1812 Napoleons Fatal March On Moscow Napoleon’S Fatal March on Moscow

By far the best history book read to date. Adam Zamoyski knows how to write, even where he gives details and figures on a row, he still catches the reader. Remarkable that he does not mind Ch.J. Minard's graph flow map of the losses (acc. to some the best graphic representation ever made of such an event) but comes up with his own map (page 538 and 539).

Eén van de vele boeken over deze campagne, maar het is wel een erg leesbare en tegelijkertijd grondige studie van deze periode. Iedereen die zich voor Napoleon en deze desastreuze veldtocht interesseert zal dit met plezier lezen.

1812 is meer dan een stuk militaire geschiedenis. Het boek schetst namelijk tegelijkertijd een tijdsbeeld over de periode waarin Napoleon's veldtocht zou plaatsvinden. En je leest het in één adem uit.

Het boek laat zien hoe de veldtocht tot stand kwam, maar biedt nog veel meer dan dat. Duidelijk is dat Napoleon eigenlijk zonder concreet plan Rusland binnen viel. Geplaagd door allerlei kwalen bleef hij eigenlijk zoeken naar vrede, terwijl hij verder Rusland introk. Hij hoopte eigenlijk door een verbond zijn grootste vijand, namelijk de Britten, te kunnen gaan aanpakken. Zijn Russische tegenstander beschikte over een leger dat werd geleid door allerlei bevelhebbers die onderling eigenlijk meer streden dan dat zij tegen de Fransen deden.

De militaire genialiteit welke Napoleon eerder bij diverse gelegenheden had getoond, om op die wijze zijn tegenstanders te verslaan, ontbreekt in het geheel. Zelden was een slagveld ook zo wijd verspreid geweest, hierdoor was het voor hem onmogelijk om een totaaloverzicht te behouden. Rapporten over troepensterkte e.d. waren vaak incompleet of achterhaald. Ook het zich terugtrekken van de tegenstander, in plaats van het gevecht aan te gaan, bleef Napoleon in de weg zitten. Er kon zo immers geen beslissende slag worden gevoerd.

Overigens bestond Napoleon's leger niet alleen uit Fransen, maar ook uit Italianen, Duitsers, Polen én Nederlanders. Dat deze laatsten deel uitmaakten van dit leger wist ik ergens wel, maar het is toch zelden dat ze in boeken genoemd worden, danwel 'aan het woord' komen. Dat is in dit boek anders. Diverse Nederlanders komen in dit boek voorbij.

Tevens laat het boek heel duidelijk zien hoe het leger van Napoleon, eigenlijk al voordat er enige gevechten plaatsvonden, zwaar werd uitgedund door de omstandigheden. En de winter moest toen nog beginnen.

Niet alleen de gevechten, maar ook het leven van alledag van de soldaten, burgers, generaals, en kamp volgers schetsen voor de lezer een levendig beeld van wat er heeft plaatsgevonden. Deze wisseling van invalshoeken geeft dit boek een enorme kracht, en laat de lezer continue geboeid doorlezen.

De slag bij Borodino blijkt een gevecht van ongekende hardheid, en wreedheid, te zijn. Iets dat mij niet eerder bekend was. De ellende van de terugtocht uit Rusland is onbeschrijfelijk, maar wordt in al zijn hardheid aan de lezer getoond.

Dit is een waar meesterwerk!

Zamoyski heeft het voor elkaar gekregen om zijn boek te laten excelleren ten opzichte van de zovele andere boeken betreffende de fatale veldtocht van Napoleon. Het boek lijkt misschien dik maar je leest er zo doorheen. Sommige historici hebben de neiging om veel te "historisch correct" te zijn en te feitelijk. Dit is niet het geval in dit boek, het is verhalend en toch nog steeds zeer informatief en compleet. Als je interesse hebt in Napoleon of de geschiedenis "an sich", dan is dit boek zeker een aanrader!