bevinden ons in 1938, het is onrustig in Europa, een oorlog staat voor de deur. De families bereiden zich, elk op hun eigen wijze, voor op deze nietsontziende oorlog. Historische aspecten zoals de rol van het Women’s Institute (een vrouwenvereniging) maar ook de verschillende bombardementen en invasies worden op natuurlijke wijze in het verhaal gemengd. Familieliefde en trouw blijken tijdens deze zware tijden de pijlers te zijn waar de families op steunen en die zijn hard nodig want de oorlog spaart ook hen niet… een mooi meeslepend verhaal…

Wederom een juweeltje in deze serie: het derde deel. In dit deel speelt zich de Tweede Wereldoorlog af en de vrouwen van Cavendon Hall komen er alleen voor te staan. Ze laten zien hoeveel kracht ze hebben. Het verhaal leest wederom heerlijk weg, het blijft al die 512 bladzijden boeien. Ook dit deel zou je los van de vorige twee delen kunnen lezen, maar het mooiste is ze alle drie in de juiste volgorde te lezen. Aanrader!

Mooie sfeertekening

Dit is deel 3 van de cavendon serie. Leest lekker door, een goede schrijfster

Geschreven bij Het geluk van Cavendon Hall

Spannende roman

Barbara Taylor Bradford heeft zich goed ingelezen in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de rol van Groot-Brittannië onder leiding van Churchill. Het boek biedt geschiedkundig goede informatie. Prachtig hoe dat aan bod komt, schrijnende hoe de gruwelijkheden en dreiging vorm krijgen, terwijl op Cavendon Hall toch een warme familiegeschiedenis met veel positieve wendingen vorm krijgt. Hoewel ze ook leed op hun pad krijgen, heeft dit boek een groot feelgood-gehalte. Hiermee heeft Barbara Taylor Bradford een heerlijke historische roman geschreven voor liefhebbers van Downton Abbey. Prima als standalone te lezen, maar iets te zoet naar mijn smaak.

In het Geluk van Cavendon Hall volgen we het leven van de adelijke familie Ingham en hun steun en toeverlaat in de familie Swann. De familie Swann is werkzaam bij de familie Ingham maar in de loop der tijd heeft de liefde hun rol en bijdrage verweven omdat er gelukkige huwelijken zijn ontstaan tussen beide families. In dit boek wordt de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog beschreven. De vrouwen bereiden zich voor met naaifabrieken en manieren om eten te verbouwen en conserveren. Alles om staande te blijven tijdens de oorlog waar ze bang voor zijn. De oorlog zal hun mannelijke familieleden oproepen en de vrouwen voelen zich geroepen om ervoor te zorgen dat het leven voor hen op Cavendon Hall en de bewoners in de dorpen rondom hen staande houdt. In het boek spelen veel personages een rol. Dat vraagt iets van alertheid van de lezer, maar het overzicht in het begin van het boek biedt houvast. Cecile Swann, getrouwd met Miles de opvolger van de graaf-titel, heeft zorg voor alle gezinsleden en weet haar kledinglijn en fabrieken te ontwikkelen. Deidre, zus van Miles en weduwe, werkt zogenaamd voor het Ministerie van Oorlog, maar weet als spion een inkijkje te bieden in de politieke wereld rondom de oorlog, ook vanuit haar contacten in Duitsland. Daphne, eveneens zus van Miles, richt zich op het landgoed, terwijl ze moet dealen met haar zoon die gewond raakt in de oorlog. Liefdes ontstaan, alles ontvouwt zich rondom Cavendon Hall waar twee families zich staande houden.

Doorgaans heb ik het in mijn recensies zelden over de cover van een boek. Bij Het geluk van Cavendon Hall kan ik hier echter niet aan voorbijgaan. Niet alleen de voorkant van het boek springt eruit door de vrouw in stijl en het prachtige landhuis op de achtergrond, ook de rug van het boek heeft de nodige aandacht gekregen. De opmaak, het lettertype, de stijl, alles maakt dat je zo snel mogelijk in het boek wilt beginnen. Ook de kwaliteit van het papier en het gegeven dat het boek is uitgebracht als hardcover verdienen een compliment, dat zijn goede keuzes geweest.

Pas na het ontvangen van dit boek kwam ik erachter dat dit het laatste deel van een trilogie is. Ik werd een beetje bang dat het boek hierdoor minder aan zou spreken omdat ik eerdere situaties en misschien personages heb gemist. Gelukkig bleek Het geluk van Cavendon Hall goed op zichzelf te lezen. Wel zijn de personages wellicht beter te volgen, wanneer je de eerdere delen ook hebt gelezen. Het boek begint bij een uitgebreide beschrijving van de personages. Hier heb ik nog vaak naar terug gebladerd. Er komen zoveel personages in het boek voor, waarvan sommigen kortstondig, dat ik het regelmatig moeilijk vond om iemand in het verhaal te plaatsen. Dan vroeg ik mij af wie het was en eerlijk gezegd moest ik zo vaak terug bladeren dat ik op een gegeven moment mijn onwetendheid voor lief nam.

Bradford weet de periode (1938-1944) heel mooi neer te zetten. Het is goed te merken dat zij zich erg heeft verdiept in deze periode en de sfeer weet zij knap te verwoorden waardoor je mee wordt genomen in die tijd. Vooral het eerste deel van het boek las vlot, ondanks de vele personages. De schrijfstijl was passend, niet te ingewikkeld maar ook niet te simpel. In dit eerste deel lees je voornamelijk over de vier zussen (Daphne, Deidre, DeLacy en Dulcie) en hun schoonzus Cecily. Hoewel het verhaal rustig voortkabbelt, leer je deze personages wel beter kennen waardoor het gebrek aan gebeurtenissen niet storend is. In het tweede deel van het boek gebeurt er iets meer, dan is de oorlog losgebarsten en is het spannend afwachten hoe het iedereen zal vergaan. Wat opvallend is, is dat Bradford in dat tweede deel veel meer van de hak op de tak springt. Door het hele boek heen zijn af en toe losse eindjes en worden er soms onduidelijke sprongen in de tijd gemaakt, maar in het tweede deel voelt het schrijven van Bradford zelfs enigszins slordig aan. Gebeurtenissen worden kort aangestipt en vervolgens snel weer losgelaten, waar in het eerste deel juist de tijd werd genomen om het verhaal te vertellen. Ik kan weinig onthullen over de gebeurtenissen omdat dit teveel van het verhaal zou verklappen, maar ik had voor bepaalde episodes meer aandacht verwacht. Ook de losse eindjes en het hak op de tak springen kwam naar mijn idee in dit deel van het boek veel meer voor.

Terwijl ik de eerste helft van het boek voortkabbelend maar onderhoudend vond, viel het tweede deel dus duidelijk tegen. De vluchtigheid, losse eindjes en de enorme hoeveelheid personages zijn hiervan de oorzaak. Zelfs een aantal dagen na het uit lezen van dit boek, was ik in mijn hoofd nog bezig met Daphne, Deidre, DeLacy, Dulcie en Cecily. Pas na enige tijd realiseerde ik me dan dat ik het tweede deel van het boek ook al had gelezen en dus voor een groot deel wist hoe het hen vergaan was. Aan de ene kant is dit het teken dat ik echt in het boek zat en mij betrokken voelde bij de hoofdfiguren, maar aan de andere kant maakt dit voor mij ook duidelijk dat het tweede deel zo chaotisch is geschreven dat ‘het boek mij toen is kwijtgeraakt’. Dit tweede deel is nauwelijks blijven hangen en dit is echt zonde!

Het geluk van Cavendon Hall leest prima weg en neemt je mee terug in de tijd. Toch zijn er een aantal punten, die mijn plezier in het boek af en toe in de weg stonden.

Recensie komt van mijn blog hillybillybeauty.nl

Aan de cover van het boek ‘Het geluk van Cavendon Hall‘ ligt het in ieder geval niet. Toen ik dit boek ontving was ik al op slag verliefd op de cover en vooral ook de rug van het boek. Stijlvol, chique, een heus Downton Abbey gevoel. Ik was dan ook reuze benieuwd naar het boek zelf. Het derde deel uit een serie, maar prima los te lezen werd mij verteld. Perfect!

Achterflap
“Yorkshire, 1938. Het landgoed Cavendon Hall heeft in de loop der eeuwen al heel wat stormen getrotseerd. De bewoners, de aristocratische Inghams en de Swanns, die voor hen werken, zijn al met elkaar verbonden sinds de eerste steen werd gelegd. Het leven is altijd goed voor de twee families geweest, maar de onzekere tijden die er nu aankomen, lijken daar een einde aan te maken. Hitler dreigt met oorlog, en de mannen worden opgeroepen voor militaire dienst. Het is aan de vrouwen van Cavendon Hall om, onder leiding van Daphne Ingham en Cecily Swann, de grootste dreiging het hoofd te bieden.”

Ik moet eerlijk bekennen dat ik, juist door de prachtige uitgave van dit boek, erg teleurgesteld ben. Het verhaal begon redelijk onderbouwend. Je leert de personages stuk voor stuk een beetje beter kennen maar ik was erg blij dat er voorin het boek een duidelijk overzicht stond met alle personages en hun verhoudingen tot elkaar. Dit is namelijk nodig! Barbara Taylor Bradford gebruikt in haar boek onnoemlijk veel personages welke qua familiebanden vrij onoverzichtelijk overkomen op de lezer. Ook zijn er in het boek bepaalde personages toegevoegd die vrijwel geen input op het verhaal hadden en daardoor onnodig verwarring zaaien. Wat mij betreft had het aantal personages in het boek flink naar beneden gekund. Wat het ook lastig maakte om sommige personage uit elkaar te houden kwam door het feit dat namen en koosnaampjes/bijnamen afwisselend werden gebruikt.

Het begin van het boek is vrij rustig en er gebeurt niet zo heel veel spectaculairs. Tot ongeveer de helft wanneer de Tweede Wereldoorlog aanbreekt. De auteur heeft er wel een handje van om Engeland en Churchill af te schilderen als dé redders in nood. Voor mij iets te zoetsappig. En ondanks de heftige gebeurtenissen raakte ik niet in het verhaal. Of dit nou komt door de personages die mij niet raakte of sommige verhaallijnen die uiteindelijk tot niets leidde, ik weet het niet.

Een verhaallijn van een lang verloren dochter begon heel veelbelovend, en ik werd daadwerkelijk ook nieuwsgierig hoe dit zou verlopen. En vrij plots werd die verhaallijn abrupt afgerond en werd er verder in het boek geen aandacht meer aan besteed. Ook het overlijden van een personage op leeftijd, en dan heb ik het over het exact beschrijven van het overlijden, kwam op mij zelfs lachwekkend over. Veel te ongeloofwaardig.

Ik heb dit boek afgelopen maand gelezen, maar ik moet zeggen dat ik het meeste alweer kwijt ben. De namen van de personages, de gebeurtenissen…..zonde, want de achterflap en cover leken veelbelovend.
Ik geef dit boek dan ook maar 2 sterren, en dan puur een extra ster voor de cover.