Classical World An Epic History of Greece and Rome

The Classical World doet initieel aan als een zondagmiddag bij het haardvuur, waarbij dhr. Fox als een grootvader zijn kennis over de klassieke oudheid aan zijn kleinkinderen doorgeeft. De lezer wordt door Fox meegenomen vanaf beginpunt Homerus tot aan keizer Hadrianus. Juist door te stoppen bij Hadrianus, als Romeins keizer liefhebber van de Griekse cultuur, zit er een goedgekozen symboliek in de verhaallijn. Centraal staan drie themata, vrijheid, luxe en gerechtigheid waarin Fox in de verschillende tijden zijn visie op de inhoud van deze begrippen destijds geeft.

Fox behandelt in zijn boek een buitengewoon lange periode, hetgeen een valkuil in zich heeft. Kan er namelijk een genuanceerd en compleet beeld van deze periode schetsen in slechts een paar honderd bladzijden? Mijn antwoord hierop is een tweezijdig ja en nee: Ja, Fox heeft alle hoofdrolspelers van de verschillende tijdperken geïncludeerd en biedt daarmee een overzicht van de klassieke oudheid. Nee, doordat hij alle hoofdrolspelers laat deelnemen, heeft het boek de neiging oppervlakkig te zijn en neemt Fox geregeld de binnenbocht en laat belangrijke onderdelen weg van vrijwel alle tijden.

Er worden ongeveer 10 pagina`s aan elke hoofdpersoon gewijd, waarin geregeld de laatste paar pagina`s besteed worden aan de drie gekozen themata. Wat rest zijn slechts een paar pagina`s waarin een selectie van gebeurtenissen van een periode gekozen zijn. Om twee voorbeelden te noemen: Alexanders veldtocht in Asia wordt vrijwel niet behandeld en Caesars veldtocht in Gallië wordt in één alinea genoemd. Natuurlijk kan een overzicht nooit alle details bevatten, echter hebben beide veldheren ook beruchte fouten gemaakt (Caesars slag bij Bibracte, Alexanders tocht door de Gedrosië-woestijn) die nu volledig weggelaten worden. Fox heeft de neiging met name de neiging de succesverhalen van de hoofdpersonen te vertellen waardoor een te rooskleurig beeld ontstaat.

Daarnaast behoeven sommige episodes meer uitleg doordat de geschiedenis dusdanig ingewikkeld is: Bijvoorbeeld de Peloponnesische oorlogen en de 100 jaar voorafgaand aan Julius Caesar. Deze episodes worden belicht in het boek, maar dusdanig kort dat je van historisch goede huize moet komen om de sneltreinvaart waarin ze behandeld worden bij te kunnen houden.

Fox is er derhalve niet in geslaagd de intrinsieke valkuil van een samenvatting over de klassieke oudheid te omzeilen. Dit maakt het lastig te bepalen voor wie dit boek geschikt kan zijn: Iemand die bovengemiddelde kennis van de klassieke oudheid geniet zal zich weldra ergeren aan het te positieve geschetste beeld en de novice zal waarschijnlijk de vaart niet bij kunnen houden en de Gordiaanse knoop van sommige episodes niet kunnen ontwarren.