Eén is altijd gelijk aan één

Je wil gewoon naar het volgende woord in dit boek. Geen ontkomen aan!
En het draait als een film voor het innerlijk oog! Het zou me dan ook niet verbazen als dit verfilmd wordt. Het heeft een kwaliteits niveau van een Harry Potter !
Het boek kent ook vele lagen waar je al dan niet doorheen kan gaan.
De personages zijn ronduit intrigerend en ik hoop dat Elia met de auteur zich blijven zichtbaar maken in deze wereld via nieuwe boeken!

In "Eén is altijd gelijk aan één" heeft Elke Sannen een bijzonder inspirerend avontuur neergepend. Soms lijkt het gewoon een verhaal over een jongen van 17, die vecht tegen de oneerlijkheid, de ongelijkheid, maar dan geeft de auteur weer extra diepgang en wijsheid door de interactie met bij voorbeeld de Opa. Het verhaal greep mij van tijd tot tijd naar de keel, op een vreemde manier: de taal is zo vloeiend, vlot en jeugdig, maar de gebeurtenissen raakten me dan weer heel diep, op een essentieel niveau. Ik vond het soms heel moeilijk om niet verder te lezen, mooi compliment :-)
Ik vond het een uitzonderlijke combinatie, die mooie dubbele laag en de vlotte schrijfstijl. Er staat geen woord teveel, het tempo zit perfect, het verhaal stroomt steeds verder, spanning komt en gaat, om dan helemaal op te bouwen ... ik zie er zo een film in!

Één is altijd gelijk aan één is zo mooi en eigenlijk is het ook voor volwassenen een aanrader!
Wanneer Elia water over Segundo kiepert, wordt heel zijn leven anders. Het is ongehoord om als zoon van de poetsvrouw, de zoon van de bestuurder van dit eiland aan te vallen. Op Beleza No Mar heerst immers een dictatuur en machtsmisbruik is normaal. Ook al is Segundo een echte pestkop en heeft Elia er genoeg van, toch is er geen vergiffenis voor hem en moet hij zijn gebroken moeder achterlaten. Als zeventienjarige wordt hij weggestuurd en komt terecht in het gevreesde paleis. Hier moet hij samen met Ssio zorgen dat de boten klaar geraken voor de grote dag van de dictator en zijn familie.
De vader van Elia is dood, maar door middel van het juiste dier per situatie geeft hij zijn zoon elke dag advies in een magisch dierenboek.
In het begin overheerst bij Elia woede om al het onrecht en de oneerlijkheid van het leven, maar stilaan leert hij dingen anders zien. Hij ontdekt vriendschap, humor en liefde, maar maakt ook kennis met verraad en onmacht. Wil hij zich slachtoffer blijven voelen of gaat hij alle situaties van een andere kant bekijken en anders reageren dan voorheen? Zal hij zijn moeder ooit nog terugzien?
Op het paleis beleeft hij spannende, filosofische en romantische avonturen en uiteindelijk is het leven hier nog niet zo slecht voor hem. Op een dag is er een afgrijselijke gebeurtenis en opnieuw staat de wereld op zijn kop. Zullen Elia en zijn vrienden hun leven een positieve draai kunnen geven of wint de dictatuur?
Één is altijd gelijk aan één sleurt me mee vanaf het begin en zelfs nadat ik het boek dichtgeslagen heb, blijft het nog in mijn hoofd rondspoken. Dit prachtige verhaal is geschreven vanuit de ervaring van Elia en het einde is zo symbolisch en past perfect.
Wat is dit een vlot leesbaar en spannend jeugdboek over heftige onderwerpen zoals overleven in een dictatuur, je lot en je verantwoordelijkheid durven nemen. De personages zijn goed uitgewerkt en de diepzinnige Opa vond ik een geweldige meerwaarde in dit verhaal.
Het boek zit vol magie en wijsheid en het laat zien hoe moeilijk het is om te durven reageren tegen onderdrukking en ongelijkheid. Het is niet evident om op te komen voor jezelf en anderen als elke mening de kop wordt ingedrukt en geweld en chantage normaal zijn.
Een prachtig en betekenisvol verhaal dat ik niet snel zal vergeten.
// Young Adult België -- FVH

Heerlijk debuut dat een ruimer publiek zal aanspreken, niet enkel de jeugd.
Een wijs boek, rond actuele thema’s.
Leuke personages, mooie beschrijvingen na een paar pagina’s zat ik hélemaal in het verhaal.
Leest als een trein.
Een aanrader voor de leeslijsten!

Wat heb ik genoten van dit boek!

Ik werd letterlijk meegezogen in de huid van Elia waardoor het boek las als een trein.
Toch raad ik aan om het boek rustig en intens te degusteren, zodat je er nog meer van kan genieten en de wijsheid van de personages kan laten binnensijpelen. //

Het is een boek met een ziel om te koesteren, te herlezen en als cadeau te schenken. //

Het is een verhaal dat je raakt en heel ‘herkenbaar’ aanvoelt. Want wie is niet net als Elia zoekende en lerende? Wie voelt zich soms niet deel van een verwarrende rollercoaster dat buiten eigen controle is - of erger nog - deel van een onrechtvaardig systeem dat je beangstigt of beklemt (denk maar aan het economisch-politiek systeem, familie- of vriendenkring, school- of werksituatie, …)? Want een onrechtvaardig systeem, dat is waar het dictatoriaal eiland Beleza No Mar symbool voor staat. //

De uitdagingen die Elia beleeft als ‘straf’ voor zijn rebelse daad doen hem stilstaan bij de rol die hij opneemt. Het boek nodigt je trouwens ook uit om als lezer stil te staan bij diezelfde vragen: “Welke rol neem ik op? Zie ik mezelf als slachtoffer? Heb ik een keuze om te vechten, te vluchten, of …? Geloof ik eigenlijk dat ik een verschil kan maken? Ben ik bereid pijn te verdagen om een betekenisvol, leerrijk leven te leiden?” //

Tot slot ben ik geraakt door de kracht en energie die er vrijkomt bij Elia als hij zich gesteund en geliefd voelt. Elia maakt contact met zijn overleden vader via een dierenboek. Als Elia hulp nodig heeft slaat hij het boek open voor advies, wat hij vindt in de korte metaforische dierenbeschrijvingen. Bijzonder en magisch! Heb jij al wel eens van een saiga, caracal of wombat gehoord?

Ik heb van het eerste tot het laatste blad genoten van dit boek. De mooie gelaagdheid van het verhaal, heeft het zoveel diepte en betekenis. De plotse letterlijke en figuurlijke wending in het slot deed me zelfs naar adem happen (die had ik niet zien komen) maar na er enkele minuten nadenken vind ik dit het meest mooie open einde en het doet alleen maar verlangen naar meer.

Mijn favoriete passage in het boek: op het terras met het vogelzaad … maar nu ik er terug over nadenk ook hier van toepassing: Elke schrijft en wij pikken op

Een intrigerende titel en dat niet alleen!
Vanaf de eerste bladzijde word je meegezogen in een uitermate boeiend verhaal dat loopt als een trein.
Alle kleurrijke kralen, met grote zorg uitgekozen, rijgt de auteur de woorden aan de rode draad (een dierenboek) en verbindt op grandioze wijze elk hoofdstuk als schakels aan een fonkelende ketting.
Het instant genotsgevoel dat deze page turner je verschaft, is zalig: bladzijde na bladzijde voel, proef, zie je immers hoe Elia evolueert en rijpt. Maar daarnaast bekruipt je ook een diepere gewaarwording want de lezer wordt onwillekeurig uitgenodigd tot wat introspectie. Waarden als vriendschap, trouw, respect, doorzettingsvermogen, die deel uitmaken van het leven van Elia, zijn eigenlijk voor iedereen en van alle tijden.
En dan is er plots die onverwachte afloop die het perfecte sluitstukje vormt met de titel van het boek. Het oude leven van Elia loopt ten einde en een nieuwe fase vangt aan. De ketting is rond!
We blijven achter met een heerlijk gevoel hopend op betere tijden voor Elia en de zijnen … en wie weet … is de auteur nog niet uitverteld.