21st Century Troubadour

Andy White's status als begenadigd songwriter is in Noord Ierland onbetwist. Begonnen als protestzanger in de late jaren 80 heeft hij zich ontwikkeld tot een artiest die zijn horizon heeft verlegd. Na meer dan 10 solo albums heeft hij zich de laatste jaren ook meer toegelegd op het schrijven van korte verhalen over zijn belevenissen als muzikant. Na zijn songtekst boek " the music of what happens" en zijn dichtbundel " stolen moments" kwam vorig jaar zijn vuistdikke boek " 21st century troubadour" uit. In dit boek beschrijft hij op innemende wijze zijn belevenissen als troubadour in de afgelopen jaren tijdens bezoeken aan met name Europa en Noord Amerika. Het boek geeft een inkijk van het leven "on the road" en de vergelijking met Jack Kerouac dient zich op. Andy White bewijst met dit boek een begenadigd observator te zijn.

Nu is er als vervolg op dit boek een dubbel album met dezelfde titel. De eerste cd bestaat uit nummers die terug te vinden zijn in het boek met dezelfde titel. De tweede cd bestaat uit voorgedragen road stories die zijn opgenomen in het boek.

de eerste cd is een mooie staalkaart en eigenlijk een "best of" van met name de cd's die hij heeft gemaakt tussen 2000 en nu. Op deze cd blijkt dat zijn songteksten de afgelopen jaren zorgvuldiger zijn geworden. De balans tussen de muziek en teksten is op veel van deze nummers opmerkelijk. Andy White is op zijn best waneer hij als observator van menselijk gedrag speelt met de tijd ,of met de plek, waar zijn nummers zich afspelen. Prachtige voorbeelden hiervan zijn " Samuel Beckett" , een nummer waar hij een scala aan overleden Ierse schrijvers situeert in het jaar 2011 en ze laat lopen op plekken als vliegveld Heathrow in Londen en in de trein van Amsterdam centraal op weg naar het achterland van Europa. Het levert prachtige en humor volle passages op. Een ander hoogtepunt is het nummer "Italian girls on mopeds". een melancholisch en humor vol verhaal over Italie en de onuitwisbare schoonheid van de combinatie van scooters en Italiaanse schonen in Rome. Een glimlach is niet te onderdrukken. Er is meer te genieten op dit album. luister bijvoorbeeld eens naar het naar Talking Heads neigende " message to you" of het samen met Allison Russel ( Po 'girl) geschreven " if you want it". The fortuner teller's right is een prachtig nummer waarin hij op Dylan achtige wijze inzicht geeft in de ontstane angst na 9-11 en relativeert deze overdreven angst op intelligente wijze. Het laatste nummer op deze cd is het prachtige " travelling circus". een tekst geschreven op de muziek van de Ierse traditional " Carrickfergus". Een artiest die in dit nummer de tekst " life is just a travelling circus , stops of when it rains" verwerkt verdient een groter publiek.

De 2de cd is een extra mooie aanvulling op dit " best of" album. Luister maar eens naar het tien minuten durende " the night before the tour" , waarin hij op prachtige wijze het inpakken van zijn koffer beschrijft voor het vertrek op wereld tournee. Ronduit humoristisch is het verhalende " 56 reasons" . Hier geeft hij aan welke 56 redenen er zouden zijn op niet naar Andy's concert te komen. Nu , na beluistering van dit prachtige album, is er geen enkele reden meer om een concert van hem te missen. Waarom hij nog nooit op het " crossing border" festival in Den Haag heeft gestaan is mij een raadsel! Met dit album ligt deze weg helemaal open lijkt mij zo.