Dit doet even pijn Uit het dagboek van een jonge dokter

Geschreven bij Dit doet even pijn

Ik heb zelf als verloskundige in Groot-Brittannie gewerkt om die reden en omdat ik goede recensies had gelezen had ik veel verwachtingen van dit boek. Het viel tegen. Het is op zijn tijd grappig maar ook schokkend om te lezen dat het nog steeds slecht geregeld is daar. Ik herkende veel van de situatie van ongeveer 20 jaar geleden. Maar ik vond het eerlijk gezegd ook weinig diepgang hebben.... het lijkt wel of hij en andere artsen zo hard werken dat er geen tijd is voor contemplatie. Ook de reden van zijn stoppen is schokkend maar het bevreemd mij dat hij zo abrupt stopt misschien viel er ook niet meer te zeggen/schrijven of had hij daar geen zin in. Hij is niet goed begeleid dat is duidelijk maar het lijkt er ook niet op dat hij zelf hulp heeft gezocht. Waarom niet... hoe dacht zijn familie allemaal uit artsen bestaande daarover, hebben zij hem bijgestaan, wilde hij dit niet? als iedereen zou stoppen na een fout die niet eens helemaal zijn fout is dan hield je weinig artsen over. Het is onmogelijk geen fouten te maken. De brief aan het eind van het boek aan de minister van volksgezondheid is zeer minimaal, ja hij is boos.. maar verder is er niets uitgewerkt. Hoe denkt hij dan dat er veranderingen kunnen komen etc Het liet mij wat onbevredigend achter

Geschreven bij Dit doet even pijn

Extreem geestig en herkenbare verhalen, met tevens een kritische noot naar het Britse zorgstelsel (in sommige opzichten vergelijkbaar met het Nederlandse). Ook leuk om te lezen voor niet-medici.

Geschreven bij Dit doet even pijn

Dit doet even pijn is een dagboek van een arts in opleiding. Kleine spoiler: Hij kiest voor de richting gynaecologie. Het beschrijft zijn opklimmen van zijn eerste dag in het ziekenhuis tot hoofdverantwoordelijke op de afdeling. Vrij summier komt ook iets van zijn privéleven aan bod, vooral daar waar werk invloed heeft op zijn privéleven.
Voorbij komen allerhande grappige, verdrietige en verbazingwekkende anekdotes die kort en bondig worden vertelt. De schrijver gebruikt medische termen, die goed worden uitgelegd in de noten na elk hoofdstuk. Was voor mij iets lastiger, want ik las het boek op een e-reader en dan is bladeren naar het einde van het hoofdstuk iets lastiger dan bij een regulier boek. Het boek is echter zeer goed leesbaar zonder iets te weten van de medische terminologie.
Het dagboek is ook een aanklacht tegen de NHS, een gezondheidsorganisatie die betaalbare zorg levert voor alle inwoners van het Verenigd Koninkrijk Groot Brittannië. Blijkbaar wordt van jonge artsen veel gevraagd qua uren-inzet en dat tegen relatief magere betaling. Aangezien ik de situatie in het Verenigd Koninkrijk niet goed ken, ging dit punt wat aan mij voorbij. Ik heb zijn visie hierop voor kennisgeving aangenomen. Deze aanklacht tegen de NHS komt regelmatig voorbij, maar nooit op een storende of overheersende manier. Het blijft een fijn om te lezen dagboek van de belevenissen van een jonge dokter.
Er zijn meer van dit soort boeken over ervaringen van jonge artsen, waaronder ook geschreven vanuit de Nederlandse situatie zoals Anne Hermans’ De Coassistent. Dat boek is wat smeuïger en levendiger dan dit boek.
Kortom: Aardig boek voor wie houdt van lezen over ervaringen van artsen. Kort en bondig geschreven, zeker niet het beste boek in deze categorie. Het spitst zich toe op de gynaecologie, dus als je daar interesse voor hebt, is dat een pluspunt. Of juist een afrader, vooral als je zwanger bent….

Geschreven bij Dit doet even pijn

Geweldig boek om te lezen als je arts (in opleiding) bent.

Geschreven bij Dit doet even pijn

erg mooi boek met veel humor maar eigenlijk een triest verhaal over veel te hard werkende artsen

Geschreven bij Dit doet even pijn

Geschreven door iemand met een geweldig gevoel voor humor.

Geschreven bij Dit doet even pijn

Heel herkenbaar en met humor geschreven.

Geschreven bij Dit doet even pijn

Makkelijk leesbaar boekje met komische en ook wel realistische verhalen over een arts in opleiding tot specialist.

In dit doet even pijn neemt Adam Kay je mee in zijn jaren als arts bij de gynaecologie en verloskunde. In zijn tijd hier hield Adam een dagboek bij over verschillende situaties die hij meemaakte op de werkvloer van hilarische tot verdrietige tot verbazingwekkende casussen.

In het dagboek lees je niet alleen over verschillende casussen die Adam heeft meegemaakt maar maak je ook kennis met het drukke leven van een arts en welke invloed dit heeft op zijn privéleven. De ontzettend lange en drukke werkdagen die worden gemaakt en cruciale beslissingen die moeten worden genomen.
In het boek worden verschillende medische termen gebruikt die bijna allemaal door middel van een voetnoot worden uitgelegd wat de betekenis hiervan is. Hierdoor is het boek ook leesbaar voor iemand die niet medisch onderlegt is. Wel denk ik dat je dan toch nog de niet uitgelegde termen voor de gehele context even zou moeten opzoeken om het geheel te begrijpen.

Wat het boek voor mij nog leuker maakte om te lezen was dat ik mij heel erg kon inleven in sommige stukjes. In het dagelijks leven werk ik als operatieassistent en zie hierdoor ook verschillende gynaecologische operaties en keizersnedes. De gebeurtenissen zijn daardoor zo herkenbaar.

Inmiddels werkt Adam Kay niet meer als arts maar is hij scriptschrijver en cabaratier. Wat hem heeft doen besluiten om niet meer te werken als arts kom je tijdens het lezen van dit boek achter wat je na het lezen nog wel even bezighoudt. Kortom een indrukwekkend dagboek van een arts met veel leuke momenten maar welke helaas ook trieste momenten kent.

Geschreven bij Dit doet even pijn

Erg leuk boek. Je lacht je rot bij tijd en wijle. Ik heb het boek al bij diverse mensen aanbevolen.